Ik vind het erg naar om te zien. Het paard speelt volgens mij helemaal niet, dit is puur zelfbehoud. Wat zijn mensen toch vreselijk om dit soort dingen te filmen.
Als het paard of de stier/koe niet in een afgebakend stuk had gestaan, hadden ze elkaar op deze manier niet benaderd. Je hoeft hier helemaal geen vraagtekens bij te plaatsen, behalve het feit dat mensen hier klaarblijkelijk plezier in hebben. Vreselijk!
Gr. jean

Ik weet niet Jean, ik vind het er wel als spelen uitzien.
Ik had een nieuw paard gekocht, ruin. Tweede dag was hij 1 van de honden aant uitdagen om te spelen maar de hond snapte er dus geen bal van Hij heeft het daarna niet meer geprobeerd

Ik weet niet meer waar ik dat filmpje vandaan heb. Maar ik meende begrepen te hebben van degene die dat oorspronkelijk gepost had dat dit een huisdier-stier was die met de fles was groot gebracht. En dat de stier en het paard elkaar van jongs af aan kenden en elkaar ook wel vaker op eigen initiatief opzochten om te spelen.
Het paard is overgings één van de beste paarden van een bekende Vaquero-ruiter en getraind in de dingen die hij hier laat zien met die stier.
Voor zo'n ruiter is zo'n paard onbetaalbaar, dus geloof maar niet dat hij hem zomaar in gevaar zou brengen.

Hmmm ik begin toch langzaam van mijn roze wolk te donderen geloof ik
Het is wel erg jammer dat je er na wat calculatie quitte speelt voor 7 dagen werk, dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht.

Misschien dat ik dan toch maar tzt een opleiding die kant op ga volgen en eventueel curssusen wil gaan geven
Ben ik er toch mee bezig en kan dan ook nog mensen helpen in de goede richting

Welkom op het forum!!

Hennie van Oosten schreef op maandag 5 september 2011, 16:51:


Das lief van je. Nu niet meer nodig, paardje staat (inmiddels al 2 jaar) op een fijne plek.

Maar de "officiele" pensionmogelijkheden hier in de omgeving zijn om te huilen. Dan bedoel ik de maneges en pensionstallen. Laatst nog op een stal geweest waar ze 2 uur per dag op de paddock komen. En de eigenaresse nog mopperen ook, er kwamen laatst van die zotte mensen, die wilden dat hun paard langer buiten kwam. Absurd zo'n verzoek vond ze. Twee uur was meer dan genoeg in de winter.

Jammer hoor, gemiste kans.

Overigens heb ik het idee dat mensen die hun paarden aan huis houden hier en daar juist wel weer de paarden meer buiten laten. Maar het is toch zo jammer dat je daarvoor paarden aan huis of in een eigen gekocht/gehuurd landje moet hebben. Daar bereik je het grote publiek niet mee.

Christel Provaas schreef op zaterdag 3 september 2011, 7:58:


Hmm... mijn eigen ervaring bij het aanleren (aan jonge paarden, of in beginnelingen-Parelli-rij-lessen) is dat bv. om de achterhand te verzetten het duidelijk veel logischer is voor het paard om gewicht te hebben links als je wil dat de achterhand naar rechts gaat, dus het lijkt voor het paard echt wel een logische hulp. Ook om de voorhand een stap opzij te laten zetten is het gewicht (+been) aan de andere kant een hulp. Samenvoegen van die twee geeft voor- en achterhand verplaatsen, zijwaarts dus, wat ik net gisteren bij mijn eigen Huppeltje gevraagd heb en wat zij ook makkelijk kon linken aan hoe ze het op de grond van mij geleerd had. Want dat moet ik er natuurlijk bijzeggen, ik heb het hier over paarden die eerst het wijken voor druk (voorhand apart, achterhand apart en helemaal opzij) aangeleerd hebben op de grond, dus misschien toch geen onbeschreven blaadjes.
Nu doe ik het zo als ik enkele passen vraagt, in stap. Als je gaat verfijnen, als je gaat draven, dan denk ik wel dat de hulpen zoals Philippe Karl ze beschrijft (gewicht in de richting van de beweging) makkelijker zijn voor het evenwicht in de beweging. Maar dan hebben jij en je paard wel al samen geleerd om basis zijwaartse dingen te doen.

Helpt dit?

