Bij optie 2 komt hij inderdaad met een vast maatje te staan. Hier staat hij het hele weideseizoen al mee in de wei en dat is jut en jul samen, heel grappig om te zien. Met deze eigenaresse kan ik ook veel afstemmen, zo zouden ze tegelijk naar buiten en naar binnen gaan en krijgen ze tegelijk eten (hooi). (haar ken ik al jaren).

Ik heb dit paard pas 4 maanden, dus ik kan niet inschatten wat hij met deze groep doet. Ik weet wel dat hij gewend is in een grote groep (30+) buiten te staan tussen andere hengsten en ruinen, maar met voldoende bewegingsvrijheid en ruime hooiruiven. Hij was daar vrij dominant, maar niet agressief, en leidde de kudde samen met de oudere dekhengst die ertussen stond, in alle rust, maar de rest was allemaal jonger dan 3.

Bij optie 2 staan 3 shets en een paar koudbloeden (tinkers, fjorden). Ik kan nu nog niet bij de voederbeurten zijn omdat ze nu nog genoeg van het gras krijgen. Dit is straks niet meer afdoende. Ik weet van een goede vriendin van mij die haar paard daar heeft gezet dat die de eerste paar maanden helemaal onder de wondjes zat, dit was in het weideseizoen, maar dit gaat nu beter.

Echt lastig dit! Bedankt voor de vragen en het meedenken!!

Christel Provaas schreef op vrijdag 5 oktober 2012, 9:24:


Nee. De dierenarts heeft nagekeken of het bij de apotheken hier verkrijgbaar was, maar geen een in de regio had het. Ze laat het nu rechtstreeks opsturen maar het kan volgende week worden, voordat ik het binnen heb.

ok, ik ga hier toch wel met christel mee... Tenzij het hele rustige, sociale paarden zijn die nooit vechten om eten.
Maar die kans is meestal niet zo groot. In een grote groep zit er al snel een of meerdere tussen met voernijd, al helemaal als ze eigenlijk maar erg zuinig worden gevoerd
(misschien is ook wel jouw paard degene die andere gaat wegmeppen) en dan vind ik voeren op beperkt oppervlak in een stal met nauwe doorgang geen prettige optie.

Ik zie het hier met voeren in de winter. Hier krijgen ze ook niet onbeperkt omdat ze dan veel te dik worden. Maar ik leg het hooi en heel veel kleine bergjes buiten neer of doe het in een aantal netten wat ik ver uit elkaar ophang en dan is er rust met voeren. Doe ik het anders, dan krijg je zelfs met brave paarden snel een boel gedoe. Zeker bij beperkt voeren. Het recht van de sterkste he,.

gelukkig weet je nu wat het is en kan je met behandeling beginnen, zo kan Billy nog jaren tevreden leven. Cushing, EMS, laminitis, niveau van cortison, het heeft allemaal met elkaar te maken. Nu kan je de juiste middelen geven die iha goed werken, dus je kan het leven weer met meer zon tegemoed zien.

KimNando schreef op vrijdag 5 oktober 2012, 9:39:


vriendschap is voor paarden heel belangrijk en waardevol. Misschien kan je deze optie kiezen en vandaaruit samen met de andere eigenaar naar een nog betere optie uitzien.

Daar was het mij ook om te doen Letje, dat ik de oorzaak kende. Zonder dat voel je gewoon dat zijn leventje door je vingers glipt, terwijl je machteloos staat.

Ook al weer mee eens... ik zie hier ook hoe waardevol die vriendschap is. Na wat geklungel met paarden die hier hebben gestaan, is Hälga duidelijk DE vriendin voor Silja. En andersom. De twee kunnen niet zonder elkaar, zoals de kleintjes ook erg aan elkaar gehecht zijn. Dat is heel erg mooi om te zien
Tenslotte moeten ze daar toch het grootste deel van de dag mee doorbrengen. Wij zijn er maar eventjes.

heb ook al genoemd dat Sil volgens mij minder ziet en dan zie je ook dat zeker in zo'n situatie een paard waarmee ze echt goed overweg kunnen goud waard is.
Heb nog nooit zo'n fijne kudde gehad als nu met de combi Hälga/Silja en Trulsa/billy.

joop schreef op vrijdag 5 oktober 2012, 10:44:


Helemaal mee eens, veranderingen zijn toch vaak wel stressend voor een paard, maar als hij dan samen met zijn vriend mag blijven, wordt het al een stuk dragelijker voor hen allebei.
En wie weet valt er hier, in overleg met staleigenaresse, ook nog wel op eenvoudige wijze een en ander te verbeteren. Ik weet niet of de stal aan de paddock vast zit maar mss. kan de deur dan gewoon open blijven snachts?

Groetjes Marlies

Bedankt voor jullie berichten. Ik ga dan inderdaad voor optie 2. Met de eigenaresse van zijn maatje ben ik dus hard op zoek naar een ander stuk, dus hopelijk kunnen we ze samen houden, en dan wel met schuilstal ed.

Ik twijfelde zo omdat optie 1 zo ideaal lijkt, maar inderdaad het belangrijkste is dat de paarden een maatje hebben en dat er rust en stabiliteit is.

Bedankt iedereen! Ik had hier nog nooit een berichtje geplaatst maar echt fijn dat ik eerlijke antwoorden krijg en dat er verder gedacht wordt dan standaard :)

@ Marlies: Helaas grenzen stal en paddock niet aan elkaar, anders had ik idd de deur open gezet
Het is gelukkig wel een ruime lichte stal en er is veel contact mogelijk tussen de paarden (geen tralies, maar bovenkant gewoon open). Maar we gaan zeker op zoek nog naar een ander stuk. Maar deze zijn inderdaad schaars hier. Ik hou marktplaats in de gaten en we zijn al veel aan het rondvragen. De doorzetter wint, toch :)
In de zomer hebben we nl al een privestuk wat we huren, samen met nog twee anderen. Dit is helaas niet winterproof te maken (o.a. door veengrond, geen stromend water, en het ligt midden tussen andere weilanden in). Dus we zoeken door.

Nogmaals, bedankt!