Nils Vellinga schreef op donderdag 8 december 2011, 22:05:
> IK heb echt eens gedacht, dat het gebeurd was met Olly. Niet wakker te
> krijgen
> Ik had nooit gedacht dat ze zo diep in slaap konden, ook al is het maar
> voor even.
> Woody ook al eens, maar die deed tenminste nog een oog open, toen ik haar
> aan raakte, maar kwam echt niet meteen overeind.
>
> Hmm, ik vond het niet zo mooi, mijn hart sloeg over
en dan lijken
> 15 sec een eeuw
Hebben wij ook gehad met Jamaica, de ochtend na zijn geboorte.
Niet wakker te krijgen. Zijn moeder compleet over haar toeren tegen haar veulen aan het schoppen. En zus en ik hadden hem ook meermaals vast genomen en proberen wakker te schudden. Het was net een lappenpop en het heeft nog aardig lang geduurd ook. Zusje had mij al van thuis opgetrommeld en de
DA was ook al onderweg want wij dachten dat hij er echt geweest was.
Begint die dodo na zo'n 20 minuten opeens door 1 oog te loeren, geeuwt eens, schudt de slaap uit z'n lijf en krabbelt overeind... Geboren worden is schijnbaar erg vermoeiend.
Warboel
