Ilma Meijer schreef op dinsdag 31 januari 2012, 21:48:

Gelukkig staat die magnetron van ons in de stal

Ilona Kooistra schreef op woensdag 1 februari 2012, 12:12:


Dank je... nee, er is geen Cindy in de buurt. Maar ook deze DA, Manuel heet ie trouwens, heeft allerlei dingen al gecheckt hoor... En het zou een botsplinter kunnen zijn, daarvoor zouden we dan moeten röntgenen.
We hebben contact en als ik zelf het idee heb dat het helemaal niets verbeterd en hij pijn blijft houden, dan moeten we verder zoeken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Trouwens Frans , waar baseer je die hoeveelheid psyllium op?
Heb je dat ook uitgeprobeerd bij je eigen paarden?
Ik had namelijk het idee dat het niet alleen plakkerig is maar ook dat het een beetje krampend werkt? Als ik dan ineens 12 x zoveel(heb het even afgewogen 12 van mijn eetlepels is 100 gram) moet geven, vind ik best eng?
Ben gister maar eens begonnen met 3 eetlepels, gaat wel goed geloof ik, maar ik was gewoon benieuwd hoe je aan deze hoeveelheid komt?

Ik geef mijn ponies en paarden ook altijd 60 tot 100 gram Psylium in een kuurtje van week. Een of twee eetlepels doet mijns inziens niet zoveel en is volgens mij meer bedoeld als onderhoudsdosering.

Ik heb her en der wat gelezel over het geven van Psylium en kom zo op deze dosering.

Aafke schreef op woensdag 1 februari 2012, 12:11:


Waar zou dat uit moeten blijken? Als je zelf een kwaaltje oploopt dan wijt je dat toch ook niet klakkeloos aan je voeding? Er kunnen zo ontzettend veel oorzaken zijn die niets met voeding te maken hebben!


Dat alleen al kan een heleboel verklaren.


Ik had wat meer moeten benadrukken dat dit met name het geval is bij mineralen. Sommige zaken zijn wel zinniger om te meten, maar dan nog is het meestal niet bruikbaar om een direct tekort mee aan te duiden.


Goed voorbeeld! Als jij een paard was geweest hadden ze de conclusie getrokken dat je voeding niet goed was, en je aanvullend voedsel gegeven met meer B12 erin.


Gelukkig ben jij mens en krijgt niet per definitie de voeding de schuld maar zoeken ze de werkelijke oorzaak op.


Methodisch te werk gaan.
1) Probeer goed te omschrijven wat precies de symptomen zijn van dat "niet lekker gaan". Focus niet alleen op dingen die niet goed gaan, maar ook op dingen die wel goed gaan. De laatste categorie is belangrijk om mogelijke oorzaken bij voorbaat al af te strepen.
2) Probeer daar dan mogelijke oorzaken aan te koppelen. Zoek in eerste instantie in algemeen gangbare oorzaken, bewaar exotische (weinig voorkomende) oorzaken voor later. Probeer de verleiding te weerstaan om alleen te denken over "tekorten" in de voeding. Het kunnen evengoed (waarschijnlijker zelfs) "tevelen" zijn. Of helemaal niks met de voeding te maken te hebben. Kijk wat het kan zijn, maar ook wat het niet kan zijn.
3) Probeer nu met medische tests (oa bloedonderzoeken) of je een bevestiging kunt krijgen van een vermoeden, en om andere mogelijke vermoedens te kunnen elimineren.
4) Probeer mogelijke oorzaken 1 voor 1 weg te nemen, en kijk bij welke actie je prijs hebt. Denk je (onderbouwd!) aan een tekort van iets geef dat dan een tijdje bij en kijk of het iets doet. Of haal een teveel weg. Of (bijvoorbeeld bij zand) geef iets dat deze oorzaak wegneemt en kijk of het effect heeft.

Let op de volgorde van 2 en 3. Als je 2 en 3 omdraait (taboe in de humane geneeskunde maar populair bij de veterinaire geneeskunde) dan krijg je alleen maar schijnoorzaken waarbij je de symptomen gaat matchen met de testen, en dan lijkt het altijd te kloppen. (Geef mensen een lijstje met symptomen die horen bij een of andere enge ziekte en velen denken dan "klopt helemaal! Heb ik ook!!!")


Hier kun je niks mee vrees ik. Spierafbraak kan werkelijk door van alles komen, en is zelfs een normaal gezond verschijnsel. Een tijdje minder trainen en de bespiering neemt af (= spierafbraak). Zegt dus niet zoveel.


Zonder duidelijke aanleiding zou ik niet zomaar van een natuurlijke voeding afstappen. Voor gezonde paarden kan dit al aanleiding zijn voor gezondheidsproblemen, laat staan voor paarden waarmee het toch al niet goed gaat.

