Peter Donck schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 12:17:


Inderdaad.


Jawel, ik let daar altijd specifiek op (net zoals op de stroomweerstand) en dat hele dunne draad dat wij hadden had een enorm hoge trekkracht en dat wil ik dus niet, ondanks dat het vaak als "goed/beter" wordt beschouwd.


Die dunne stroomdraad met die grote trekkracht zorgt daar ook voor, echt waar. Sowieso is het al een nadeel dat het dun is, dat verdeelt de druk niet over een groter oppervlak en snijdt alleen daardoor al eerder in/door. Niks kan een paard tegenhouden als die 'door het lint' gaat dus imo kan het draad dan beter eerder stuk gaan dan het paard.

Op het oude PN-forum zat iemand wiens paard zijn pees is doorgesneden door dat draad dat ik bedoel.... ik had er al geen fijn gevoel bij en toen hebben we het maar echt weggehaald. Jammer, het is ideaal spul verder omdat het geen wind vangt en heel goedkoop is maar het is gevaarlijk spul als het er op aan komt.

--
Ilona

Wij hebben over het algemeen de insteek van " en wij doen het zo en het bevalt ons super".
niets aanvallend of belerend. Op de een of andere manier triggert het vaak mensen en vragen ze of ze eens bij ons mogen komen kijken. Dit gaat meestal over het houden van paaden en vaak kom je dan vanzelf op een gegeven moment op bitloos rijden.
Aangezien wij de mensen niet aanvallen maar kunnen onderbouwen dat het praktischer, gezonder en vaak goedkoper is zetten ze vaak dat eerste stapje en daarna is er vaak geen weg meer terug

Mijn indruk is dat de echte diehards een vrij kleine groep is, de grootste groep niet durven omdat ze op een pensionstal/manege staan en bang zijn om anders te zijn en veel wensen niet kunnen door voeren zowel in het houden van de paarden als de mening van de instructeur. De laatste kleine groep is al om, is onderweg, of staat op de drempel.
Zodra het bitloos rijden, paarden uit de box en nh methodes volledig geaccepteerd wordt op de grotere stallen dan kan het heel snel gaan. De diehard wedstrijdruiter bereik je in mijn ogen zo goed als nooit aangezien met bit, op stal en rijden onder de dwang de weg naar wat zij succes vinden nu eenmaal vaak korter en eenvoudiger is.

Er is in de afgelopen 10 jaar al zo ongelofelijk veel veranderd in paardenland NL dat moet denk ik niet onderschat worden.

joop schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 13:01:


Ja, en niet alleen een vriesmerk, maar maandenlang keuringen om toch maar te bewijzen dat ie echt niet gebruikt kan worden waarvoor de vorige eigenaren wilden. En 'gebruikt' is daarbij een treffend woord. Hij is maandenlang echt als object bekeken, en daarvoor natuurlijk al jaren als object gereden. Verschrikkelijk moedeloos word ik ervan als ik bedenk dat mensen zo van hun dier af willen als ie 't niet meer doet...

Als je paard toch niet meer kan wat jij wil, dan zoek je toch iets wat jullie allebei kunnen?

In z'n nieuwe leventje hier is gebleken dat Paddy uitermate goed op buitenritjes kan, dat ie een sprongetje over een boomstam prima en leuk vind, dat hij heel lief is voor kinderen en wandelaars, dat 'ie mensen aan het lachen kan maken, dat hij heel goed een nerveus paardje door water en over bruggetjes kan leiden, dat ie superslim is met grondwerk kunstjes, dat hij rustig los in het veld z'n voeten laat bekappen, dat hij wel honderden woorden kan hinniken (als ik ze alleen maar begreep), dat dat dat...
Nou, dat zijn toch al 'lots of uses'? En als hij ooit door het een of ander 1 van die dingen niet meer kan, dan kan hij vast nog andere dingen wel.

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Peet schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 13:11:

Dat zal inderdaad in vele gevallen zo zijn. Helaas.


Vraag dat eens aan je paard?


Zover nog niet. Kan best wezen hoor dat er mensen zijn die me wat vreemd vinden, maar dat geeft toch niet? Ik ga niet millitant worden omdat mensen me toch al raar vinden.

Nee. Ik las op een ander forum (vergeten welke, excuus) wel een mooi onderschrift, het ging zoiets van 'het enige wat in de wereld in voldoende mate aanwezig is, is kennis: iedereen denkt er zat van te hebben'.


Begrijp me niet verkeerd hoor, ik bedoelde helemaal niet dat Arabesk dat filmpje niet had moeten maken of iets. Hopelijk opend het sommige mensen inderdaad de ogen. En, iedereen die misstanden wil aantonen of wil laten zien dat het anders kan zal ik toejuichen. Alleen persoonlijk ben ik dan van mening dat een goedwerkend voorbeeld laten zien toch doeltreffender is dan zeggen dat iemand anders fout zit.

En zoals Joop hierboven zegt, bij sommigen zal je gewoon tegen dovemans oren praten, paard is een gebruiksvoorwerp, klaar. Daar maakt het dus helemaal niks uit hoe je het brengt, er zal toch geen aandacht aan worden besteed. Wederom: helaas.

En op FB kwam ik dit treffende filmpje tegen:

Mooi

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

e m kraak schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 3:13:


Zal je vrouw blij mee wezen!

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Ja, helaas draait het allemaal weer om geld,en wordt aan het arme dier voorbijgegaan. Weer een voorbeeld van het wezen paard,gedegradeerd tot ´sportattribuut´.

Zo zou het moeten zijn ja. Wat een geluk voor Paddy dat hij bij jou terecht is gekomen en jij dit wel snapt!

Zo is Joe ooit bij een handelaar terecht gekomen,waartegen de vorige eigenaar had gezegd dat hij niet meer ´voor de sport´kon ivm zijn achterknie-blessure, maar wel voor recrreatie. de handelaar heeft hem verkocht met vermelding dat hij M dressuur kon en met springwedstrijden diverse prijzen had gewonnen. Dat was ook wel zo, maar daarna kreeg hij die blessure.Dat heeft hij niet vermeld.Degene die hem toen kocht heeft gelukkig wel alleen recreatief met hem gereden, maar toch. Zo zijn handelaren. Geld geld geld...

Toen ik hem ongeveer 2 jaar had kreeg hij weer last van zn knie,ondanks dat ik ook alleen recreatief met hem reed.Na een kijkoperatie en een herstelperiode heeft de da aangeraden om het rijden tot stappen te beperken, om het risico dat hij weer last zou krijgen zo klein mogelijk te houden. Ik heb me daar uiteraard aan gehouden, doe nu al een jaar of 10 stapritjes en wandelingen met hem en het gaat prima!

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !