Spirithorses schreef op zondag 30 oktober 2011, 23:21:


mestmix is nutteloos. Besmetting met parasieten kan slechts per individu bekeken en aanleiding geven tot ingrijpen.
Het is net als met alle ziektes, heeft mijn buurman TB, ga ik niet ook pillen slikken tenzij de test uitwijst dat ik ook besmet ben.

Christel Provaas schreef op maandag 31 oktober 2011, 7:29:


je zal verbaasd staan als je je gaat realiseren hoeveel kalk je wel niet zal moeten gebruiken, reken maar een paar ton per hect.
Soms wordt kalk geadviseert tegen parasieten maar men gebruikt dan ongebluste kalk, dat is heeeeeeeel slecht voor al het bodemleven, dus dat moet je nooit gebruiken.

e m kraak schreef op zondag 30 oktober 2011, 15:33:


dat wist ik hoor Egon. Elska ken ik van op foto, maar 'geitmadam' heb ik nog niet gezien, ben wel benieuwd naar haar....
ik ken nog een geit die huisdier is, op een boerderij. ik vermoed dat de geit zelf vind dat ze niet bij de andere geiten-des-huizes hoort, want ze wil er niets van weten en ligt liever te slapen samen met de poezen voor de open haard.
zij kan ook weg als ze wil (inderdaad, een geit hou je niet makkelijk tegen) maar ze gaat nooit van het erf af. Voorbijgangers lachen altijd, het is precies de erfhond.
deze geit is wel met de fles grootgebracht en daarin zit denk ik (in dit geval) het verschil met de andere geiten.

Om terug over onze Tony te praten, jij hebt dus ook je hooivoorraad beschermd tegen "zelfbediening" van je dieren, ook voor hun eigen veiligheid neem ik aan. om die reden vind ik het ook belangrijk om Tony binnen "onze" grenzen te houden, anders eet ie tot hij erbij neervalt vrees ik.

en eigenlijk is dit alles erg 'of topic' - ik zet het maar in de kroeg daarom
groetjes, Katrien

Verhaal 2. Zondag.

Dat moet dan ook weer zo uitkomen hé! Zaterdag een dressuur waar ik aan kon deelnemen en zondag een oefenjumping van mijn manege waar ik nog steeds regelmatig een pint ga drinken, maar niet meer rij. Enkel ruiters van de manege, dus ook kleinschalig.

Ik heb lang zitten twijfelen of ik het zou proberen: van in het voorjaar geregeld springles gekregen en mijn lesgever zei onlangs dat we er stillekes klaar voor beginnen te raken om eens een echt parcoursje te springen.
Mijn man ging sowieso meedoen met Pavana, tja, die had met die derby overlaatst de smaak te pakken. En ook hij had zo iets: je krijgt nu de kans om zonder druk of wat dan ook het eens te proberen. In de les oefenen we momenteel op 1 hindernis omdat het buiten is en we het het licht van één halogeen hebben.

Mijn eerste springlessen waren geen onverdeeld succes en het heeft een tijdje geduurd voor ik wat vertrouwen kreeg . De laatste 2 maanden is dit wél met sprongen gegroeid en had ik ook wel het gevoel dat we vooruitgang aan het maken waren. Ook Frodo vindt springen hoe langer hoe leuker heb ik de indruk.
Frodo heeft nauwelijks een gekleurde hindernis gezien (in de les zijn het gewoon bruine balken en bij ons op de wei zijn het afgeschoten witte).
Ik ben op maandag ook een cursus gymnasticeren aan de lange teugel gestart en vorige maandag heb ik daar Frodo naar alle balken laten kijken die in die piste aanwezig waren.

Dus ja: met Pavana en Frodo naar de jumping in Schaffen bij een privéstal of zoiets. Frodo zijn vlecht zat nog steeds in zijn manen...

We kwamen als eerste aan. Kwestie van weer rustig onze tijd te kunnen nemen. De eigenaars van de manege waren al aan het oefenen met jonge paarden en hengsten die ook nog nooit op verplaatsing waren geweest. Even gekeken en toen werd gevraagd dat we Frodo alvast konden klaarmaken en inrijden in de binnenpiste.
Het moeilijkst was Pavana. Die moest nog wat in de trailer blijven en die vond dat allesbehalve leuk. En omdat zij zat te hinniken was Frodo ook ongerust en hinnikte hij regelmatig terug.

