Piet schreef op woensdag 4 januari 2012, 15:50:


Sorry Piet, ik vind je verhaal vaag en het komt volgens mij uit je heel goedbedoelende dikke duim. Geef me liever een paar goede, succesvolle literatuuropgaven want dit soort dingen zijn heel andere koek dan een gedragje aanleren.
Ik heb aardig wat griezelliteratuur omtrent post traumatisch en angst gedragsbehandelingen gelezen en het grote gemeenschappelijke probleem is dat ze (ok, nmm) niet (voldoende) werken en als het wil gaan werken een enorm afbouwtraject kennen met ook nog eens 101 valkuilen. OK, dat gaat over mensen maar ik zie in principe het verschil niet behalve dat je met mensen verbaal veel meer kunt (of dat verbale tot de grijze cellen door dringt is dan vers 2).
Wat wel kan is dit soort van gedrag overzetten naar een factotum dat voldoet aan het belonen van wat er zich onzichtbaar tussen de oren aan primaire gevoelszaken afspeelt. Een goed zichtbaar voorbeeld is het beroemde experiment met de apenbabies die een plukje zachtheid te omhelzen kregen, hetgeen buitengewoon goed hielp in de draadstalen lab omgeving waarin ze opgesloten waren. Ik zal de (beroemde, maar dat ontdekte ik pas veel later) enge foto's er van nooit vergeten omdat ze goddomme in Amsterdam in de tandartswachtkamer hingen! De sadist die dát geflikt heeft mag van mij boven zee uit een heli geflikkerd worden.
Maar ik dwaal af want ik (jij niet) ben eigenlijk op zoek richting oorzaak. Die is chemisch en het zou me niets verbazen als de amygdala dat doet. Net zoiets als dat je varkens simpelweg niet p+ kúnt trainen. Misschien zijn daar medicijnen voor... weet ik niet.

e m kraak schreef op vrijdag 30 december 2011, 14:28:


Leermoment! voor mij... toen mijn paard steigerde en de achterbenen ver uit elkaar zette toen ik opstapte.. mss een combinatie van vanalles op dat moment/ want er wáren dus wel degelijk meer dingen/ en ook nog hengstigheid. Ze reikte inderdaad naar haar flank. Iets om meer aandacht aan te geven.....
merci :)

Myriam

Koen, terug van weggeweest wens ik jou alsnog een heel gelukkig jaar.. in de "Fleur"
Myriam

Nog een bericht van mij over huisvesting.
Mijn paard staat in pension dag en nacht buiten met schuilstal. Nu voldoet de schuilstal niet.
Het is een container met een smalle opening. Zowel voor de container als in de container is het blubberig en nat.
Hoe kan ik dit in orde maken?
Of eventueel een nieuwe stal bouwen graag ontvang ik tips en een idee van de kosten.
Ik denk dat de kosten op mij neer zullen komen dus ik wil ze graag beperken.

Bedankt voor je reactie.
Ik ga eens onderzoeken of er mogelijkheden zijn om de stal aan te passen

Suzanne Graauw schreef op donderdag 5 januari 2012, 8:56:


als je al paarden hebt en je land kwijtraakt is het roeien met de riemen die je hebt. Ik bedoel eigenlijk meer: neem pas paarden als je een goede huisvesting in petto hebt. Jouw geval illustreert weer dat een soort makelaar goede zaken zou kunnen doen.

Een soort van afdakje construeren boven de ingang? Dat scheelde bij mijn stal enorm in het naar binnen lopen en waaien van water.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Spirithorses schreef op dinsdag 3 januari 2012, 0:18:



Myriam