Er is ooit een hele draad geweest hierover, vooral over chemisch ruinen - volgens mij.

Anne Maria schreef op donderdag 8 december 2011, 21:01:

IK heb echt eens gedacht, dat het gebeurd was met Olly. Niet wakker te krijgen
Ik had nooit gedacht dat ze zo diep in slaap konden, ook al is het maar voor even.
Woody ook al eens, maar die deed tenminste nog een oog open, toen ik haar aan raakte, maar kwam echt niet meteen overeind.

Hmm, ik vond het niet zo mooi, mijn hart sloeg over en dan lijken 15 sec een eeuw

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Een fazant is normaal gezien niet suf! Die worden gekweekt en uitgezet.....voor de jagers.....hebben de gastjagers wat te schieten ......
Mij lijkt dat ze als het hard waait...ze niet zo goed kunnen horen....d'r zintuig dus niet goed kunnen benutten(oren)......dus het liefst in het openveld zodat het ,,,gevaar....misschien nog te zien is.......

Eva Saegerman schreef op donderdag 8 december 2011, 21:16:


Best niet.... dan toch niet voor zijn 5e. Elk jaar dat je voor zijn 6e castreerd, komt ie langer op de benen te staan en zijn rug word ook langer, als dat ie ongecastreerd zou worden.
Heeft met hormonen te maken die "groei remmers" produceren.
De bot groei gaat trager, terwijl de tijd het zelfde blijft. (vergelijk; je rijdt een uur in stap of een uur in draf.)


Daarvoor moet je bij Frans zijn, die weet daar alles van. Of Email de wolvenlus http://www.dewolvenlus.be/

DAT vind ik altijd zo stom hé! Waarom dan weer een mannetje erbij?? Waarom nemen die mensen dan geen Brabands Trekpaard Merrie veulen?
Of doe de merrie dan weg!
Nuja zal wel aan mij liggen.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 8 december 2011, 13:52:


Vivian is dan ook 12 en een half en je dacht toch niet dat die thuisbleef....

Ik heb dit jaar ook flink gesnoeid en alle takken in de wei gegooid; ze hebben er tussenuit gehaald wat ze lekker vonden en er mee gespeeld. En ze zien er nog steeds kerngezond uit.

jennet schreef op donderdag 8 december 2011, 22:14:


Waneer is normaal gezien?
Ze worden hier inderdaad gekweekt en uitgezet, de jagers krijgen ze niet allemaal te pakken, en zo heb je er het hele jaar door een hoop rondlopen.
Ik vind het geinige beesten hoor, en als je 2 mannetjes ziet vechten zijn ze idd niet suf, maar kan de keren niet tellen dat ik er bijna op gestaan heb, of er overheen gefietst ben... Je hebt hier waarschuwingsborden langs de weg 'slow - pheasants on road'.
Lijkt mij meer een sport om een kolibrie te proberen te schieten.
Vorig jaar zat er trouwens een vaste bij Paddy's veld waarmee hij echt gesprekjes leek te hebben, zag er zo raar uit! Hij van die zachte bromhinnikjes maken en die fazant zat hem dan aan te kijken. Weet niet of hij wat terug zei, kan ze geen van beidde verstaan.

OK, ondertussen zijn we al met een hele Veluwe Trail groep.
Aan de ene kant lijkt het mij hartstikke leuk om veel PN-ers bij mekaar te hebben, aan de andere kant ben ik een beetje bang dat mensen zichzelf of hun paard overschatten.
3,4 of 5 dagen achtermekaar paardrijden is niet niks. Ikzelf ben redelijk doorgewinterde lange afstand rijder (Nils ook, de overige Trec rijders ook). Maar ik kom ook wel eea tegen als je met een hele groep op pad bent.

De paarden moeten met rijden allemaal goed kunnen meekomen in de groep en alle gangen goed beheersen, voldoende conditie en uithoudingsvermogen hebben, ruiters moeten ook alle gangen aan kunnen. Hier thuis op lange ritten met 'vreemde' paarden tussen mijn eigen paarden zijn er altijd weer paarden die het conditioneel niet aankunnen, die bijvoorbeeld niet gewend zijn om in een grote groep een rengalop te doen, die steeds maar voorop willen of rijders die het gevoel krijgen het paard niet meer onder controle te hebben etc. Wat doe je dan? Hoe los je het op als halverwege blijkt dat je paard best moe is? Gaat de hele groep dan terug? Blijf je stappen als de rest doorrrijdt? Dat zijn wel dingen die ik me afvraag.
Hoe gaan we hiermee om?

Nils Vellinga schreef :


Omdat je zelf een mannetje bent vind je castreren een eng idee Nils

@ Eva, wat bedoel je met 'chemisch castreren'?
Voor zover ik weet bestaat er castreren dwz ballen eraf snijden (sorry Nils), of vasectomie waarbij de ballen blijven zitten. Is er nog aan manier dan (behalve de merries onvruchtbaar maken)?

Ik was altijd 'tegen' castreren om diverse redenen, oa vond ik dat mensen hun hengst maar moesten opvoeden en je gaat toch geen gezond weefsel afsnijden. Ik heb mijn mening herzien hierover.