Heel leuk. Echt waar.
Moest erg lachen met het einde.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 6 september 2011, 11:08:

Ehm...hm hm hm... dat logische dat jij beschrijft (gewicht links als je wil dat de achterhand naar rechts gaat) dat wordt door Cadiz niet logisch gevonden. Met extra onsubtiel duwwerk krijg ik hem dan wel de gewenste kant op, maar niet van harte. Beter werkt: kijken in de bewegingsrichting en daardoor automatisch je lichaam al iets die kant op draaien/sturen/neigen. En het been op de singel aan de andere kant van waar je naartoe wil. Gaat dit been te hard drukken, dan duwt hij terug en gaat dus niet meer zijwaarts. Er is in dit geval alleen nog maar sprake van langzame zijwaartse beweging in stap, dus de factor balans -die er in de draf meer bij komt kijken- is dan minder relevant.

De mate waarin wijken voor druk door het paard geaccepteerd wordt en erin getraind is, zal zeker meespelen, maar de plaats van het ruitergewicht is ook een belangrijke hulp.
Er wordt wel eens gezegd: het paard wil van nature onder het ruitergewicht blijven lopen. Ik vraag me af of dat waar is. Een mens wil die rugzak niet laten vallen, maar zou een paard zich daarom bekommeren?
Aan de andere kant: zou een paard zich laten wegduwen door het gewicht dat aan zijn andere kant hangt? (overdreven gesteld). Misschien dat een wijken-voor-druk-geconditioneerd paard dat inderdaad doet. En is het dan minder een balans-issue.

En wellicht speelt de buiging ook mee... ga je zijwaarts in buiging of ga je dwars over een balk, juist zonder stelling? Maakt Parelli daar ook verschil in?

e m kraak schreef op zondag 4 september 2011, 10:46:


Klopt, een gesproken bridge wordt nergens aangeraden, je zou eigenlijk overal lichaamstaal (duidelijke relax in je houding in dit geval) moeten gebruiken, wat de meer natuurlijke paardentaal is in plaats van ze weer mensentaal te leren. En het systematisch voerbelonen wordt ook niet aangeraden - niet verboden, maar ook niet aangeleerd. Nu ik al wat meer absolute beginners les heb gegeven snap ik dat ook meer. Het is voor sommige mensen echt allemaal zoveel tegelijk, dat je er eigenlijk op dat beginpunt nog geen gemotiveerd, snel paard bij kan gebruiken. Jammer maar waar. Wat ook gebeurd is: voor ik Parelli instructeur was gaf ik al wel eens (gratis) lesjes, waar ik toen nog heel veel echt clickeren bij betrok. Dat werkte voor de paarden natuurlijk prima, maar nadien hoorde ik dan mensen terug die zeiden 'ja ik doe het nu voorlopig toch maar weer zonder voertjes want hij werd toch te opdringerig/snel/... ' terwijl nochtans beleefdheid en 'feed for position' toch echt wel als eerste bij mij op het programma stond. En zoals ik al eerder schreef is het ook meer dan dat voor mij. Wat wij allemaal van paarden verwachten (dat je er zomaar bij op de wei kan gaan, dat je ze op straat meeneemt, dat je er gaat opzitten!!) dat zijn dingen waar je met het pure R+ clickeren vele lange jaren voor nodig zou hebben, als het al mogelijk is. Dan maar goed getimede, niet aversieve R- er bij, en veiligheid voor de mens, die het maar eventjes normaal vindt (want we doen het al eeuwen) dat zulk een groot, bang beest alles voor ons doet.


Onbegrijpelijk vind ik het niet... Maar ja, ik zou het ook wel willen dat dat ze zich in die richting meer zouden verdiepen. En wie van ons twee denk je dat er meer kans heeft om Pat en Linda (en met hun dus de grootste groep paardenliefhebbers ter wereld) misschien ooit zo ver te krijgen? Jij, die van ver roept dat ze paarden mishandelen, of ik die mij eerst in hun programma verdiep en (naar hun maatstaven meetbaar) goed wordt met paarden?

Arabesk schreef op zondag 4 september 2011, 13:54:


