shetfan schreef op zaterdag, 26 maart 2005, 12:47:


Hey

Goeie vraag, ... Zelf heb ik een broertje dood in het indelen in hokjes (leuk voor mensen, ... paarden maken volgens mij geen verschil - zal hun trouwens worst wezen). Zelf werk ik veel met clickertraining (maar nooit onder het zadel),zonder dat ik nu vindt dat dat per sé de enige manier moet zijn. Onder diegenen die 'positive reinforcement' gebruiken heb je dan nog eens de 'bridgers' en 'pure clickeraars', ... allemaal moeilijk, ...

Voor mij is het duidelijk : als je eerlijk bent met paard, dan reageert het goed op jou, eender welke opleidingswijze je gebruikt. Het betekent gewoon dat die persoon op een voor het paard duidelijke wijze communiceert, dat is alles. Slaag je daar in (met welke techniek dan ook) dan ben je op de goede weg, ...

Iemand die voor mij poorten heeft geopend kwestie van begrijpen van paarden is Mark Rashid. 'Passive leadership' bestaat ook in natuurlijke kuddes. Paarden hebben respect en vertrouwen in soortgenoten die eerlijk en standvastig zijn (lead by example) en niet noodzakelijk in sterke 'bullies' (waar ze dan wel schrik voor hebben, maar geen respect).

happy trails

Marc

Malenka schreef op vrijdag, 25 maart 2005, 22:49:


Als het lukt kan je dan ook de foto´s wat groter op je site zetten?
Dit is nml. wel errug klein voor mijn ogen hahaha.

Voor wat ik zie...is de hoefwand aan de zijkanten nog niet gelijk met de zool?
Ik zie een opstaande rand nml.
De hielen zou ik niet te snel laag zetten gezien zijn oude stand.
Wat ik verder niet zie is de kleine uitholling in de hoefwand bij de kwartieren...ik zie een geheel vlakke rand...
Dit zou de hoefwerking nmm. nog bevorderen.
Maar, weer de waarschuwing....foto´s vertekenen al snel he?
Dus niet meteen doen wat er gezegd wordt zonder er zeker van te zijn!
Je bent net 3 mnd. bezig begrijp ik? Neem de tijd...rustig aan...het hard worden gebeurd ook niet van vandaag op morgen...

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

shetfan schreef op zaterdag, 26 maart 2005, 12:47:


Wel, zoals ik al vreesde weer zoveel 'ik heb gelijk en de andere niet verhalen'. Vreemd toch dat mensen 'normale paardentraining' steeds associeren met geweld, ... Zoals ik al zei, bij het lezen van de boeken van Mark Rashid (die trouwens geen opleiding is of beschrijving van trainingsmethoden) kwam ik bij het volgende verhaal :

hij werd geroepen bij een vrouw, die steeds meer 'respect' problemen kreeg met haar paard. Zij had verschillende clinics gevolgd (lees NH clinics) en was er enthousiast mee aan de slag gegaan met haar paard. Maar hoewel ze alles volgens de instructies uitvoerde, kreeg ze steeds meer problemen (let wel, ze gebruikte geen dwangmiddelen of zweep). Toch vertoonde het paard frustraties, ... Om het verhaal kort te maken : Mark Rashid ging kijken en wat was zijn conclusie ?

Het paard werd gekweld door de onduidelijkheid van de signalen die zij doorgaf. Voorbeeld ? Het paard moest haar volgen, maar telkens als zij 'dacht' dat hij te dicht kwam, werd hij verplicht achteruit te gaan. Probleem was dat dit 'random' gebeurde, zij legde geen afstand vast voor zichzelf, enkel haar 'gevoel' telde, zodat het paard op de duur niet meer wist wat het moest doen om goed te doen, het kon niet 'winnen'.

Als een tik geven bijongeoorloofd gedrag (lees 'mogelijk bedreigend of gevaarlijk') niet aanvaardbaar is, wat moet men dan zeggen van deze 'mentale mishandeling'. het paard krijgt weliswaar geen klap, ... maar is het beter af ? Alles staat of valt met de persoon, of die eerlijk is met zijn paard en dan (en nu krijg ik waarschijnlijk de hele horde over mij) is af een toe een tik als dat nodig is veel meer aanvaardbaar voor een paard. Als ze elkaar schop geven komt dat nog veel harder aan, ... Wees eerlijk en duidelijk, ... daar komt het op aan.

Marc Van Cotthem schreef op zaterdag, 26 maart 2005, 23:59:


Marc,
Je slaat de spijker op z'n kop!

Groet,
Gregoor