joop schreef op maandag 28 november 2011, 10:47:


Ja hoor, het mag! Wat kan het zo'n paard schelen als je hem 's nachts op stal zet of er ijzers onder slaat, krachtvoer voert en een kilo wortels of appels neerzet ... daar zie ik ze ook niet ongelukkig van worden! Er zijn zelfs paarden die happen naar de neusriem omdat ze een bit verwachten, ja hoor, het mag! Wat kan het zo'n paard nou schelen?!

Anja Seijn schreef op maandag 28 november 2011, 16:31:


volgens mij begrijp je niet wat ik schrijf, geeft niks, maar als het je zo kwaad maakt ga dan zelf niet meer paardrijden.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 17:05:


Nee, ik blijf paardrijden, maar niet ten koste van alles en zeker niet ten koste van mijn paarden.

Er werd gevraagd om een onderbouwing waarom je op een paard rijdt, in eerste instantie een blind paard. Ik heb er in tweede instantie een gezond paard van gemaakt. De reacties waren "het kan" en "het mag". Het antwoord had volgens mij moeten zijn: "omdat wij het willen".
Dat een paard het toestaat is niet vanzelfsprekend, we desensibiliseren ons een breuk. Ook in dat traject gaat het vaak verkeerd, maar het paard moet en zal. Dus ja, de mens bewijst dat het kan. En ja, het paard laat zien dat "het mag".
Fysieke problemen worden nauwelijks opgemerkt of veel te laat opgemerkt. Van gedegen lichamelijke training van het dier is slechts zelden sprake en vaak pas wanneer er "problemen zijn", maar ja "het kan".

Het maakt mij niet kwaad, eerder teleurgesteld ... ik vind het een beetje "bokt" reacties en voor mensen die zo bewust bezig zijn met de natuurlijke paardenhouderij een klein beetje hypocriet!

Wil schreef op maandag 28 november 2011, 13:30:



je krijgt zoveel positieve energie van de cursisten. Vooral als je soms hoort hoe moeilijk het nog steeds is om "op hun stal" te zeggen dat ze naar een NB cursus willen gaan.
De weerstand die ze soms van hun beste vriendinnen moeten overwinnen, zorgt bij mij 'smorgens vroeg al voor een Yessss... We zullen ze een poepje laten ruiken


Gewoon een goeie vent die in eerste instantie bij de verkeerde opleiding is terecht gekomen


Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Anja Seijn schreef op maandag 28 november 2011, 17:41:


ik heb nog eens mijn eerdere fotootje opgeload om je te laten zien wat ik leuk paardrijden vind. Je kan ook eens bij Pien kijken, die had een paar leuke foto's van de herfstrit. Zo zijn er wel meer voorbeelden. Stel dat er bij Pien een blind paard zou meelopen, dan zou ik erop vertrouwen dat dat in orde was.


over wie heb je het hier nu? over de gemiddelde ruiter of over de gemiddelde PN'er (globaal gesproken)


niet boos maar verdrietig bedoel je zeker


ik snap eerlijk gezegd niks van je redenatie. Jij blijft paardrijden maar wij moeten ons verantwoorden als we op ons paard gaan zitten anders zijn we bokt

paulderidder schreef op maandag 28 november 2011, 14:38:

Het is helemaal niet interessant om in eerste instantie te werken met levende paarden omdat je een levend dier niet mag blootstellen aan mensen die iets moeten leren en omdat je dan een hele middag bezig bent met 1 paard. Die er over het algemeen vrij redelijk uit zullen zien en waarvan je minder leert dan de kadaverhoeven die er meestal niet uit zien.. Bv. ondergeschoven hielen, 2 cm lange hoefwand, scheef afgesleten, geknepen, gescheurd, gebrokkeld enz enz.
Al die voeten worden van te voren besproken en het eindresultaat wordt door iedereen gezien.


Het - vaak levenslang- regelmatig veranderen van stand omdat de hoefsmid de boel elke 2/3 maanden weer probeert recht te zetten is de grootste ramp voor het inwendige van onderbeen en een voet die je je kunt bedenken.
Refereer de lengte van de zool aan de hoefwand, houdt hem daar en je hoeft je nooit meer af te vragen of de stand van de voet wat dat betreft correct is


Dat wordt iedereen aangeleerd tijdens de cursus


Nee, dus geen levende paarden. Maar over het algemeen is een levende voet gemakkelijker omdat er een paard aanzit. Je merkt ogenblikkelijk wat wel of niet kan plus dat het allemaal veel stabieler is.
Maar alles is wennen. Als je elke week het gebrek aan slijtage weghaalt ben je met een paar halen van de rasp klaar. Als je het waarom kent en je kunt gereedschap hanteren én je doet het zeer regelmatig is bijna elke voet een fluitje van een cent.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Ok ik verpak de hoef nu steeds in verband want er komt allemaal modder in het gat. De hoef baadt ik nog maar hoelang moet ik dan de hoef afdekken zodat er geen modder in komt?
Ik kan dan ook binnenkort weer rijden? Sauvage heeft bijna altijd hoefschoenen aan en zeker de komende weken.
Vaak laat ik ze uit als de hoeven wat te lang worden. Zo slijten ze ook weer. Sauvage heeft een gleuf bij de toon die er altijd al heeft gezeten. Ik weet niet of die ooit nog dicht gaat groeien.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 12:54:


Methode maakt mij zelf weinig uit, zolang het doel maar bereikt wordt.
Ik heb met dat trailerladen al zoveel geprobeerd.
Oa. ook zo'n 20 trainingsuren aan trainen met voedselbeloning gespendeerd vooraleer toch maar de Parelli-methode te gebruiken. (Ik heb dat geloof ik, ook ooit geïllustreerd met filmpjes)

En er waren toch echt een aantal dingen waar ik tegenop bleef lopen met voor het paard te staan en met voedsel te belonen.
Mijn paard kent overgings geen bridge. Dus ik had gewoon wat graan in een zakje en als beloning kreeg ze dan telkens enkele korreltjes. Maar ik geloof dat ik met mijn timing wel redelijk correct zat.
Het grootste probleem was eigenlijk dat er altijd een moment was dat ze stopte met voer aan te nemen. Met name als de mentale stress te groot wordt, en dat is doorgaans net die moment dat het probleem vormt. Namelijk dat mijn paard eens ze er helemaal op staat, ineens in paniek schiet en er achterwaarts af loopt. En in dat achterwaarts gaan is ze niet te stoppen. En van de moment dat ze besluit eruit te willen tot ze er helemaal uit is, neemt ze dus niets meer aan qua voer en reageert ze heel negatief op druk op het halster. (Gooit haar hoofd omhoog en heeft daarbij ook schrik om haar hoofd te stoten.)
En daarnaast merkt ik ook dat je heel makkelijk verkeerde dingen erin traint, die niks te maken hebben met het trailerladen an sich. Zo beloonde ik haar bijvoorbeeld telkens als vanaf de loopplank 1 voet in de trailer zette. Maar ze haalt die voet ook telkens weer weg.
Maar na verloop van tijd, dacht zij schijnbaar dat ze beloond werd voor het voorwaarts schrapen/stampen van die voet op de trailervloer. Ze linkte die beloning dus niet aan haar locatie. En ze bleef dat 'truukje' dan ook eindeloos herhalen (ook al beloonde ik het niet meer) en werd dan gefrustreerd omdat dat schijnbaar het verkeerde antwoord was. En zo waren er nog dingen.
En derde punt was dat ik voor haar stond en zodra ik beweeg, of het touw per ongeluk even wiebelt, dit aanleiding is voor haar om achteruit te gaan. Ik zag vanaf mijn positie aan haar hoofd ook niet echt een oplossing om het blijven staan en eventueel met de stang erachter te trainen. En daarbovenop ging ze ook sowieso achteruit zodra er geen voer meer was. Wat in mijn ogen betekent dat ze zelfs tijdens het ontvangen van die 'beloning' in haar hoofd gestressd bleef.
Ik bleef dan ook met deze methode steken op het punt waarbij ze er wel (mits enige aanmoediging) helemaal in liep maar maar heel kort bleef staan. En elke poging om die tijd te rekken, mislukte. Ik zat echt vast op dat punt.

En met die Parelli-methode had ik die problemen niet. Ik denk nog altijd dat ik haar daarmee helemaal kan laden, mits ik er nog wat trainings-tijd in zou steken om die stang erachter te trainen.
Ik heb er ook veel minder tijd moeten in steken met deze methode om uiteindelijk toch een beter resultaat te bekomen.
Hierbij moet ik misschien wel vermelden dat paardlief van jongsaf al bekend is met die Parelli-spelletjes en het concept dus goed begrijpt. (ook al spelen we ze de laatste 5 jaar nooit meer) Maar je begint met die spelletjes te spelen voor je naar de trailer gaat. Maar dat vroeg dus al amper tijd. Die spelletjes waren vroeger al redelijk bevestigd en het moest gewoon even opgefrist worden.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 18:11:


Over de gemiddelde ruiter ... nou niet eens over de gemiddelde, maar over het merendeel van de ruiters, PN of niet!


Nee, Joop, als ik verdrietig zou zijn, dan zou ik dat schrijven. Niet voor mij gaan invullen!


Waar haal je het nu weer vandaan dat iedereen zich zou moeten verantwoorden als "wij" op ons paard gaan zitten. Ik zeg alleen maar dat paardrijden meer is dan op je paard gaan zitten en maar een beetje rondhobbelen, veel meer!

Goed te horen Piet dat er zoveel diversiteit aan cursusklanten binnen stroomt. Ook de discussies die dan tijdens zulke lessen ontstaan. Dat is toch geweldig? Kan me voorstellen dat je een fijne dag hebt gehad.
Ik ben blij dat ook een hoefsmid als een dressuurruiter zich de moeite neemt zich te verdiepen in het natuurlijk bekappen.
Op de ruiterschool van mijn dochter is de hoefsmid ook zeer positief ingesteld tov natuurlijk bekappen.
Hij ziet mij wel eens de hoeven van mijn dochter doen en dan toont hij enkel intersse zonder te veroordelen. Hoewel hij dus echt nog met ijzers werkt heeft hij al veel eigenaren van paarden gezegd dat ze ook ijzerloos verder kunnen. Vind ik een positieve ontwikkeling.

Ga zo door met je cursussen!

Anja Seijn schreef op maandag 28 november 2011, 16:26:


Het hoeft zelfs geen vaste partner te zijn.

Hier een oud blind paard die nogal heel lucratief is in de keuze van zijn 'blinde geleidepaard'.
Zijn voorkeur is een jonge merrie, maar bij afwezigheid van die merrie neemt hij net zo goed een ander paard om te volgen. Het hangt er maar vanaf welk ander paard er op die moment zin in heeft.

Ans Jondral schreef op maandag 28 november 2011, 19:25:


Lopen er in die groep ook andere ruinen of alleen merries?

En, ik weet niet of het toevallig is, ook healty herbs hebben een nieuwe (??) liksteen met meer mineralen en geen ijzer ---> http://www.voergezond.nl/Webwinkel-Category-744773/Likstenen-Mineraalblokken.html . 3 verschillende zelfs.

Toch nog even reageren; In die tijd was het niet zoals nu "even naar de winkel lopen of bestellen via internet". De mensen trokken hun plan, zo was dat in die tijd.
Als kind was ik gefascineerd door die grote witte blokken die aan een touw in de stal hingen. Ik vroeg hem waarvoor ze dienden. Was waarschijnlijk witte cement om de boel een beetje samen te houden. Ik kan hem de juiste samenstelling niet meer vragen, hij is al lang overleden. Het zou me trouwens niet verwonderen dat er in sommige likstenen nog cement zit? Enfin... zijn paarden waren toch prachtig. En sterk als beton!