Voor ik opstapte en naar de binnenpiste ging zijn we met Frodo aan de hand naar de hindernissen gaan kijken en hebben we hem overal aan laten snuffelen. Door van zulke dingen te doen vallen we weer helemaal uit de toon. Er werd echt heel raar gekeken naar ons.

Dan opgestapt en in de binnenpiste gewoon eerst een half uur gestapt tot hij zijn rust vond, hij had ook platte mest. Het moeilijkst bleef Pavana. Die bleef hinniken. Uiteindelijk had Frodo zoiets van: "Zeg Pav, ge weet dat ik nog in de buurt ben, zwijg nu eens even... ik moet me hier wat concentreren"
Rustig met hem kunnen draven, links en rechtsom een rustige galop, hij deed het prima.
Dan een kruisje gesprongen waar ik hem ook eerst had naar laten kijken. De rechte hindernis ernaast was een knalgele. Daar ben ik niet eerst met hem naar gaan kijken, maar gewoon gereden en erover. Frodo aarzelde een fractie maar liep dan gewoon verder.

Dan naar buiten: Intussen hadden ze nummers gezet aan de sprongen en heb ik het parcours in stap "gereden" om zo wat een idee te krijgen. Intussen kon Frodo nog eens goed rondkijken. De hindernissen waren intussen niet meer boeiend, de parachutisten in de verte en de koeien dan weer wel.

Ik mocht eerst enkele proefsprongetjes nemen om hem te laten wennen. Die gingen goed. Frodo was wel actief.

Dan het "moment surprème". De 11 hindernissen (10 sprongen waarvan 1 dubbel) achter elkaar. De eerste ging goed, dan mijn bocht fout genomen dus langs de 2de door. Dat was ook net de hoek waar Frodo weer van Pavana moest wegrijden en dat was een bijkomende moeilijkheid. Oké, dan maar opnieuw aanrijden en toen ging het wel. Ineens kreeg Frodo het precies door en werd hij heel vlot. Ik moest hem tussenin zelfs wat terugrijden, hoewel ik de raad kreeg om te blijven doorrijden. Eerlijk gezegd heb ik dat niet gedaan, ik wil eerst terug een goede controle en dan pas weer vooruit. En aangezien Frodo op het minste terug vooruit wilde, leek het me geen probleem om eerst terug rustig te rijden... (Denk ik)
Hij heeft het super gedaan. Zelf heb ik wel wat foutjes gemaakt. Maar omdat het maar op 60cm staat is dat geen probleem.

Na even gerust te hebben zeiden ze me om het nog eens te doen. Ik verschoot me rot, want ik dacht dat het afgelopen was. Even getwijfeld: is het niet te veel voor Frodo, maar die leek nog nergens last van te hebben. Dus ja, vooruit dan maar.

Deze keer geen haperingen en eerlijk gezegd: het was zelfs fijn . Frodo was vlot en gemakkelijk, ook nu weer precies of hij dat al jaren deed . Of de hindernis nu gevlekt, blauw, rood of groen was of een muurtje of gegolfde plank was... hij vond het allemaal prima! Oortjes vooruit en huppel huppel erover.
SUPERTROTS was ik ALWEER op hem.

Dan vlug afzadelen en uitstappen. Pavana content dat haar grote steun en toeverlaat weer wat dichterbij was...
Even later was zij met mijn man aan de beurt. Hij ging in de binnenpiste inrijden, ik ging met Frodo aan de hand een blokje om uit te stappen... Tot ze mij kwamen roepen... Mijn man had erg veel moeite met Pavana en of ik met Frodo naar de binnen piste wilde. Ikke daar naar toe... Pav kreeg Frodo terug in de mot en alles was weer oké! Even later weer met Frodo naar buiten (ge loopt daar namelijk onder de voeten), maar zolang Pav Frodo zag was het oké, even later mocht hij alweer eventjes uit het zicht.

Ineens kreeg Frodo door dat het wel echt geweldige witte zand was waar hij op aan het lopen was en begon prompt te graven en te rollen. Hij had er zichtbaar deugd van. Uiteraard kregen we weer rare blikken... Om dat af te leren heeft hij zich even later nog maar eens heerlijk gerold.

Tegen die tijd moest Pav naar het parcours en ik had een braakliggend stukje naast het parcours gevonden met heerlijk gras en distels. Frodo al helemaal content, hij is dol op distels. Pavana ook content, want haar vriend bleef in het vizier en leek te genieten van de zonnige namiddag. Pav huppelde dan ook maar haar parcours. Deed af en toe 1 oor naar achter om tegen mijn man te zeggen dat hij netjes stil moet blijven zitten want dat zij anders gestoord wordt als ze de hindernis nadert... . Tja, die kent hare stiel vanuit een ver verleden. Volgens mij zou ze het gerust alleen kunnen.

