joop schreef op zondag 30 oktober 2011, 14:13:
> Interessant om te lezen. Wel opvallend is dat er een grassenlijstje is van
> 5 soorten, ik durf er mijn kop onder te verwedden dat dit lijstje niet
> volledig is. Kweek, witbol en frans raai komen er bv niet in voor, zie
> maar eens een wegberm te vinden zonder die soorten. Maar daar gaat het
> niet om.
Daar gaat het mij dus net wel om maar dat snapte je vast al.
Ik vind het een niet zo goed, oppervlakkig onderzoekje, meer een bij elkaar geraapt zwikkie van 1ste jaars ofzo. Maar de nadruk ervan ligt op de vraagstelling of er markt voor is om dat hooi zonder verlies ergens te kunnen slijten en dat aspect komt er wel uit naar voren.
Het enige waar het mij even om ging was de directe vergelijking tussen het vogeltjeslandhooi en "gangbaar hooi" (wat dat gangbare dan precies is, is mij ook alweer onduidelijk; op zijn minst hadden ze daar bronvermelding van moeten maken).
> ik denk dat het determineren van soorten in hooi te moeilijk is, vooral
> omdat de meeste mensen helemaal niet weten hoe je moet determineren en bij
> gedroogd gras is het nu eenmaal moeilijker dan bij vers gras.
De meeste mensen lukt het niet eens een zo makkelijke soort als JKK te determineren; Esther heeft de meest vreemde "JKK"'s binnen gekregen (als het maar gele bloemetjes zijn).
Maar wat kan mij de meeste mensen schelen? Waar ik op uit ben is een basis voor onderbouwd naar "hooi" foerage te kunnen kijken, en zelfs al tevoren d.m.v. een simpele kwantitatieve vegetatieopname onderbouwd op stam kunnen inschatten wat ik daar als hooi aan zou kunnen hebben.
Hoe dat allemaal laagdrempeliger toegankelijk kan worden is vers 2...
Vergeet ook niet dat het alleen om de plaatselijk algemene biomassa producenten gaat. Als je eenmaal weet en gevoel krijgt voor wat iets is, dan herken je het vanaf dan denk ik vrij makkelijk zonder te "determineren". Onbewust bekwaam is dan al bekwaam genoeg.
> Beenbreek, toch een zeer zeldzame plant in NL, ik kan me voorstellen dat
> de meeste mensen daar nog nooit van gehoord hebben, net als bv de
> zinkviooltjes (ik won eens een fles wijn omdat ik ze vond in de
> blauwgraslanden) Makkelijker voorbeeld misschien hei voor zeer arme grond
> en adelaarsvaren voor arme zure ontboste grond. Echter, hooi van hei zal
> je niet veel vinden.
Hooi van adelaarsvaren ook niet.
Het beenbreek herinner ik me vooral uit Ierland, waar het wel belangrijk is.
En uiteraard bestaat er ook geen "beenbreekhooi" of "zinkviooltjeshooi"; slechts het voorkomen van deze soorten ter plaatse geeft indicaties omtrent de omgevingsomstandigheden.
> Ik zou het al heel wat vinden als paardhouders zo ver kwamen dat ze
> grasland konden inschatten op voedselrijk of armheid.
Laten we dan maar beginnen bij de vergelijkende analyse van monocultuur agro-engels-raai cultivars t.o.v. de waarden uit de floristische species.
Vanwege de diploide, tetraploide en weet ik wat voor "veredelingen" die gekweekt zijn t.b.v. kunstweiden die je 9x jaarlijks kan kuilen maar die ook vaak "ontsnappen" en kruisen met de floristische species ben ik best geïnteresseerd naar down-to-earth chemische analysen.
Buiten dat de gekweekte varianten zeer snel groeien en veel biomassa veroorzaken, lijkt mij de samenstelling er van in relatie tot voedingswaarden interessant om te weten. Zoals Frans altijd beweert: "gras = gras" ... en zelfs als we het plantensystematisch over variantie binnen een species hebben, zou ik daarvan toch wel graag eens de chemische bevestiging zien.
Warboel
