Ikke kies in geval van erge stress toch voor overshaduwing.

Flooting of overexposure nooit, om eerder genoemde reden.

Piet, ik ga ook maar even tegen jou in In echte stresssituaties zal het paard niet open staan voor de click en/of voer, mijn inziens.

Nee, ik zou gebruik maken van overshaduwing in combi met het progressief habitueren aan de prikkel. Voorwaarde is, dat het gedrag wat je kiest voor deze techniek zeer goed geconditioneerd is (min of meer reflexmatig wordt uitgevoerd)
Overshaduwen kan bv door hoofd laag te vragen om moment van nadering prikkel (werkt bv bij singeldwang goed. De vraag hoofd laag haalt de focus van het singelen af -vooropgesteld dat lichamelijk niets mis is- )
Bij geval van een nerveus paard was moet bewegen, zou ik kiezen voor een oefening waarbij die beweging uitgevoerd kan worden, maar dan onder controle, zoals bv afwisselend voorwaarts en achterwaarts stappen

De keuze waarbij een paard (of ander dier) mag rennen (om je heen bv) is een minder gelukkige keuze omdat je dan het rennen gaat verbinden aan een naderende prikkel en dat is juist iets wat je niet wil.

Hallo,

Ik houd deze website al een tijdje in de gaten en ben heel geïnteresseerd in de manier van paardenhouden die hier gepropogandeerd wordt. Wel moet ik er eerlijk bij zeggen dat ik er ook wat huiverig tegenover sta. Theoretisch begrijp ik het volkomen, maar in de praktijk heb ik mijn twijfels. Dit kan aan mij of mijn paarden liggen, maar ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Ik heb het hier ook af en toe met mijn dierenarts en instructrice (monty/parelli) over gehad. 'Natuurlijk' lijkt een goed idee, maar wat dat precies is zijn de meningen over verdeeld.

Een korte beschrijving van mijn situatie: Ik heb momenteel drie dieren thuis staan. Een welsh-arabier klophengt, een kwpn-ruin en een dartmoor-ruintje. De kwpner is 7 en nu net onder het zadel, na anderhalf jaar vechten tegen de manier waarop hij was ingereden (op zijn 5e). Het hengstje is bijna 20, superactief, maar begint wat krakkemikkig te worden. Hij heeft op hoog niveau dressuur gelopen, een beetje gesprongen en vind het nu nog erg leuk om op een basisniveau te werken, zowel binnen de bak als in het bos. Hij is altijd heel erg enthousiast geweest met het werk en heeft alles voor me over. Mijn dartmoor is 11, een kleine apekop, super lief voor de kleine kinderen, lekker eigenwijs voor de kinderen die hem willen laten lopen. Hij staat vooral in de wei de andere twee te irriteren.

Ik heb drie stallen, die meestal open staan en een schuilstal in de wei voor als het hek naar de wei dicht gaat. Dit maakt dat ik jullie theorie zo vreemd vind. Ik zie namelijk elke avond de paarden uit zichzelf de stallen in lopen. Ieder apart, of dartmoor en kwpner samen (meestal is de kleine zo vervelend dat de grote hem zijn stal uit jaagt op gegeven moment). We voeren wel apart, omdat de kleine dik wordt van lucht en anders veel te veel hooi krijgt. Voeren doen we zowel in de stallen als in de wei. Als paarden overal zo goed tegen kunnen, hoe kan het dan dat mijn dieren bij een flinke regenbui, of bij dazen in de zomer binnen no time in de stal staan en dat ze hun eigen deur savonds dicht doen om lekker te gaan liggen maffen (alleen de kwpner). Dit lijkt niet te stroken met de theorie die hier aangehangen wordt.

Het belangrijkste vind ik de dekens in de winter. Ik heb mijn hengstje een paar keer (op 16, 17 en 18jarige leeftijd) met onderkoelingsverschijnselen uit de wei gehaald in de herfst (de koude herfstbuien). Hij stond te rillen, volgens jullie normaal, maar met een niet zo normale temperatuur van 35,8 graden. Gevaarlijk laag! Sindsdien staat hij met een licht gevoerde regendeken buiten, niets meer aan de hand. Sinds ik vorige winter ook bij mijn kwpner iets soortgelijks meemaakte (minder heftig) staan ze nu allebei onder de deken. Dit alles uiteraard op advies van mijn dierenarts, die mij daarbij mededeelde dat het rillen van een paard absoluut NIET normaal is. Met de dartmoor, een goede overwinteraar, is er uiteraard niets aan de hand. Hij staat in weer en wind met een lekker dikke wintervacht.

Mijn vraag cq opmerking is hier dus: Is het misschien niet zo dat, hoewel veel paarden 24/7 buiten kunnen staan, sommige paarden of rassen daar niet meer voor gemaakt zijn? Ik zal de laatste zijn die paarden als mensen ziet, maar hun gedrag zegt voor mij genoeg. Het is onzinnig om een shet of een ander koudbloedras onder een deken of in een stal te zetten, maar kan je dat nog voor alle paarden zeggen? Hebben wij niet te ver doorgefokt? Wolven kunnen in weer en wind lopen, maar een hazewindhond vriest in de winter dood zonder dekentje. Dat dier is daar niet meer voor gemaakt.

Ik wil vooral oproepen tot waakzaamheid. Ieder paard heeft ruimte en beweging nodig, maar misschien zijn sommige dieren gewoon zelfredzamer en anderen meer afhankelijk van ons geworden.

Ik ben benieuwd wat jullie van mijn verhaal vinden en kijk uit naar de reacties!
Karen