De hereniging van Frodo en Pav was uiteraard heel hartelijk! Als beloning kregen ze beide een portie bietenpulp en dan hooi eten in de trailer. Ook hier kregen we opmerkingen omdat we ze niet vastgebonden hadden (maar dat doen we nooit, ze zijn veel rustiger als ze "los" staan).

De vraag rijst nu wel: als we ooit écht op jumping willen gaan met de 2 tegelijk, hoe moeten we dat in hemelsnaam gaan aanpakken??? Pavana krijgt echt stress als Frodo weggaat van haar! Vorige keer bij die derby was ze alleen mee en dat was geen probleem. Ook thuis als we met Frodo en Nexor weggaan en zij blijft achter, dan hinnikt ze we eens, maar wordt snel terug rustig (volgens de buren).
We zouden dat willen oefenen maar weten echt niet hoe!

Ik had de indruk dat er wel een aantal mensen verbaasd waren van mij en Frodo: want ja: wij volgen les bij iemand anders en niet bij hun (geweldige) club, doen allerlei rare dingen met onze paarden. Nu ja, ik was zelf ook aangenaam verrast over ons

Zelf was ik voordien toch wel bang voor de reactie (ik blijf daar ondanks mijn leeftijd erg gevoelig voor). We gaan zowat onze eigen weg en zolang als die weg niet kruist met hun weg dan valt het niet op dat je een vreemde eend in de bijt bent. (In je wei doe je wat je wil hé!) Maar dit weekend heb ik me dus meerdere keren "abnormaal" gevoeld (manlief ook hoor), we passen toch niet echt in het stramien... En toch vind ik dat NH/PN en wedstrijden moeten kunnen samengaan...

Lena
(grandioos bitloos )

Ha leuk, da's al een hele ouwe foto, dat ie nog rondzwerft........ach, de mooiste foto's gaan nooit verloren

Suzanne.

Esther schreef op maandag 31 oktober 2011, 1:19:


waarom geef je dan niet hooi bij van ander land? dat is nu juist het fijne van de analyse, je kan ingrijpen voor de tekorten ontstaan. Hooi van blauwgrasland kan bij voorbaat al als voedselarm beschouwd. Dat hoeft het natuurlijk niet bij voorbaat ongeschikt voor paarden te maken.


grappig dat je dat zegt na net te hebben aangegeven hooi te hebben van blauwgrasland


juist daarom is er ingebouwd dat je je eigen gegevens van hooi en grasland kan intypen.


deze punten kunnen allemaal appart ingegeven in de voedingscalculator.

analyze elk jaar is echt niet nodig, natuurlijk zijn er verschillen mogelijk per jaar, maar je hebt ook nog paarden staan waar je naar kijkt en als de gezondheid goed is ga je natuurlijk niet steeds meten. Dat doe je voor mensen ook niet, je eet gewoon zo goed mogelijk (hoop ik) en dan kan je ervan uit gaan dat in orde is omdat je gezond en fit bent.

Anne Maria schreef op zondag 30 oktober 2011, 23:34:


Heel erg fout voorbeeld.
Mensen veronderstellen een soort van vrije keus bij wormen, inderdaad zoals iemand de keus heeft wel of niet naar een kroeg te gaan, en als de ene kroeg niet bevalt naar een andere te gaan.

Een worm heeft geen keus. Geen enkele.

Hij wordt door een willekeurig paard opgenomen, en dat is zijn enigste en laatste mogelijkheid om te overleven. Buiten wacht slechts de dood.

Om jouw analogie even te corrigeren: Jij loopt over straat en er komt ineens een bende psychopaten aan die iedereen neer knalt die ze zien. Jij vlucht de eerste de beste open deur in die je ziet. Dit blijkt een kroeg te zijn. Jij hebt niet voor die kroeg gekozen, je had niks te willen.

Die psychopaten blijven rondlummelen rond de kroeg. Iedereen die naar buiten komt wordt afgeschoten.
Maakt het jou tegen sluitingstijd nog maar een biet uit of die kroeg "onaangenaam" wordt omdat de TL-buizen aangaan, of dat de kroegbaas een honkbalknuppel pakt? Jij verdedigt jouw positie met hand en tand, want buiten ga je sowieso dood.
Degenen die zich naar buiten laten jagen gaan dood en krijgen in ieder geval geen kinderen meer. Degenen die het langste blijven en uiteindelijk de kroegbaas weten te overmeesteren blijven wel leven, en krijgen kinderen, waarvan er een redelijke kans is dat ze de vechtersmentaliteit van hun ouders vererven.


