Ik zit jullie stukjes met interesse te lezen. Ik mis er alleen iets in.
Als ik alleen ben rij ik Fengur op het touwhalster. De alom besproken nadelen beginnen we nu ook tegen te komen.
Maar we gaan ook regelmatig met stalgenootjes op stap. Dan is Fengur onwijs gefocused op hen en niet zozeer meer op mij. Zo superbraaf als hij is wanneer we alleen zijn, zo'n bord voor zijn hasses heeft ie als we met meer zijn. Dat is niet direct het probleem. Wat wél het probleem is, is mijn angst hiervoor. We zijn een paar keer aan het rennen geslagen en dat was niet leuk.
Afgelopen week hadden we weer zoiets. We waren met zijn drieen op stap. Ging prima, totdat een van de paarden opeens in plaats van een ietsjes hoger tempo een heel veel meer hoger tempo nam. Ik ben van Fengur afgesprongen. Niet vanwege het paard (wat ik egon ergens heb zien schrijven, maar kan dat even niet vinden), maar vanwege mezelf. Ik vind dat eng en ik wil dat niet meer.
Nou vraag ik me af of ik niet bezig ben met vermijdingsleren. Ik heb de laatste tijd al heel vaak een rem op dingen gezet. Ik doe dit niet meer, ik doe dat niet meer. En nou ga ik er ook nog acuut af als ik ook maar het idee heb dat het mis zou kunnen gaan.
Ik wil graag het werk van Egon uitproberen. Ik heb alleen geen idee waar ik naartoe aan het gaan ben. Moet ik elke keer alleen gaan rijden? Moet ik samen rijden totaal vermijden?
Wanneer de groep dicht bij elkaar is, is alles oke. Op het moment dat er iemand iets sneller gaat, of links op rechtsaf slaat dan is het mis.

Nou ja, ik ga nu een hele andere kant op dan alleen het touwhalster van egon, maar goed. Ik zit hier al een hele poos mee en weet nog steeds niet goed wat ik ermee aan moet. Soms gaat het ook zo geweldig goed! Vorige week hebben we hele stukken (geheel ontspannen) ruim achter iemand gedraafd en zelfs een heel stuk in een handgalopje gelijk op gereden. De ander zat in tölt en Fen pakte een perfect tempo galop ernaast. Dan snap ik hem niet en dat wil ik graag wel!

Groetjes Karin

Met een beetje veel hulp van Nick wil ik jullie deze niet onthouden.
Dat gebeurt er nu met je paard als je aan het klickeren slaat....
Nu maar hopen dat de link het doet
(je moet erop gaan staan met de muis, zegt Nick)
Groet, Pien

http://home.wanadoo.nl/nickaltena/images/Snowfight.MPG

Spirithorses schreef op woensdag, 16 maart 2005, 22:21:


FANTASTISCH!!!
Zit nog met een big smile achter mijn pc. Wat een geweldig gezicht!!!


Groetjes Maaike

Dit heb ik met Sjo ook heel lang gehad en dat is nu nog wel een beetje zo.
Al zijn aandacht is ipv jouw bij zijn soortgenootjes. Aan de ene kant ook niet verwonderlijk natuurlijk. Ik vind de gevolgen van dit 'kleven' persoonlijk wat minder prettig en jij zo te lezen ook. Het gevoel van toale gebrek aan controle (vooral ivm overig verkeer) is geen fijn gevoel.

Het zegt wel iets over de relatie met je paard denk ik....maar ik vind het ook een heel moeilijk punt hoor. Ik heb het zelf één keer gedaan, het meerijden in ene grote groep en het was een verschrikking. Ik heb daarna een hele tijd uitsluitend in mijn eentje gereden, veel gewerkt aan een betere band op de grond en in het zadel in de bak en op velden buiten. Toen het aantal personen waarmee ik rij opgevoerd. Wel gaan rijden met mensen die begrip hadden voor de situatie en rustig hun paard stil zetten wanneer ik daarom vroeg etc. Dit heeft me wel erg veel geholpen. Zo heb ik het aantal mensen steeds een beetje opgevoerd. Als we met zijn 5en rijden gaat het wel goed nu.

Misschien helpt het om hem onderweg bewust te maken dat jij er ook nog bent (normaal met buitenrijden rij je toch maar een beetje rechtdoor en verander je alleen van tempo en af en toe van richting). laat hem kleine oefeningtjes doen onderweg die zijn aandacht van de andere paarden naar jouw verlegt. Als je je niet veilig voelt in het zadel. Werk dan ff op de grodn totdat ie weer aandacht heeft voor jouw en ga er dan weer.

En nog veel belangrijker, ga alleen rijden met mensen die een beetje 'savvy' hebben.

Ik hoop dat dit je wat helpt?

Groetjes Maaike

Spirithorses schreef op woensdag, 16 maart 2005, 22:21:


Uhh...
Dit hadden we toch al een keer gezien?
Na het sneeuw weekend?
groeten,
j.

Ja dat denk ik ook. Ik ken meneertje nu vier jaar. Het is een introvert paard. Je merkt maar zelden dat ie jou anders vind als de rest. Het zal hem een zak schelen of ik hem meeneem of een ander. Wat ie wel duidelijk leuk vind is een totaal vreemde de tolt laten voelen. Dat zijn zo'n beetje de enige momenten dat ik overduidelijk iets bij hem zie. Ik zal ook tot nu toe niet verdiend hebben om meer te krijgen, maar ik doe mijn best Soms krijg ik een klein beetje van hem en dat is dan erg leuk!


Oefeningetjes werken vanuit het zadel niet. Hij raakt normaal van oefeningen doen als opgewarmd, dus dat zijn dingen die ik niet ga doen als ie blokkeerd. Heet + warm= heel heet zeg maar.
Eraf gaan doe ik wel en zou ik veel vaker moeten doen. Ik bedenk me nu dat afgelopen week niet de eerste keer was. Ik moet alleen mijn timing en instelling veranderen. Niet eraf als het al bijna fout gaat en dan het idee hebben dat ik faal, maar er eerder af en die tijd anders (positief) benutten.


Ja dat helpt. De personen met wie je rijdt is ook een beetje moeilijk punt. Al lukt het me momenteel aardig om ook regelmatig alleen op stap te gaan.
Ik weet dat het samenrijden met bepaalde mensen gewoon geen goed plan is, maar ik vind het wel erg gezellig en het maakt ook een beetje deel uit van de situatie.
Ik denk dat ik gewoon zo door blijf gaan, met als verschil het afstappen, het hoe en waarom.
Ook jammer dat ons rijpaard voor handpaardrijden op zwangerschapsverlof is. De anderen zijn niet zo een beste combi met Fen ernaast. Handpaardrijden doet hem ook goed tussen zijn oren (en mij!).

Groetjes Karin

Jaydot schreef op woensdag, 16 maart 2005, 23:03:


Je hebt het zeker over het bier? : Groet, Pien