Ok ik verpak de hoef nu steeds in verband want er komt allemaal modder in het gat. De hoef baadt ik nog maar hoelang moet ik dan de hoef afdekken zodat er geen modder in komt?
Ik kan dan ook binnenkort weer rijden? Sauvage heeft bijna altijd hoefschoenen aan en zeker de komende weken.
Vaak laat ik ze uit als de hoeven wat te lang worden. Zo slijten ze ook weer. Sauvage heeft een gleuf bij de toon die er altijd al heeft gezeten. Ik weet niet of die ooit nog dicht gaat groeien.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 12:54:


Methode maakt mij zelf weinig uit, zolang het doel maar bereikt wordt.
Ik heb met dat trailerladen al zoveel geprobeerd.
Oa. ook zo'n 20 trainingsuren aan trainen met voedselbeloning gespendeerd vooraleer toch maar de Parelli-methode te gebruiken. (Ik heb dat geloof ik, ook ooit geïllustreerd met filmpjes)

En er waren toch echt een aantal dingen waar ik tegenop bleef lopen met voor het paard te staan en met voedsel te belonen.
Mijn paard kent overgings geen bridge. Dus ik had gewoon wat graan in een zakje en als beloning kreeg ze dan telkens enkele korreltjes. Maar ik geloof dat ik met mijn timing wel redelijk correct zat.
Het grootste probleem was eigenlijk dat er altijd een moment was dat ze stopte met voer aan te nemen. Met name als de mentale stress te groot wordt, en dat is doorgaans net die moment dat het probleem vormt. Namelijk dat mijn paard eens ze er helemaal op staat, ineens in paniek schiet en er achterwaarts af loopt. En in dat achterwaarts gaan is ze niet te stoppen. En van de moment dat ze besluit eruit te willen tot ze er helemaal uit is, neemt ze dus niets meer aan qua voer en reageert ze heel negatief op druk op het halster. (Gooit haar hoofd omhoog en heeft daarbij ook schrik om haar hoofd te stoten.)
En daarnaast merkt ik ook dat je heel makkelijk verkeerde dingen erin traint, die niks te maken hebben met het trailerladen an sich. Zo beloonde ik haar bijvoorbeeld telkens als vanaf de loopplank 1 voet in de trailer zette. Maar ze haalt die voet ook telkens weer weg.
Maar na verloop van tijd, dacht zij schijnbaar dat ze beloond werd voor het voorwaarts schrapen/stampen van die voet op de trailervloer. Ze linkte die beloning dus niet aan haar locatie. En ze bleef dat 'truukje' dan ook eindeloos herhalen (ook al beloonde ik het niet meer) en werd dan gefrustreerd omdat dat schijnbaar het verkeerde antwoord was. En zo waren er nog dingen.
En derde punt was dat ik voor haar stond en zodra ik beweeg, of het touw per ongeluk even wiebelt, dit aanleiding is voor haar om achteruit te gaan. Ik zag vanaf mijn positie aan haar hoofd ook niet echt een oplossing om het blijven staan en eventueel met de stang erachter te trainen. En daarbovenop ging ze ook sowieso achteruit zodra er geen voer meer was. Wat in mijn ogen betekent dat ze zelfs tijdens het ontvangen van die 'beloning' in haar hoofd gestressd bleef.
Ik bleef dan ook met deze methode steken op het punt waarbij ze er wel (mits enige aanmoediging) helemaal in liep maar maar heel kort bleef staan. En elke poging om die tijd te rekken, mislukte. Ik zat echt vast op dat punt.

En met die Parelli-methode had ik die problemen niet. Ik denk nog altijd dat ik haar daarmee helemaal kan laden, mits ik er nog wat trainings-tijd in zou steken om die stang erachter te trainen.
Ik heb er ook veel minder tijd moeten in steken met deze methode om uiteindelijk toch een beter resultaat te bekomen.
Hierbij moet ik misschien wel vermelden dat paardlief van jongsaf al bekend is met die Parelli-spelletjes en het concept dus goed begrijpt. (ook al spelen we ze de laatste 5 jaar nooit meer) Maar je begint met die spelletjes te spelen voor je naar de trailer gaat. Maar dat vroeg dus al amper tijd. Die spelletjes waren vroeger al redelijk bevestigd en het moest gewoon even opgefrist worden.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 18:11:


Over de gemiddelde ruiter ... nou niet eens over de gemiddelde, maar over het merendeel van de ruiters, PN of niet!


Nee, Joop, als ik verdrietig zou zijn, dan zou ik dat schrijven. Niet voor mij gaan invullen!


Waar haal je het nu weer vandaan dat iedereen zich zou moeten verantwoorden als "wij" op ons paard gaan zitten. Ik zeg alleen maar dat paardrijden meer is dan op je paard gaan zitten en maar een beetje rondhobbelen, veel meer!

Goed te horen Piet dat er zoveel diversiteit aan cursusklanten binnen stroomt. Ook de discussies die dan tijdens zulke lessen ontstaan. Dat is toch geweldig? Kan me voorstellen dat je een fijne dag hebt gehad.
Ik ben blij dat ook een hoefsmid als een dressuurruiter zich de moeite neemt zich te verdiepen in het natuurlijk bekappen.
Op de ruiterschool van mijn dochter is de hoefsmid ook zeer positief ingesteld tov natuurlijk bekappen.
Hij ziet mij wel eens de hoeven van mijn dochter doen en dan toont hij enkel intersse zonder te veroordelen. Hoewel hij dus echt nog met ijzers werkt heeft hij al veel eigenaren van paarden gezegd dat ze ook ijzerloos verder kunnen. Vind ik een positieve ontwikkeling.

Ga zo door met je cursussen!

Anja Seijn schreef op maandag 28 november 2011, 16:26:


Het hoeft zelfs geen vaste partner te zijn.

Hier een oud blind paard die nogal heel lucratief is in de keuze van zijn 'blinde geleidepaard'.
Zijn voorkeur is een jonge merrie, maar bij afwezigheid van die merrie neemt hij net zo goed een ander paard om te volgen. Het hangt er maar vanaf welk ander paard er op die moment zin in heeft.

Ans Jondral schreef op maandag 28 november 2011, 19:25:


Lopen er in die groep ook andere ruinen of alleen merries?

En, ik weet niet of het toevallig is, ook healty herbs hebben een nieuwe (??) liksteen met meer mineralen en geen ijzer ---> http://www.voergezond.nl/Webwinkel-Category-744773/Likstenen-Mineraalblokken.html . 3 verschillende zelfs.

Toch nog even reageren; In die tijd was het niet zoals nu "even naar de winkel lopen of bestellen via internet". De mensen trokken hun plan, zo was dat in die tijd.
Als kind was ik gefascineerd door die grote witte blokken die aan een touw in de stal hingen. Ik vroeg hem waarvoor ze dienden. Was waarschijnlijk witte cement om de boel een beetje samen te houden. Ik kan hem de juiste samenstelling niet meer vragen, hij is al lang overleden. Het zou me trouwens niet verwonderen dat er in sommige likstenen nog cement zit? Enfin... zijn paarden waren toch prachtig. En sterk als beton!