In het geval van de wormen komt er nooit meer iemand kijken, elke worm is per definitie een eenmalige klant.

Enfin, dit is waardoor ik in alle analogieen geen onderscheid maak tussen middelen die de wormen doden of "verjagen". In beide gevallen is het gewoon "doden". In beide gevallen maak je een selectie tussen wie wel en wie niet zich voort kan planten en zodra je een selectie maakt ben je doelgericht aan het fokken, op weg naar een resistente stam.

Frans

Christel Provaas schreef op maandag 31 oktober 2011, 7:29:


Ten eerste is het niet "Frans zijn theorie". Hij is niet van mij en het is bovendien geen theorie maar een bewezen feit. Van dit principe maken we dankbaar gebruik met fokken, kweken, en hebben we overlast omdat steeds allerlei antibiotica en andere bestrijdingsmiddelen na enige tijd onwerkzaam worden.

Ten tweede heb je gelijk. Door kalk te strooien selecteert je de boterbloemen uit die beter tegen kalk kunnen, een prima manier om boterbloemen te kweken die beter bestand zijn tegen kalk.

Helaas duurt jouw leven te kort om de resultaten van dit kweekbeleid te kunnen aanschouwen. In het geval van wormen, die een zeer korte levenscyclus hebben en zich bovendien massaal voortplanten, kun je de resultaten al na korte tijd waarnemen.

En ten leste is jouw analogie met boterbloemen inderdaad een goed voorbeeld. Noch boterbloemen noch endoparasieten hebben een vrije keus om zich ergens te vestigen of een beter plekje te zoeken. In beide gevallen is "verdrijven", "verjagen", of "minder aantrekkelijk maken" simpelweg een synoniem voor "dood maken".

Frans

Els Kleverlaan schreef op zondag 30 oktober 2011, 15:44:

Hey Els, ik ben altijd stomverbaasd als ik dit hoor zeggen, wanneer het over shetten gaat...
geen enkel draadje (met stroom !!) houdt onze Tony tegen, enkel toen hij nog piepjong was (en ik geloof tot zijn 2 jaar ofzo) konden wij stripbegrazing toepassen bijvoorbeeld, en bleef hij met de andere paarden aan de juiste kant.
nu zegt hij duidelijk "foert" en loop onder, tussen, over of als dat allemaal niet kan: DOOR de draad (of draden) en gaat zelf kiezen waar hij graast. hij denkt vast dat de andere paarden oerdom zijn, dat ze zich laten begrenzen door prikpaaltjes en een draadje.

e m kraak schreef op maandag 31 oktober 2011, 6:00:


Bedankt Egon!

Ik heb inderdaad geen bezwaar als mensen hier openlijk willen discussieren over onze producten, dat zal nooit een reden zijn om iemand te vragen te vertrekken.

Wat wel een reden is zijn herhaaldelijk optredende valse beschuldigingen (zoals de uitspraak dat ze hier niet zou mogen schrijven "omdat ze te kritisch is") en het erop nahouden van een rancuneuze agenda.

Iedere keer zien we weer precies hetzelfd patroon: Er wordt een ogenschijnlijk "nuttig" bericht gepost dat als Trojaans paard wordt gebruikt om zoveel mogelijk steken uit te delen. Het begint al in de aanhef, zowel de voedingscalculator en liksteen krijgen en passant een veeg en in het volgende bericht zou de discussie al weer worden omgebogen naar een discussie over magnesium.

Jammer dat er niet op een constructieve manier kennis kan worden uitgewisseld.

