Ik heb geen moeite met de praam; liever dat eerst proberen dan gelijk chemische troep inspuiten. Sommige paarden kunnen daar namelijk accuut van dood neerstorten.

Als ik rustig zou worden van pijn in mijn bovenlip zoals dat bij paarden is, dan vroeg ik de tandarts ook om een praam.

Nu moet ik elke keer een pilletje nemen, waar ik de rest van de dag nog wazig van ben. Als de praam bij paarden weer af gehaald wordt, zijn ze zo weer de oude en heb je ook geen lichaamsvreemde rotzooi die nog afgevoerd moet worden.

Sorry kan je niet helpen.

Gebruik zelf een haakse slijper en een lamineerschijf, dat gaat heel geleidelijk en schijven zijn niet duur. Ik vind het apparaat alleen vrij zwaar of beter gezegd te dik past moeilijk in mijn hand dus die lichtere versie zal ik eens googlen.

Ik snap alleen niet wat dat dan met de hoeven te maken heeft?
Ik begrijp dat de darmflora achter uit gaat.

Wat wil je weten?

Groet, Dani

jaarlingen wisselen niet, zij krijgen een paar kiezen erbij.

Als je googled op 'wisselen gebit paard' kom je al veel te weten.

Is er een probleem met je jaarling? Zo ja, welke dan?

Natasja Meersman schreef op woensdag 18 januari 2012, 13:10:


Hoefbevangenheid is zelden een probleem van de hoeven zelf. Het is een reactie op vervuiling, afvalstoffen, overbelasting, verzuring, gisten, allerlei metabole processen die uiteindelijk resulteren in hb. Beroerde/verstoorde/verzuurde darmflora heeft vroeg of laat hb tot gevolg.

Els Kleverlaan is vorig jaar in jouw probleem gedoken, lees je eigen topic er eens op terug? Mogelijk speelt de vorst een rol, aangezien het op de shetlanden zelden vriest, maar vooral waait en regent. En ook Marjolijn had vorig jaar ook een shet met een soortgelijke winter-hb-dip.

Als de pony afvalt en hb is, dan lijkt het mij dat er geen fruktaanoverload actief is, maar een andere soort vervuiling. Zo werd een uitsluitend hooi-etende forumfjord bevangen door het eten van stro, wat zijn darmflora op zijn kop zette.

By the way" welkom terug! Heel verdrietig dat je ijslander is overleden. Wat heb je er nu voor een?

Arabesk schreef op woensdag 18 januari 2012, 11:55:


Zo'n aansnoerpraam kan anders ook best bloeduitstortingen en zenuwbeschadigingen veroorzaken lijkt me zo.

Dit valt in hetzelfde rijtje als de remedie van mijn voormalige hoefsmid als het paard begon te dansen wanneer er een trekker langskwam en hij was met de hoeven bezig. Hij adviseerde het paard een klap te geven. Dan zou hij daar zodanig mee bezig zijn dat hij tijdelijk niet meer openstond voor de invloed van de trekker en dan is je doel bereikt. Nadat hij is bekomen van de onverwachte en onlogische klap is hij ook "zo weer de oude".

Ik denk dat de praam hartstikke zeer doet en dat het per paard afhangt hoe hij reageert op het opvoeren van pijn in een heel gevoelig gebied: de een geeft zich over wanneer hij vastzit, de ander blijft knokken. Die overgave wordt dan aangezien voor het aanmaken van endorfines die hem pijnloos maken. Of zoiets.

Anne Maria schreef op woensdag 18 januari 2012, 0:37:

Ok je moet het meer als reactie zien natuurlijk, een onbalanse in het lichaam.
Ik was meer suiker gericht aan het denken.

Gaat vanmiddag regenen dus zal der dekkie maar op doen, en ga door met de duivelsklauw, bij mensen gaf het pas na een dag of 8 verbetering dus dat ik nu niet gelijk wat zie zegt niets.
Is er iemand die het wel eens droog gevoerd heeft? Het is echt heel smerig, heb het geproefd.
Ik heb tinctuur en droge wortel, van die laatste nu thee getrokken. Morgen zal ik eens droog proberen door het beetje ZUPA wat ze krijgt voor de magnesium en vitamines.

Christel Provaas schreef op woensdag 18 januari 2012, 14:05:


Inderdaad.
Ik denk dat je sowieso behoorlijk wat beschadigt met een praam. Lichamelijk in ieder geval en bij veel paarden ook geestelijk.

Natasja Meersman schreef op woensdag 18 januari 2012, 9:49:


Door mijn studie heb ik niet zoveel tijd, maar wil hier even op reageren.

Omdat bepaalde bestanddelen (iridosiden) van Duivelsklauw slecht oplossen in alcohol is de tinctuur niet het meest aangewezen als pijnbestrijder. Daarvoor kun je beter een in water oplosbare vorm (bijvoorbeeld droogextract of nebulisaat) gebruiken.
Duivelsklauwtinctuur: vochtdrijvend, urinezuurdrijvend, jicht, lever- en galklachten.
Droogextract, nebulisaat: gewrichtsklachten, ontstekingwerend, pijnstillend.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Arabesk schreef op woensdag 18 januari 2012, 11:55:


Daar ben ik het wel mee eens.

Ik had overgings zo'n pony die zeer slecht op sedatie reageerde.
Die kreeg je met een normale dosis niet gesedeerd. En dan moesten ze hem telkens bij spuiten en was hij er achteraf nogal slecht van. (En eigenlijk was hij dan nog altijd klaar wakker.)
En mijn merrie heeft de neiging om flauw te vallen, bij een 'normale' dosis. (Daar zijn ze eens in een kliniek met 5 man opgevlogen om haar tegen een muur overeind te houden omdat ze neer ging. Lukte net.)

Ik heb ook geen paarden die slecht op een praam reageren. Ze laten het gewoon toe.
Het geeft vaak minder stress dan het 'gevecht' dat je anders moet aangaan om bepaalde dingen gedaan te krijgen. (Om dan van het gevaar voor de DA nog maar te zwijgen.)