e m kraak schreef op zondag 30 oktober 2011, 11:10:


nou net een lastig voorbeeld, de naam zegt het al: bloemkool is een bloem en spinazie bestaat uit bladeren. Misschien andijvie vergelijken met kropsla.


Interessant om te lezen. Wel opvallend is dat er een grassenlijstje is van 5 soorten, ik durf er mijn kop onder te verwedden dat dit lijstje niet volledig is. Kweek, witbol en frans raai komen er bv niet in voor, zie maar eens een wegberm te vinden zonder die soorten. Maar daar gaat het niet om.

ik denk dat het determineren van soorten in hooi te moeilijk is, vooral omdat de meeste mensen helemaal niet weten hoe je moet determineren en bij gedroogd gras is het nu eenmaal moeilijker dan bij vers gras.

Beenbreek, toch een zeer zeldzame plant in NL, ik kan me voorstellen dat de meeste mensen daar nog nooit van gehoord hebben, net als bv de zinkviooltjes (ik won eens een fles wijn omdat ik ze vond in de blauwgraslanden) Makkelijker voorbeeld misschien hei voor zeer arme grond en adelaarsvaren voor arme zure ontboste grond. Echter, hooi van hei zal je niet veel vinden.

Ik zou het al heel wat vinden als paardhouders zo ver kwamen dat ze grasland konden inschatten op voedselrijk of armheid. Toch wil ik daar wel een dagcursus voor aanbieden bij interesse

Bedankt voor jullie berichten! Sorry dat ik zo laat reageer, maar we zijn druk met het regelen van onze verhuizing, die onverwachts veel sneller kan zijn dan gepland!
Ondertussen zijn Qourrounfel en ik weer wat verder in onze 'relatie' en het gaat al stukken beter. De veearts is geweest en heeft haar gebit gecontroleerd en de haken verwijderd. HEt was niet dramatisch, maar toch zeker nodig.
In het grondwerk vorderen we aardig, maar de wijkoefening van de voorhand blijft lastig.
Het probleem tussen ons is ook dat ze heel erg 'right-brained' is en ik ben onzeker, dus die combinatie heeft in het begin nogal wat verknoeid tussen ons. Toen ik haar ging bekijken en 'proefrijden', was ze mega-braaf. Ze was nog geen jaar onder het zadel, maar voorbij denderende vrachtwagens, een kettingzaag, wapperend plastic, noem het maar op, het interesseerde haar geen zier, dus ik dacht: bingo, zo één moet ik hebben! Maar toen ze bij ons afgeleverd werd, was het anders. Ze liet zich om te beginnen niet pakken. Wat nog wel normaal is met een nieuw paard, maar toch. Ze legde alleen maar haar oren in haar nek en weg was ze. Toen ik haar een keer uit de wei ging halen om de eerste keer te gaan rijden, ging het helemaal mis. Ik had haar vastgezet, maar ze liep allemaal maar te draaien en te zenuwen, waarbij ze mij helemaal niet zag staan: stond tig keer op m'n tenen en kegelde me meerdere keren zowat omver. Daar werd ik weer nerveus van, waardoor zij NOG zenuwachtiger werd. En toen ik het zadel erop wilde leggen, ging het helemaal mis: ze hing wat op het halster, voelde dat ze vaststond en raakte vervolgens in paniek. Ik ook. Het drama was compleet. Waar was mijn penny-paardengevoel met bijbehorende droom??
En na nog een heel dik halfjaar van tobben en mislukkingen, was daar Pat Parelli. Ik had dat boek al even in de kast liggen, maar ik dacht: ach, wat een moeilijk gedoe, zo'n paard moet toch gewoon doen wat je zegt.... niet dus.
Nu ben ik me er steeds meer in aan het verdiepen en wordt alles me steeds duidelijker hoe een paard nou wèrkelijk in elkaar zit. En sinds dat het kwartje is gevallen, is ook Qourrounfel een stuk rustiger. Simpelweg doordat ik dat nu ook ben! Maar ik ga pas weer rijden als we op de grond helemaal 'zen' zijn met z'n tweeen.

