FalkaenEsther schreef op vrijdag, 25 maart 2005, 20:39:
> Ik heb de discussie op Bokt geprobeerd te volgen, maar werd er
> nogal moedeloos van, dat Jerry Springersfeertje werd ik niet
> blij van, maar de "discussie" bracht me ook wel op een idee, ik
> las ook net de enquete hier op de site, en dacht dat zouden we
> uit moeten kunnen breiden. Wetenschappelijk bedoel ik daarmee,
> niet alleen de eerlijke antwoorden over bijv. de redenen van
> ijzers, of geen ijzers.
Waar zou je je in vredesnaam druk over maken; waar geen wil is, is geen weg. Daar kan geen onderbouwd onderzoek tegenop.
Ik ben vandaag met een handpaard een berg overgeklommen; door de olijfboomgaarden, in de regen. Bij mij kleefde een kilo vette klei aan de zolen, bij paardlief bijna niets en op de eerste 20 meters keienveld was alles er al ondruit. Bij mij écht niet. Met hoefijders blijft en nog meer aan de hoeven kleven dan aan mijn schoenen en is deze route onmogelijk. Tis maar een voorbeeld.
Ander voorbeeld; een klein stukje verderop gaat de route over rotsen. Daar klauteren ze zonder ijzers lekker overheen, met...... euh... niet. Wederom een onmogelijke route op ijzers etc.
Als iemand dat niet wil zien, welnu, die doet er toch ijzers onder en kan dan veel routes niet rijden.
Hier ben ik ook vrijwel de enige en dus ook vrijwel de enige die deze routes altijd kan rijden

) Wel zo rustig

Kortom; lekker laten gaan. Wie zich afvraagt waarom in paardenboeken eigenlijk het hoefmechanisme wordt uitgelegd als een hoofdtuk verder er toch ijzers ondergespijkerd worden, die vindt de weg echt wel.
Wie zich dat niet afvraagt vraag zich waarschijnlijk ook niets af over dekens, aanléuning, 'hulp'teugels, bandages,
krachtvoer etc... en waarom al die onzin pas enkele decennia gemeengoed is; lekker laten gaan.