Nils Vellinga schreef op donderdag 20 oktober 2011, 20:27:
> Nee, er zijn namelijk geen "beide ouders"
Dat betwijfel ik. De meeste parasieten kennen zowel geslachtelijke als ongeslachtelijke voortplanting. Waarbij meestal bij moeilijke omstandigheden (gif) juist wordt overgeschakeld op geslachtelijke voortplanting. Niet geheel toevallig overigens, want geslachtelijke voortplanting zorgt voor meer genetische variatie en daardoor een grotere aanpassingsmogelijkheid tegen wisselende (moeilijke) omstandigheden.
> Jij wilt ook alles maar dood hebben, logisch dat ze zich verzetten en
> resistentie maken.
1) Ik wil niet alles dood hebben, ik constateer slechts dat ALS je een middel gebruikt dat er resistentie zal optreden tenzij je zorgt dat er geen nakomelingen meer kunnen ontstaan van parasieten die wel tegen het middel kunnen.
2) Resistentie heeft niets met verzet van de worm te maken, het is niet iets dat wormen doen of zelfs maar voor kiezen. WIJ veroorzaken resistentie door de zwakke wormen te doden en de sterke wormen te laten leven. De wormen veranderen niet, maar wij selecteren met het gif/kruiden met welke wormen we verder willen fokken. Het is een onbedoeld maar onvermijdelijk effect dat optreedt zodra we het de wormen lastig proberen te maken met welk middel dan ook.
Voor de goede orde: Wat ik beschrijf over resistentie is geen mening, die discussieerbaar is, maar een simpel feit dat bewezen altijd optreedt en waarvoor zelfs rekenmodellen bestaan.
> Voor mij moeten ze niet dood in het lichaam van mijn paard, laten ze dat
> doodgaan maar buiten doen.
Het maakt niet uit waar ze dood gaan. Het enige wat belangrijk is is dat ze geen nageslacht meer kunnen produceren, terwijl de achterblijvers dat wel kunnen. De achterblijvers (die zich niet lieten verjagen) krijgen dus een voorsprong.
> En Neen, omdat JIJ sambal in je eten niet erg vind, is dat helemaal geen
> garantie dat jou nakomelingen sambal ook geen probleem vinden.
Als ik sambal lekker vind, dan is er een grotere kans dat mijn nakomelingen sambal ook lekker vinden. Erfelijkheid beperkt zich niet tot haarkleur. Als ik 1000 nakomelingen krijg, dan zitten er vast wel een hoop bij die sambal lekker vinden. En als die nakomelingen de enigen zijn die zich mogen voortplanten, dan zal de volgende generatie nog meer samballiefhebbers bevatten. En als je 10 generaties lang iedereen vermoordt die niet van sambal houdt, dan hou je uiteindelijk een familie over van sambal-liefhebbers.
Sambal is overigens een wat lastig voorbeeld. Wellicht gaat het beter als je het beter kunt visualiseren. Probeer het eens met haarkleur.
Je wilt mensen verdelgen met een kruidenkuur. Helaas werkt de kruidenkuur niet voor 100%, de blonde gaan wel dood maar de donkere niet.
Na de eerste kuur zijn alle blonde mensen dood, alleen de donkere mensen kunnen zich nog voortplanten. Die krijgen nog af en toe een blond kind, maar die haal je met een volgende kruidenkuur ook weer weg. De volgende generatie die zich mag voortplanten is donker, en had zelf ook donkere ouders. Nu worden er nog maar heel weinig blondjes geboren. En als je die met kruidenkuur 3 verwijdert, dan hou je uiteindelijk alleen maar donkere mensen over, die geen blonde kinderen meer krijgen. De kruidenkuur heeft geen effect meer, want er zijn geen blonde mensen meer. Er zijn nog steeds mensen, maar niemand gaat meer dood van de kruidenkuur.
In feite kun je stellen dat de mensen resistent zijn geworden tegen de kruidenkuur.
Dit zou niet zijn gebeurd als het middel 100% effectief zou zijn geweest en alle mensen (blond en donker) had verwijderd.
> Het moge duidelijk zijn, (en met Ivermectine is het niet anders) dat je
> meer moet doen dan
ontwormen, om de besmetting zo laag mogelijk te houden.
Prima, maar daar ging het niet over. De stelling was dat kruidenkuren geen resistentie in de hand werken, maar die stelling is onjuist.
Frans
Warboel
