ja karin, dat is dus inderdaad ook de conclusie die ik eraan trok... ik gebruikte dat al met wandelen en dat werkt wel.
Toen ik het een keer echt nodig had, omdat ze achter een hert aan gingen, draaiden ze op hun hakken om. Als het echter al te laat is , bv toen ze de honden van de buur hadden gespot (daar vechten ze niet mee, ze schelden elkaar alleen uit als ik met mijn honden langs loopt, maar maken geen problemen als ze los lopen) en eigenlijk al bijna bij hen waren, gebruik ik het niet vanwege dat wat je zegt... ze komen dan toch niet en dan ontneem je de kracht ervan.

Stom genoeg oefende ik het hier nog niet.Jij bevestigt mijn eigen denken en ik ga idd hier oefenen met het specifieke 'terugkom' signaal en maak er een feestje van.
Ik ben mij er overigens van bewust dat niets 100% zeker is. Het blijven dieren met soms een eigen mening en soms toch een sterkere reinforcer in dat wat je liever niet helpt. Maar goed... ik ga iig voor een goede kans.

Ook hier geldt weer, hoe ga je met het paard om.
Goed kunnen trainen heeft alles te maken met bewust te zijn van jezelf, in
balans met jezelf.

Geef er maar een draai aan. Je leest alleen wat je wilt lezen en bekijkt het alleen vanuit een negatief standpunt.
Voor mij is het wel duidelijk dat er niet daadwerkelijk ondervonden wordt wat fysieke training met het lichaam doet.
Dat het mentaal ook kan zorgen voor een stabiele basis.

e m kraak schreef op vrijdag 24 februari 2012, 19:40:


Kijk, dat is nu eens een bewering die dwars staat op alles wat de paardenmensen al minstens net zo lang roepen en alleen al daarom bere interessant.
Het zou leuk zijn als je ergens naar kon verwijzen? (uitleg/ondersteuning in een of ander document?)

Mandyc schreef op zaterdag 25 februari 2012, 7:56:


Ik denk dat niemand hier zal ontkennen dat fysieke training gezond is, voor zowel mens en dier.
De vraag is of die fysieke training dan werkelijk in de vorm van dressuur moet zijn of dat er wellicht andere, betere, manieren zijn om een paard fysiek te trainen.
De vraag is wat werkelijk in belang van het paard is.

Goed, toegegeven, het is al niet in het belang van het paard dat we erop gaan zitten, maar dat willen we nu eenmaal zo graag.
Maar de vraag is hoe we voor de rest ervoor zorgen dat we het paard zo min mogelijk last bezorgen en de noodzakelijke beweging voor hem ook aangenaam kunnen maken,.
Lijkt me.

e m kraak schreef op vrijdag 24 februari 2012, 22:32:


Dat is wat jij ervan maakt, ik heb dat nooit geschrevern, dat er verschil tussen links en rechts zou zijn.
Bekijk dat plaatje nog maar eens.

Eigenlijk heb ik nog steeds geen echt antwoord op mijn vraag...
Goed... die gewichtsverdeling die het paard van nature heeft, schijnt inderdaad te kloppen. Het grootste deel van gewicht komt onder natuurlijke omstandigheden op de voorbenen.
Dat deze ondersteunen en de achterbenen stuwen... dat snap ik ook.
Maar dan houdt het voor mij op

Ik ken alle verhalen over klassiek dressuur over het hoe en waarom en op zich klinkt het allemaal niet onlogisch (en dat is ook de kracht ervan)'
Er bestaat echter een goede kans dat deze verhalen niet objectief zijn. Dressuur ontstond vanuit de tijd dat paarden werden gebruikt in oorlog en dus supersnel wendbaar e.d. moesten zijn om het leven van de ruiter te beschermen en het mooi huppen tijdens parades onder koning of edellieden en dus bestaat de mogelijkheid dat dressuur vanuit dat oogpunt is ontstaan en dat het bewezen het paard geschikter maakte voor dat doel.

Zie je een paard echter in de natuur bv draven, dan zie ik persoonlijk niets van onbalans, zelfs niet bij onze ongetrainde, enigszins stijve dames van middelbare leeftijd. Integendeel. Ze zetten het achterbeen verdraaid goed naar voren en ze hebben een prachtige draf.
Met het hoofd gewoon in ontspannen houding. Geenszins in een dressuur of opgerichte houding en ook geen gezakt kruis.
Toch zou ik willen beweren dat ze hun achterhand prima gebruiken zoals bedoeld en zichzelf niet stuk rennen.

De storende factor is de mens. Daar ben ik het volkomen mee eens. Wij brengen het paard uit balans en dus moet het paard een beetje oefenen om ons te dragen.
Vraag ik mij af of we dan niet verder komen met het oefenen van de balans dan met de dressuur, voorop gesteld dat je strakjes geen oorlog wilt winnen, parade wilt volgen of de wedstrijdsport ingaat.

Puur mbt ons ronddragen dus. Zou het dan niet voldoende zijn als we vooral proberen het paard niet lastig te vallen door gebrek aan balans? Hebben die dressuuroefeningen dat werkelijk nut voor het paard opdat het ons beter leert dragen, of leert het dat gemakkelijker als je ermee door terrein gaat zonder dat we het lastig vallen met allerlei hulpen?

Laten we eerlijk zijn..ook AdB begint bij de scheefzittende ruiter en als je er werkelijk op let, zitten er maar weinig recht op de knol.

Mandyc schreef op zaterdag 25 februari 2012, 7:56:


niks weten is eigenlijk beter dan denken dat je het weet en er helemaal naast zitten. Je uitleg over hormonen en alphagolven doet het ergste weer eens vrezen.


stabiele basis? bij wie. Mocht je het paard bedoelen kan ik je uit de droom helpen. Een mentaal gezond paard krijg je niet door er elke dag even op te gaan zitten maar door te zorgen dat een paard 24/7 tevreden kan leven en het dan ook best vindt af en toe met de ruiter rond te hobbelen, ter meerdere eer en glorie van de ruiter. Fysieke training kan mentaal zorgen voor een stabiele basis: ik ben bang dat we met dit soort holle frazes weer belanden in het rijk der mythes die in de paardenwereld gangbaar zijn.

Kortom je boodschap komt niet oer, probeer het nog eens.

Wendy74 schreef op zaterdag 25 februari 2012, 0:53:


Renegade misschien? Niet de goedkoopste, maar wel goede recensies

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Peet schreef op vrijdag 24 februari 2012, 19:49:


hoe loopt het paard dan op met z'n hoofd naar beneden, niet op de achterhand en ook niet op de voorhand?