Ik ben er eerlijk in dat ik het hier met zoveel paarden die allemaal in groepen leven steeds onhandiger vond (misschien een verkleerd woord, dat 'onhandig') omdat je zó moet oppassen. De belangrijkste reden is dat er hier veel beginners, stagiaires en onervaren mensen rondlopen die niet snel reageren en niet voldoende kunnen opletten. Dat leverde wel eens onverwachte situaties op. En dat kun je mensen die hierheen komen om te leren niet kwalijk nemen. Daarnaast kregen we een groepenindelingsprobleem doordat we op een gegeven moment 3 hengsten hadden (Spirit, Maggio en Iskander) die niet samen konden lopen omdat ze zo vochten (Spirit en Maggio). Iskander was nooit een probleem, die was nog jong toen.

Dus hebben we Spirit op zijn 4e geruind nadat hij veulens verwekt had en hij is tot op de dag van vandaag een haantje gebleven. Hij is braaf maar zal altijd iets van hengstengedrag blijven houden. Iskander daarentegen is al op zijn 2e gecastreerd, nu al een stuk groter dan zijn vader Spirit en hij heeft nul hengstengedrag ontwikkeld.

Als je toch wilt castreren en de bouw van het paard je niet zo heel veel uitmaakt zou ik je zillen adviseren: doe het voor zijn 2e levensjaar, want komend voorjaar zal hij meer hengst worden in zijn gedrag.

Hmmm wat een goede vragen allemaal Pien.
Punt een denk ik dat ieder voor zich moet kunnen rijden paard onder controle moet kunnen hebben en alle gangen moet beheersen.
Daarnaast hebben we nog ruim een half jaar de tijd om de paarden op conditie te krijgen dus in mijn geval moet dit goed te doen zijn.

Verder verwacht ik dat juist omdat we met een grotere groep zijn het makkelijker is om een maatje te vinden die op een gelijk tempo loopt met je eigen paard. Want niets is zo lastig als te snel of te langzaam moeten lopen.
Of willen we de hele tijd als een groep lopen?
Heb afstanden van 20 km voorbij zien komen hoeveel uur is dat rijden bij een normaal tempo en met in ons achterhoofd dat de paarden dit een aantal dagen moeten doen?

Met hoeveel mensen zijn we nu? Misschien is het een idee om een keer met een aantal bij elkaar te komen en een organisatie kern te maken. Ik wil best helpen organiseren
leuk!

Morgen verzin ik vast nog meer vragen of ideeen maar nu eerst maar even zorgen dat ik een paar uur ga slapen.

Mirella

Nils Vellinga schreef :

Ik weet het niet hoor.
Er wordt ook wel beweerd dat gecastreerde hengsten groter worden.

Iskaner is vroeger gecastreerd dan zijn vader Spirit en hij is 10 cm groter.
Terwijl Spirit's moeder groter is dan Isko's moeder, die hebben we allebei.

Nils Vellinga schreef op donderdag 8 december 2011, 22:05:


Vooral als die bovenlip dan ook nog eens wegzakt en de tanden zichtbaar zijn.
Dat ziet er inderdaad erg doodsig uit....

Anne Maria schreef :>

Wat gek dat ze bij jullie zo tam zijn, hier zijn ze zoooo angstig en opgejaagd. Ze worden hier ook uitgezet om ze te jagen.

Wij gaan eigenlijk ook maar zelden op vakantie. Toevallig hebben we dit jaar alles op alles gezet om dat wel te kunnen (omdat ik zwanger ben en dus de laatste keer met zijn 2tjes weg konden), en hadden we een betaalde " professionele" vakantieoppas. Maar dat is niet goed bevallen. De dieren waren wel allemaal goed verzorgd (3 paardjes, 4 konijnen, 5 katten en 2 vogeltjes), maar ons splinternieuwe huis was een ravage. Zwarte strepen in ons bad, heel veel vlekken op de pas geschilderde lichte muren die er niet meer af gingen, en badhanddoeken met schimmel die er niet meer uitging. Onze vaste poetsvrouw was behandeld als een slaafje . Deze oppas heeft 15 dagen in ons huis gewoond. Onze IR pony liep ineens niet goed meer tijdens onze afwezigheid. Ik denk dat ze uit medelijden het strakke menu wat heeft versoepeld met gevoeligheid als gevolg. Ik heb overigens wel heel duidelijk afgesproken dat zij mijn paarden niet berijdt. Ik geef ze dan liever ook "vakantie" zodat de kans dat er iets niet goed gaat zo klein mogelijk is.

Nu hebben wij dus ook geen enkele optie meer om eens op vakantie te gaan. Hopelijk komt er nog eens iemand op ons pad zodat we straks met de kleine toch eens weg zouden kunnen .

Wel fijn om te weten dat wij niet de enige zijn met dit " luxe probleem".

Groetjes Jolanda

Nils Vellinga schreef op donderdag 8 december 2011, 22:05:


Hebben wij ook gehad met Jamaica, de ochtend na zijn geboorte.
Niet wakker te krijgen. Zijn moeder compleet over haar toeren tegen haar veulen aan het schoppen. En zus en ik hadden hem ook meermaals vast genomen en proberen wakker te schudden. Het was net een lappenpop en het heeft nog aardig lang geduurd ook. Zusje had mij al van thuis opgetrommeld en de DA was ook al onderweg want wij dachten dat hij er echt geweest was.
Begint die dodo na zo'n 20 minuten opeens door 1 oog te loeren, geeuwt eens, schudt de slaap uit z'n lijf en krabbelt overeind... Geboren worden is schijnbaar erg vermoeiend.