Er is vast wel meer gemeten dan LDH. Wat is er allemaal WEL goed?

Frans

Alegria schreef op woensdag 1 februari 2012, 13:08:


Dat zijn de hoeveelheden die ik ook overal ben tegengekomen.


Voor Psyllium bestaat er geen onderhoudsdosering! De darmflora past zich in een week aan en kan dan de Psyllium verteren. Vanaf dat moment is het gewoon "voedsel" en van de speciale eigenschappen van Psyllium blijft dan niets meer over.


Yep. Niet te zuinig mee zijn met dat spul want anders heb je er niks aan. Een eetlepel is leuk voor een mens maar een paard heeft iets meer inhoud.

Frans

Wil schreef op woensdag 1 februari 2012, 12:03:
Weet je nog hoe hij de stoep voor de inloopstal opging? (voor de meelezers, ik schat 10 cm hoog)
Eerst gewoon de 2 voorbenen, toen zijn rechterachterbeen, volgens zakt hij met de achterhand een stuk om zijn linkerachterbeen erbij te krijgen. Hij had moeite om op zijn rechterachterbeen kracht te zetten.(of uit zijn heup?)

Bedankt!
Omdat bij de gebruiksaanwijzing stond dat ik maar 1 eetlepel mocht geven twijfelde ik toch, geef al lange tijd van deze kuurtjes met steeds een paar weken ertussen en het gaat wel iets beter maar nog steeds niet goed! te mager en nog steeds geregeld slappe mest en dan natuurlijk de lage hemoglobine en magnesiumwaardes en iets verhoogd ldh.
Ik ga het nu dan toch ook eens wat "steviger" aanpakken.

Zou je dan niet eerder denken aan een fikse uitglijder of val? Mijn ervaringen met (oudere) paarden die na een paar dagen niet opknappen onder invloed van pijnstilling is dat er meestal meer aan de hand is, botbreuken, spierscheuring of iets in de rug/SI gewricht, meestal ten gevolge van een val of uitglijder.

Toen onze merrie last van haar darmen had heb ik op aanraden van de dierenarts een maand lang Psyllium gegeven.

Alegria schreef op woensdag 1 februari 2012, 13:20:


@Tineke: ja, weet ik nog. Dat was ook wat ik daarstraks weer zag.

Alegria: het zou kunnen, niets is hier recht, alles is neer- of opwaarts.
Toch denk ik dat ie al langer problemen heeft.... want ik heb de laatste weken ook vaak zat gezien dat ie halverwege de helling, op weg naar de vreetschuur, een half uur stilstond of zo... Maar je denkt dan: oh, staat heerlijk te tukken... opa'tje!
Gewoon z'n hele manier van bewegen werd langzamer, bedachtzamer, trager....
Ik dacht dat het lag aan z'n leeftijd, maar misschien doen die gewrichten al veel langer pijn.
Op SI gewricht of rugwervels geeft ie trouwens geen pijnreactie.
Als het niet snel betert zullen we zeker verder onderzoeken hoor....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Frans Veldman schreef op woensdag 1 februari 2012, 13:10:


LDH is een indicatie voor weefselafbraak het kan dus ook longe, nieren, lever ed zijn en ook het hart (is ook een spier natuurlijk maar je kan ook specifiek LDH van het hart meten)

en is zelfs een normaal gezond verschijnsel. Een tijdje minder

Hallo,

Hoe erg is het, als je met een of meerdere paarden wandelt, dat een van de paarden naast je loopt ipv achter je? Mijn grootte paard loopt altijd achter en is overigens dominant over de kleine, terwijl de kleine altijd graag bij een wandeling voorop loopt.
Is dat iets van dominantie wat ze dan heeft? Over mij, maar ook over het andere paard?
Zodra ze iets ziet wat zij eng vind wacht zij wel totdat het andere paard weer voor is.

Wat kan ik het beste doen? Zo laten? Want ze reageert verder prima op mij, zodra ik naar rechts wil, gaat zij naar rechts, zo ook als ik ga stoppen etc. Het is dus alleen dat ze op een andere plek loopt. Of moet ik haar leren achter mij te laten lopen?

Groetjes,
Ziga

Martina schreef op woensdag 1 februari 2012, 12:45:


Arme paarden.
Maar die magnetron brengt al die overheerlijke bacteriën om zeep...........
Oeps, ik moet ook nog even voer uit de diepvries halen voor vandaag, even geen pens, het is veel te koud om buiten te snacken maar binnen is ook geen optie hier

Wil schreef op woensdag 1 februari 2012, 13:34:


Wil,
Wat heb je gedaan om te testen dat hij geen pijnreactie geeft op SI gewricht?
Monique