En wat betreft het wijken van de voorhand: zeker de reacties van Coulash en Christel geven me een goede stof tot nadenken! Dankjewel!

e m kraak schreef op vrijdag 28 oktober 2011, 15:03:


hey Egon,
Tony loopt niet echt weg, hij breekt gewoon uit, uit wat we "ons domein" noemen en blijft dan wel mooi dichtbij de rest van de paarden, of gaat aan de poort (langs waar wij binnen kunnen met de autos) staan wachten tot we er zijn. (gek genoeg kan hij zichzelf wel uit de wei laten, maar niet meer terug in??)
een reden? ik denk gewoon omdat hij het gras aan de overkant groener vindt.
meestal blijft hij zelf binnen "ons domein" maar verkiest hij een ander perceel dan hetgene wij die dag ter beschikking stellen.
er is nog nooit iets ergs gebeurd (enkel 'last' en kosten voor ons om de afspanning te herstellen) maar ik wil niet het risico nemen dat ....
er komen wandelaars en ruiters voorbij het zandpad waaraan onze wei grenst... er zijn allemaal akkers met mais rondom, ik wil niet dat hij daarvan eet, wat hij natuurlijk wèl wil. enz.
ik ken wel meer shetters met deze reputatie... om er 1 te noemen: Mina van Piet. die gaat toch ook waar zij wil, zonder echt weg te lopen.
wat ik nog het gevaarlijkste vind (buiten wat ik daarnet noemde, last berokkenen aan derden) is het gevaar dat hij zich een ongeluk vreet.
we hebben genoeg plek en volledig in eigen beheer, maar het is gehuurde grond en als we iets geschikts vinden, zouden we graag zelf iets kopen (om ook te wonen) en met dit in ons achterhoofd, vinden wij de investering in "Tony proof" afspanning te zwaar.
Beantwoord dit de vraag?
is jouw domein nergens afgesloten, opdat de 'rondzwervende' dieren bijvoorbeeld niet de straat op kunnen?

Hoi Joop,

Bedankt voor je antwoord. Sommige mankeren wel wat, maar ik denk niet in die mate dat het een kennismaking in de weg zal staan. Zo heb ik zelf een IR pony, en eentje met chronische longproblemen die zich momenteel best goed voelt. De vijfjarige tinker heeft door verwaarlozing een flinke scheur in de rechter achterhoef. Helemaal van beneden tot aan/in de kroonrand als gevolg van verwaarlozing. Hij lijkt verder hartstikke gezond te zijn gelukkig. Mijn paard van 21 mankeert nog het minste van alles. Die is helemaal gezond en wel!

Ik zal ze in elk geval eerst even met een draadje apart van elkaar zetten om het eens even aan te zien. Bedankt voor de tip!

Groetjes Jolanda

Katrien Imbrechts schreef op zondag 30 oktober 2011, 14:28:


Het is optisch/cosmetisch wel min of meer afgesloten maar als effectief raster stelt het geen bal voor, al helemaal niet voor een geit! Alleen om de hooirollen opslag heb ik een werkelijk effectief portable schrikrastertje gezet.
Waarbij wel vermeld moet dat Elska en geitmadam mijn gezelschaps/huisdieren zijn, de overige 6 ponies erfdieren.

joop schreef op zondag 30 oktober 2011, 14:13:


Daar gaat het mij dus net wel om maar dat snapte je vast al.

Ik vind het een niet zo goed, oppervlakkig onderzoekje, meer een bij elkaar geraapt zwikkie van 1ste jaars ofzo. Maar de nadruk ervan ligt op de vraagstelling of er markt voor is om dat hooi zonder verlies ergens te kunnen slijten en dat aspect komt er wel uit naar voren.
Het enige waar het mij even om ging was de directe vergelijking tussen het vogeltjeslandhooi en "gangbaar hooi" (wat dat gangbare dan precies is, is mij ook alweer onduidelijk; op zijn minst hadden ze daar bronvermelding van moeten maken).


