> Hallo, Martina,
>
> Bij Lily waren de achterhoeven ook het grootste probleem. Steeds maaien,
> nauwelijks uit te krabben, laat staat te bekappen.
Jep, dat ja.
>Bij Lily bestond de
> noodzaak gelukkig niet dat ik haar beslist moest bekappen, de hoeven zagen
> er alleen vreselijk uit. Ik heb haar dus met rust gelaten, geen pogingen
> gedaan uit te krabben of te bekappen. Wel de benen aangeraakt, hoeven even
> op laten tillen, even aangeraakt met gereedschap, verder niets. Na een
> paar weken pas weer geprobeerd uit te krabben: ze hield iets langer stil.
> Weer met rust gelaten, een paar weken later weer geprobeerd: weer iets
> beter. Dit werkte bij Lily erg goed. Lily geeft de hoeven inmiddels
> gewoon, maait niet meer en liet er zelfs een voor haar volkomen vreemde
> bij om haar goed op de hoeven te zetten. Het heeft wel maanden geduurd,
> maar dat was het waard.
Ja, zo ben ik bezig (samen dan inderdaad met liggend de noodzakelijke dingen doen, heb 'm alleen nu al een tijdje net meer zien liggen, zucht). Bij z'n voorvoeten gaat het al wat vooruit. Daarbij ben ik met hem begonnen te clickeren. Ik gebruik Yes... maar vaak ben ik de Y nog niet voorbij en beweegt ie z'n achtervoet toch net weer. Misschien 1e alleen het omhoog doen belonen, dat doet hij meteen erg makkelijk (vaak zonder beweging aanvankelijk). Het suffe is dan dat als je 'm krabt in z'n kootholtes je het hele been zowat op schoot krijgt (zit op m'n hurken, misschien maakt dat ook een groot verschil), niks geen gewiebel, perfect voorzichtig op maat naar je toe; daar moet je krabben.
Het hangt ook heel erg van z'n stemming af. Het manneke barst altijd van de energie en speelsheid (de hele kudde beweegt 10x zo veel sinds hij er is hahaha). Als z'n kop niet naar rust staat is het helemaal niet te doen. Dan moeten we speeeelluuuuuuhhhh, rennuuuuh.
Hij gaat behalve z'n voeten gelukkig rap vooruit. Eerst sprong hij een meter weg als je prongeluk met je handpalm richting z'n hoofd bewoog... Nu kan ik relaxt vliegen uit z'n ogen wegwapperen
Aan z'n oren mocht je ook niet komen (bij z'n oren gepakt om te bekappen???Je gaat van alles verzinnen.). Nu staat hij te genieten van een oormassage
>
> Met Lily wil ik vanmiddag weer een begin maken met vastbinden. Moet ik
> haar onderweg eens een keer beslist ergens vastbinden, moet dat wel
> kunnen. Maar gezien haar enorme angst, heb ik haar tot dusver gewoon los
> laten staan. Vorig jaar kon ik haar niet eens borstelen als ze
> vastgebonden stond, ze schoot vreselijk in de stress, was ontzettend bang,
> trippelde heen en weer, sloeg met haar hoofd, maakte vreemde piepende
> geluiden en ging vervolgens geheel op slot. Ze was niet eens bereid een
> appeltje aan te nemen. En dat voor een vreetkop als Liltje....
Jep, zo ongeveer gaat dat hier ook. En dat op slot gaan kun je soms vervangen met luchtzuigen of stilstaan met die angstige ogen vol verwachting van ellende. Hij is volledig weg van de wereld als hij staat te zuigen. Maar ook dat zie ik 'm minder doen. Andere dingen zijn vaak toch interessanter
>
> Ik wens je veel succes!
Jij ook, maar je hebt al zo veel bereikt bij haar, dit gaat ook eg wel lukken
XXX
Martina
Warboel