Hoi Jantien,

Ik hoop dat ik je een klein beetje kan geruststellen door te nuanceren.
Bitloos: klopt, Pat is opgegroeid met het idee dat 'straight up in the bridle' de hoogste verwezenlijking is nadat je de 'kleuterschool' van de bosal voorbij bent. Dat zie ik niet snel veranderen. Wel laat zijn programma toe dat je leert veilig bitloos rijden (je moet zelfs bitloos beginnen) en je zal nooit het gevoel hebben dat je een bit 'nodig' hebt.
Ijzerloos: dat hebben ze dus wel een tijd geprobeerd en zijn jammer genoeg uitgekomen bij een natural balance achtige bekapper+ijzers. Nadat ik in Colorado (Rocky Mountains)bij hun geweest ben kan ik mij wel voorstellen dat het één van de meest onvergevingsgezinde plekken is om ijzerloos te proberen. Ik begrijp wel dat ze daar niet alle energie zijn blijven insteken en daar dus nu een ander in vertrouwen en zelf vooral druk bezig zijn met hun leerprogramma. Wat wel zeer positief is is dat vele Parelli-instructeurs (en studenten) wel ijzerloos zijn en paddock paradises aanleggen, dat leeft binnen de 'Parelli-community' wel.
Dekenloos: daar is Pat een voorstander van, heb ik hem al verschillende keren horen zeggen. Hij is ook niet anti- deken, en daar ook weer moet ik er misschien het weer in de Rocky Mountains bij schetsen: in de herfst 30 graden in de zon overdag en vriezen 's nachts. De paarden die in de winter mee naar Florida zouden gaan kregen dus dekens op om daar dan niet te staan puffen in wintervacht.
Paarden in mini-paddockjes: De paarden wonen in groooote weides (denk een halve berg) in grote groepen. Wel worden ze 's ochtends binnengehaald, ze wachten dan in pens tot ze in de loop van de voormiddag gereden worden en gaan dan weer op de wei. De paarden van korte termijn cursisten blijven in paddocks, klopt. Dat heb ik ook gedaan toen ik er was. Het was wel de bedoeling om je paard er zo veel mogelijk uit te halen en ik was er verschillende keren per dag een paar uur mee bezig (niet alleen dingen doen maar ook gewoon gaan grazen natuurlijk). Dat leek mij redelijk acceptabel, als ik hier eens op cursus ben is het vaak ook zo.

En goeroe? We spreken hier niet over goden die moeten gehoorzaamd worden of verlichte zieners wiens we visioenen we slaafs moeten navolgen toch? Pat en Linda zijn gewone mensen van vlees en bloed met heel veel idealen en een heel sterke drijfveer om zoveel mogelijk mensen en paarden te helpen. Geen perfecte wezens...

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Suzanne Graauw schreef op zondag 4 september 2011, 14:23:


Jaaaah leuk!
Als je filmt wat je nu al hebt dan zal dat ook al wel de moeite zijn toch? Niet een jaar wachten daarmee!

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 september 2011, 11:31:

Kan gerust dat ieder paard zijn eigen voorkeur heeft. Ik moet wel zeggen dat de oefening die jij beschrijft (travers in stap) al gevorderd is, dan doe ik het ook zoals jij schrijft denk ik. Ik bedoel het super simpele: je paard staat stil, hoe beweeg je de achterhand één pas naar rechts? Daarbij lijkt mij dus de (grote) meerderheid van de paarden (die wijken voor druk als concept kennen) goed te reageren op zich laten wegduwen door de gewichtshulp.


Ik denk niet dat een paard zich daarom bekommerd, maar ik denk wel dat als wij meer kans willen hebben om erop te blijven zitten én ons paard niet te hinderen in de meer gevorderde beweging we best zorgen dat we ons gewicht boven het lopende paard houden!

Ja, dat is inderdaad het idee, een gewichtshulp is niet niks toch qua hoeveelheid druk, ze voelen een vlieg al landen.

O, en nog vergeten. Wat we bij Parelli vaak doen is dingen proberen via simulaties. Als je op de rug van een mens gaat zitten (die op handen en knieen steunt, je zit best op de onderrug) en je doet diezelfde 'teugelposities' om achterhand en voorhand te verplaatsen - met uiteraard bijhorende gewichtsverplaatsing (je doet alsof je onzichtbare teugels vasthoud) dan gaat het ook echt vanzelf. Als 'simulatieruiter' leer je dan (van je sprekende paard) of je het goed doet en als 'simulatiepaard' merk je dan hoe overduidelijk je 'achterhand' of 'voorhand' onweerstaanbaar in de juiste richting gaan. Uiteraard gaat het dan ook weer enkel om het simpele 'paard staat stil en je vraagt één pas'!


Klopt, dat speelt ook mee. In het begin kijken we voor simpel zijwaarts niet naar buiging, paard doet maar wat hij wil en blijft meestal recht (zoals ik met Lolita in het filmpje, zoals bij over een balk gaan). Buiging naar keuze van de ruiter er bij is alweer verfijning.

Martina schreef op maandag 5 september 2011, 17:03:



Ik denk dat ze eerder gaat proberen de pony zo te rijden zoals Lily gereden wordt. Ze is er al achter dat dit toch veel gemakkelijker is, geen zere armen van het trekken bijvoorbeeld...

De pony is in ieder geval erg gemakkelijk en hoeft niet zo nodig zo snel. Voor de buurvrouw wel beter. Het beestje is ook al "erg oud, al 15 jaar" volgens de buurkinderen. Hij ziet er lichamelijk wel uit alsof hij heel wat meegemaakt heeft.

We zullen zien. Eerst maar eens zitoefeningen doen met de buurvrouw om Liltje met zit te stoppen.

Monique