Danielle Visarius schreef op woensdag 25 januari 2012, 10:39:


Geeft niets hoor, ik vind je prima te volgen.

Ik heb inderdaad geen problemen met mijn paard, dat gaat prima allemaal.
Natuurlijk valt er nog een hoop te leren - altijd - en dat wil ik ook.
Maar misschien is genoemde cursusdag dan inderdaad niet helemaal de juiste voor mij.

Ik les op het moment bij een CR-instructrice, want ik vind houding en zit/ voelen wat je paard doet/ synchronisatie - hoe je het ook wilt noemen - heel belangrijk.

Ik ben tevreden daarover maar het is altijd leuk om te weten wat er in de buurt voor een mogelijkheden zijn (zeker als het te paard te bereiken is) en het is altijd leuk te leren - vandaar.
(En leuk om gelijkgestemde mensen te ontmoeten ook.)

joop schreef op woensdag 25 januari 2012, 12:03:

En trots op jezelf dat je zó'n goede paardenluisteraar bent

Myriam

Monique Meijer schreef op woensdag 25 januari 2012, 12:42:

Das wel een goeie, misschien moet ik die proberen. Nu probeer ik het altijd uit te leggen: het paard zíet je hand niet eens aankomen tussen z'n ogen, maar volgens mij dringt dat maar weinig door. En bovendien te laat, ik neem me altijd voor iets te zeggen vóórdat iemand weer z'n arm uitstrekt, maar keer op keer denk ik er niet aan en is het leed alweer geschied...


Paddy bijt niet, maar geeft wel een snauw. Was ook behoorlijk kopschuw dat hij net hier was, dus waarschijnlijk zal er het een en ander mee gebeurd zijn . Hij vind kroelen, ook op z'n voorhoofd, inmiddels hartstikke fijn, maar wel op het juiste moment.

Maar thanks, volgende keer dat ik iemand's hand richting Paddy's hoofd zie gaan zal ik hem / haar een klopje op het voorhoofd geven

Anne Maria schreef op woensdag 25 januari 2012, 15:39:


Is dan: de eerste stapjes naar een opgevoed mens

joop schreef op woensdag 25 januari 2012, 10:51:

Belangrijk in ernstige situatie is
Ai, mensen die in paniek rondfladderen terwijl er werk aan de winkel is, ik durf het bijna niet te zeggen, maar zou je die niet het beste toch even een goeie dreun verkopen?

Anne Maria schreef op woensdag 25 januari 2012, 15:50:


Misschien de praam op zetten?

Christel Provaas schreef op woensdag 25 januari 2012, 16:07:


aaaaahhh die endorfines....ik voel ze al

Elk paard heeft recht op een staart

Dank voor de verduidelijking!
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 25 januari 2012, 16:20:


Gebruik van een praam zou ik slechts in uiterste noodzaak toelaten. Mijn vorige paard heeft veel meegemaakt, moest vaak pijnlijke behandelingen ondergaan en heeft een aantal malen een praam op de bovenlip gehad. Een / twee keer ging het eigenlijk goed en leek ze onder een soort van medicatie te staan, alsof ze het fijn vond, dromerige ogen, vreemd snuiven. De keren erop dat ze dat ding al zag was het een strijd om hem goed op de bovenlip te krijgen. Hij moest ook steeds vaster aangedraaid worden. Ik ben toen op verdoving overgestapt via een pasta als het helemaal niet meer ging, dan was ze binnen 20 minuten wat versuft en ging het.

Als het werkelijk iets fijns zou zijn dat endorfines vrijkomen, dan zou een paard toch denken bij de volgende keer: JAAAAAA daar is dat zalige ding weer! Ik doe mijn neus vanzelf wel in de lus! Aandraaien maar!

Mijn idee is dat de praam met pijn afleidt van de andere pijn of handeling die doorgevoerd moet worden. Maar dat is mijn idee. Ik probeer met Liltje zoveel mogelijk met "rustig" haar te laten stilstaan en verschillende dingen toe te laten en anders moet het maar een verdoving zijn.

Ik hoor behoorlijk wat goede berichten over het supplement Normast voor pijnbestrijding.
http://www.neuropathie.nu/supplementen/normast-hoe-het-te-gebruiken.html
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar in het geval van ernstige pijn die niet op reguliere medicatie reageert is het misschien het proberen waard. (Wel erg prijzig, trouwens ...)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Arabesk schreef :

Ik ben het met Jantine eens; er is geen erkende Natuurlijke Paardenopleiding in NL en België, wel een paar particuliere opleidingen die reteduur zijn en waar de paarden toch weer in een stalletje moeten staan, een bitje in moeten voor de subtielere hulpen en het zweepje erbij gepakt wordt voor het benodigde 'inspirational device'.

Mijn meeste stagiaires zijn MBO-ers die straks in de paardenwereld uiteindelijk paardenverzorger oftewel stalknecht zullen worden. Heb je wat meer in huis dan gaat het al richting wedstrijdsport maar of je daar nu zo blij van moet worden als je liever op een wat natuurlijke manier wilt werken betwijfel ik.

Mijn advies zou hetzelfde als dat van Jantine zijn; kies een opleiding met toekomst buiten de paardenwereld en school jezelf bij middels cursussen zodat je in dje vrije tijd iets met paarden kunt opbouwen, dan heb je altijd nog de zekerheid elders van een vaste baan achter de hand.

Ik ben benieuwd of ts nog meeleest en wat zij van de reacties vind; wat haar mening nu is.

Monique Meijer schreef op woensdag 25 januari 2012, 16:49:


Ben van de week naar de tandarts geweest, moest een kies getrokken worden. De dokter heeft een nieuwe verdoving bij me uitgeprobeerd en omdat ik al zo lang patiënt ben mocht ik als eerste.
Ik moest mijn vingers tussen de deur steken en de assistente hield hem dicht....
Geweldig!
Ik voelde bijna niks van die kies.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 26 januari 2012, 7:20:


Ouderwets hoor. Daar heb ik iets veel handigers voor, de oorleltang. Wedden dat je je héél stil houdt zonder dat ik je er echt veel pijn mee moet doen?
Met respect voor alle deelnemers aan deze draad, zou ik hier wel eens echt deskundigen over willen horen, met onderbouwde theoriën en argumenten.
Praam en oorleltang zijn natuurlijk niet direct "patientvriendelijk" te noemen, maar "verdoving", variërend van roesje tot coma is dat in de meeste gevallen ook niet alleen al vanwege de nawerkingen. En als ik mag kiezen voor "plaatselijke verdoving" laat ik zelfs dat eigenlijk liever achterwege als er aan kiezen geprutst moet worden maar vroeger dacht ik daar anders over en dat komt weer omdat de tandarts in de loop der jaren veel beter instrumentarium gekocht heeft met o.a. koudwaterkoeling als plaatselijke verdoving! Dat vind ik pas een goed idee geweest!
Het hangt er dus nogal vanaf, denk ik. Van de vereiste behandeling, van de patient, van de omstandigheden én de praam- of oorleltang bedienaar want dat kun je beide denk ik pijnloos doen (de patient wordt vanwege de DREIGING van pijn door eigen beweging geïmmobiliseerd/gefixeerd). Deze vergelijking van praam met zojuist door mij uitgevonden oorleltang zit uiteraard ook maar tussen mijn oren en ik weet niet of het helemaal juist is, maar mijn gevoel zegt van wel.

Over deskundigen gesproken, Cedric is toch tandarts? En we hebben (hadden) toch ook minstens 1 pnforum-DA?