Bij mijn merrie duurde het wel een aantal uur voordat ze er een beetje mee kon eten. Ze stond toen in een wei waarin het gras vrij lang was, waardoor ze het eigenlijk alleen maar platduwde met haar masker. Ze was ook wat te gefrustreerd om snel uit te kunnen vogelen hoe ze het moest aanpakken.

Haar zoon had het wel snel door (is sowieso wat rustiger in zijn hoofd en ook een minder obsessieve eter ).