De meeste mensen lukt het niet eens een zo makkelijke soort als JKK te determineren; Esther heeft de meest vreemde "JKK"'s binnen gekregen (als het maar gele bloemetjes zijn).
Maar wat kan mij de meeste mensen schelen? Waar ik op uit ben is een basis voor onderbouwd naar "hooi" foerage te kunnen kijken, en zelfs al tevoren d.m.v. een simpele kwantitatieve vegetatieopname onderbouwd op stam kunnen inschatten wat ik daar als hooi aan zou kunnen hebben.

Hoe dat allemaal laagdrempeliger toegankelijk kan worden is vers 2...
Vergeet ook niet dat het alleen om de plaatselijk algemene biomassa producenten gaat. Als je eenmaal weet en gevoel krijgt voor wat iets is, dan herken je het vanaf dan denk ik vrij makkelijk zonder te "determineren". Onbewust bekwaam is dan al bekwaam genoeg.


Hooi van adelaarsvaren ook niet.
Het beenbreek herinner ik me vooral uit Ierland, waar het wel belangrijk is.
En uiteraard bestaat er ook geen "beenbreekhooi" of "zinkviooltjeshooi"; slechts het voorkomen van deze soorten ter plaatse geeft indicaties omtrent de omgevingsomstandigheden.


Laten we dan maar beginnen bij de vergelijkende analyse van monocultuur agro-engels-raai cultivars t.o.v. de waarden uit de floristische species.
Vanwege de diploide, tetraploide en weet ik wat voor "veredelingen" die gekweekt zijn t.b.v. kunstweiden die je 9x jaarlijks kan kuilen maar die ook vaak "ontsnappen" en kruisen met de floristische species ben ik best geïnteresseerd naar down-to-earth chemische analysen.
Buiten dat de gekweekte varianten zeer snel groeien en veel biomassa veroorzaken, lijkt mij de samenstelling er van in relatie tot voedingswaarden interessant om te weten. Zoals Frans altijd beweert: "gras = gras" ... en zelfs als we het plantensystematisch over variantie binnen een species hebben, zou ik daarvan toch wel graag eens de chemische bevestiging zien.

Aan het begin van deze zomer hebben wij 2 shetten bij onze 2 fjorden gekregen. Fjorden zijn beide ruin, shetten 1 ruintje, 1 merrie.
Ik heb ze met een draadje ertussen in de bak gezet. Dat leek heel goed te gaan, dus daags erna het draad open en kennis laten maken met één van de fjorden, Willem. Eerst ging dat goed, tot Willem wat opdringerig werd naar Lotte, die bang voor hem was en zich door het draad liet jagen. Vervolgens wilde Lotte helemaal niets meer van de fjorden weten en was ze als de dood als er één in de buurt kwam.
Toen heb ik de shetten dagelijks een paar uur bij Boully, de andere fjord, op het gras gezet (Willem mag niet op het gras). Dat ging vanaf het begin wel goed, er was immers te eten.
Nog weer wat later heb ik in de afscheiding tussen shetten en fjorden een doorgang gemaakt, waar de shetten wel onderdoor konden, maar de fjorden niet. Arco, het ruintje, liep toen al snel tussen de fjorden, Lotte durfde niet. Tot ze hengstig werd, was het opeens allemaal goed.
Alles bij elkaar heeft het zo'n 6 weken geduurd voor ik de draad definitief weg kon halen.

Het hangt er denk ik ook van af of ze continue kunnen eten. Op een weiland introduceren is denk ik gemakkelijker dan in een paddock met beperkt voer. En de leeftijd maakt verschil. Van een jong paard wordt vaak veel meer "geaccepteerd" dan van een ouder paard.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ja, vooral die 7 dagen in de week !!!! Koen, afentoe een vrije dag is ook heel goed voor je hoor !

Ben toch benieuwd hoe de opzet voor zo' n onderzoek er in concreto uit gaat zien.
Hoe pak je het aan?

Moniek