Frans

Katrien Imbrechts schreef op maandag 31 oktober 2011, 11:04:


Dat werd van onze shetten ook verteld.
Lotte, de grootste, ze is, denk ik, ca. 110 cm. schofthoogte, zou "voelen" of er al dan geen schrik op een draad stond en zich er sowieso niet door laten tegen houden. Bij ons heeft ze tot nog toe heilig ontzag voor alles wat maar op een schrikdraadje lijkt, ze durfde zelfs niet onder de hoge poort door, die ik voor de shetten had gemaakt.
Arco is een stuk kleiner, een echte mini, ergens tussen de 80 en 90 cm. Hij is een uitvinder en heel speels (nog maar 4 jaar oud). Hij is één maal in de bak door het draad gekropen, maar toen stond er ook enkel maar schrik op de bovenste en niet op de onderste draad. Verder is hij een keer onder het draad door naar een doodlopend padje gegaan, maar dit was enkel draad en hij durfde niet meer terug. We hebben nu voor hem overal dubbel draad staan en sindsdien is hij niet meer ontsnapt. (Alleen had ik vorige week een keer het hek niet goed afgesloten en toen liepen ze 's avonds alle vier in de tuin, maar da's natuurlijk een ander verhaal )
En ook Boully, onze oude fjord, was volgens zijn vorige eigenaren een uitbreker. Die is bij ons een keer door een stuk draad gelopen waar geen stroom op stond, maar daar hebben we verder ook nooit problemen mee gehad.
Wij hebben wel een goede schrikklok op netstroom, die houdt zelfs schapen tegen en die schijnen ook niet snel geïmponeerd te worden door schrikdraad, door hun dikke vacht.
En we hebben rondom flink brede sloten (polder) en op de bruggen goede hekken, dus ik ben nooit zo heel bang voor uitbraken, ze blijven toch wel op ons eigen terrein.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:22:


Dat is inderdaad de opzet.

Ik vind die fourage analyse een prachtig idee, maar onnodeloos gecompliceerd.

Er zijn 2 manieren om erachter te komen wat precies de voedingswaarde van je gras of hooi is:

Methode 1)
Je gaat van elk soort weideplante een analyse laten maken. Je hebt het dan al snel over 100-en analyses.
Daarna ga je van elke weide of baal hooi uitpluizen hoeveel er van welk plantje inzit.
Die hele meuk stop je in een groot Excell-bestand, met op de ene as alle analyses van individuele plantjes, en op de andere as jouw telling van hoeveel er van welk plantje in jouw hooi of weide zit.
Uiteindelijk komt er iets uit dat lijkt op een voedingsanalyse van een hooi- of grasmonster.

Methode 2)
Je trekt een paar plukken uit je hooibaal, stuurt die op na BLGG, en ontvangt na een paar dagen een keurig overzicht dat je zo in onze voedingscalculator kunt overtiepen.

Het enige voordeel dat ik zie in methode 1 is dat je op de lange duur geen analyses meer hoeft te laten verrichten. Maar ja, hoeveel analyses volgens methode 2 kun je wel niet laten doen in plaats van al die initiele analyses van methode 1?

Methode 1 zou kunnen werken als we op een of andere manier ergens een kant-en-klare database zouden tegenkomen met alle voedingswaarden per plantensoort. Maar dan nog valt of staat de hele methode met je vaardigheden om al die plantensoorten in je gras of hooi correct te kunnen determineren EN te kunnen kwantificeren. (Hoe doe je dat laatste trouwens? Kijk je naar het volume van de pluk? Los of geplet? Of ga je het wegen? In dat laatste geval ga je dan ook nog het vochtgehalte per gras- of hooisprietje meten om het variabele watergehalte buiten de berekening te kunnen houden?)

Ik maak er geen geheim van dat ik het niet zou kunnen; mijn botanische kennis is hier niet toereikend voor. Misschien dat ik al die plantjes zou kunnen leren herkennen als ik er veel tijd en moeite in zou stoppen, maar dan nog zie ik mezelf niet op mijn knieen door de wei schuifelen om te tellen wat er allemaal precies staat. Ik stuur het wel op naar BLGG.

Wat ik wel zie zitten is dat we allemaal onze hooianalyses in de voedingscalculator invoeren (liefst met verhaaltje erbij over grondsoort, bemesting,oogsttijd, etc.)
Uiteindelijk krijgen we dan ook een beter overzicht van wat je in het hooi kunt verwachten, hoever de resultaten uiteen kunnen lopen, en wat "gemiddeld" hooi nou eigenlijk is.
Uiteraard kun je dan in de voedingscalculator kiezen wat voor soort hooi je wilt voeren. Dus als je om een of andere reden geen eigen analyse kunt laten doen dan kun je wel iets uitkiezen dat enigzins lijkt op het hooi dat je zelf hebt.

Misschien moeten we hier eens over discussieren, of gewoon afspreken dat iedereen die een hooi-analyse heeft laten doen die gegevens (al dan niet anoniem) beschikbaar stelt. Dan kunnen we in een later stadium alsnog wel beslissen of we iets nuttigs met die gegevens kunnen doen.

Frans