Martina schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 17:46:
> Ik zit een beetje te worstelen met het bekappen van ons nieuwste paard.
> Zodra je iets met z'n voeten wil gaan doen zie je de stress komen bij het
> paard. Het hele lijf komt vol spanning, angstige ogen.
> Omdat hij mechanisch bevangen is móet ik regelmatig de voeten bijhouden om
> dat te verhelpen. Ik bekap nu dus zijn voeten terwijl hij ligt. Dat levert
> dus totaal geen stress op. Sterker nog, hij valt erbij in slaap. Neus op
> de grond, ogen dicht, of languit liggen met z'n 4 benen uitgestrekt.
> Liggend mag je met z'n voeten doen wat je wil, ze verleggen, eraan
> peuteren... Ontspanning alom.
Hallo, Martina,
Bij Lily waren de achterhoeven ook het grootste probleem. Steeds maaien, nauwelijks uit te krabben, laat staat te bekappen. Bij Lily bestond de noodzaak gelukkig niet dat ik haar beslist moest bekappen, de hoeven zagen er alleen vreselijk uit. Ik heb haar dus met rust gelaten, geen pogingen gedaan uit te krabben of te bekappen. Wel de benen aangeraakt, hoeven even op laten tillen, even aangeraakt met gereedschap, verder niets. Na een paar weken pas weer geprobeerd uit te krabben: ze hield iets langer stil. Weer met rust gelaten, een paar weken later weer geprobeerd: weer iets beter. Dit werkte bij Lily erg goed. Lily geeft de hoeven inmiddels gewoon, maait niet meer en liet er zelfs een voor haar volkomen vreemde bij om haar goed op de hoeven te zetten. Het heeft wel maanden geduurd, maar dat was het waard.
Misschien moet je het gewoon eerst bij even de hoeven optillen houden terwijl hij staat en verder niets. Bekappen alleen terwijl hij ligt, want dat vindt hij immers niet erg?
Met Lily wil ik vanmiddag weer een begin maken met vastbinden. Moet ik haar onderweg eens een keer beslist ergens vastbinden, moet dat wel kunnen. Maar gezien haar enorme angst, heb ik haar tot dusver gewoon los laten staan. Vorig jaar kon ik haar niet eens borstelen als ze vastgebonden stond, ze schoot vreselijk in de stress, was ontzettend bang, trippelde heen en weer, sloeg met haar hoofd, maakte vreemde piepende geluiden en ging vervolgens geheel op slot. Ze was niet eens bereid een appeltje aan te nemen. En dat voor een vreetkop als Liltje....
Ik wens je veel succes!
Monique :)
Warboel
