Leuk !!! echt fijn voor jullie, geniet er maar van...

Fem schreef op woensdag 3 augustus 2011, 11:30:


Stiekum denk ik dat we het allemaal wel weten, en zoals verder in het topic ook al is geschreven: consequent zijn en blijven.

Nooit meer uit de berm eten, tenzij op commando.

Het is mij ook nog niet gelukt hoor... Heb er hier ook zo een lopen die het kapotgelopen en door honden ondergepoepte gras op het voetpad véél en véél lekkerder schijnt te vinden dan dat in de weides waartussen ik hem verplaats...

Het gaat langzaamaan beter, maar ik vind het erg moeilijk om z'n hoofd uit het gras te houden terwijl ik het hek openmaak. Iemand hier een tip voor?
Moet nu echt z'n hoofd uit het gras omhoog sleuren en dat staat me nogal tegen... Eenmaal het hek door kan meneer weer keurig zonder touwtje links, rechts, vooruit en achteruit stappen. Ik snap ze soms niet...

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Leuk! Geniet ervan

Wat is er dan anders op die nieuwe locatie dat ze zo is opgeknapt?

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Heel herkenbaar :) Onze paarden staan op 5 min. wandelafstand van huis in een grote weide (1 hectare) in het bos gelegen, je ziet ze dus niet altijd staan vanop de straat. Naarmate we dichterbij gaan flitst het altijd even door mijn hoofd: "alles zal toch wel ok.zijn?" gevolgd door: "oef, ze leven nog" Als er weer eens een horrorverhaal van koliek of gebroken benen (of erger) op internet staat, wordt het gevoel zelfs een beetje heviger. Achja, ik weet dat ik overbezorgd ben, misschien beter dan helemaal niet bezorgd?

Ik kreeg gisteren de vraag of het waar was dat je de leeftijd van een paard ook kan afleiden aan de holtes die zich boven de ogen van een paard bevinden.

Dochtertjelief (9j) kwam namelijk helemaal overstuur thuis van de manège en iemand (aan wiens mening daar toch veel waarde wordt gehecht) had haar gezegd dat zij een heel oud paard had van waarschijnlijk rond de 30 jaar en dat de papieren van dat paard wellicht vervalst waren (paard = 17). En dat je dat dus kon zien door de diepte van die holtes.

Ik wist geen antwoord , ik had daar nog nooit van gehoord. Maar ja, wie ben ik? Ik ben eens gaan kijken bij mijn viervoeters: onze 6-jarige heeft nauwelijks een holte, de 14-jarige en 20-plusser hebben dit meer, maar zijn vergelijkbaar. Dus ja, daar kan al helemaal niks uit afgeleid worden.
Haar paard is altijd al hoekig geweest en ook niet het meest gestroomlijnde en het lijkt me dus eerlijk gezegd meer van de bouw of het ras af te hangen dan van de leeftijd. Langs de andere kant, oudere mensen krijgen ook wel eens van die holtes t.h.v. hun slapen. Ik heb er dus geen flauw idee van .

Is er iets van aan?

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Arabesk schreef op woensdag 3 augustus 2011, 10:38:


Weet je wat ik me al jaren afvraag? Waarom is het altijd zo warm met hooien!?!? Je zweet zo en dan dat hooi, kriebel, kriebel!

Op Bart zijn nieuwe stekkie wordt het in kleine ronde baaltjes gewikkeld. Hoeven we niet met de hand te stapelen. We hebben trouwens zoveel gras staan, dat de eigenaresse twijfeld of ze alles wel gaat maaien. We hebben dan veel te veel. Wat wel super is, is dat het heel erg lang gras is. Nog niet gemaaid sinds vorig jaar. Bijna uitgebloeid.

Liefs Marsha

ja, klinkt wel heel goed, het voorkomen. Het is me een tijdje gelukt om het zo te doen; opperste concentratie, streng wezen, hem bij de neusriem van het halster vasthouden, de minste poging naar links of rechts met strenge uitroep bestrijden, etc.
Helaas heeft meneer een bodemloze trucendoos..En is hij megasterk...Van plotse ferme drafjes om je voorbij te komen (schuin de berm in), tot happen in de hoop dat je het halster loslaat, tot achter je langs een duik nemen, etc. etc.

En helaas beginnen alle routes bij stal vandaan met een stuk door de polder, lees- aan twee kanten een heerlijke grasberm, daartussen een smalle polderweg.
Het zou heel mooi zijn om hem idd NOOIT toe te staan te eten onderweg. Maar uit ervaring weet ik dat het hem toch altijd wel een keer lukt. Hij is gewoon heel sterk en heeft een enorme graasdrang.

Gelukkig lukt het met Pip wel,ik kan haar vrij makkelijk uit de bermen houden, gewoon door even druk op de leadrope te nemen als ze richting berm gaat.Ik probeer het bij haar dus te voorkomen,zodat ik niet twee van die bermtoeristen krijg.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Leuke filmpjes, allebei Wil ook ooit eens investeren in een helm camera, het is hier ook mooi rijden



Staat ie nu op de nieuwe plek? En hoe bevalt het hem, en jou?


Wat een luxe zeg! Ben bang dat ik toch te gehaast ben geweest en het hooi veel te duur heb gekocht. Maar toch ook een luxe dat ik me nu niet de rest van de winter zorgen hoef te maken of er nog wel ergens hooi te vinden is.


Liefs Anne

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Ik weet wel van een oudere merrie van een aantal jaren terug, die had hele duidelijke holtes boven de ogen. Maar ze was toen 23 en dat is Joe nu. Hij heeft dit helemaal niet zo duidelijk. Misschien heeft het ook wel met andere dingen te maken, gezondheid en bouw,etc. Ik denk dat het per paard verschilt.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Fem schreef op woensdag 3 augustus 2011, 14:34:


Ga gewoon grondwerken met hem, leidoefeningen en wijken voor druk oefenen, zodat hij licht wordt in je handen en zich niet meer sterk maakt.
Dat hij je voorbij loopt bewijst al dat hij nog wel wat training kan gebruiken .

Groet, Dani

Vooral de eerste paar maanden dat ik m'n mannetje had gekregen had ik er af en toe slapeloze nachten van. Het is nogal een mooie meneer (draaft vaak uit zichzelf verzameld en meer van dat soort showdingetjes), en dat vinden vele anderen ook, dus tijdens ritten krijgen we nogal eens complimentjes. Leuk, maar ook zorgelijk. Dat ik hem een week of twee had stopte er een man, die er ietwat onguur uitzag, z'n jeep naast ons en vroeg van alles, hoe groot ie was, hoe oud, wat ik er mee deed etc etc, en dat ik er maar goed voor moest zorgen. Ik gelogen over z'n leeftijd, en z'n knieblessure flink aangedikt. Bij thuiskomst dik slot om de poort gelegd, en briefje aan het hek dat Pad nooit meer helemaal 'sound' zou zijn, gechipt is en een vriesmerk heeft voor "loss of use" (oh ja, m'n paard is helemaal niet ijzervrij, voor de rest van z'n leven heeft hij een hoefijzertje op z'n rug ).'s Nachts m'n bed uit en maar weer langs de weide fietsen om toch nog heel eventjes te checken...

Godzijdank is de angst dat Pad gestolen zal worden inmiddels wel wat afgenomen, helpt ook dat hij passanten langs z'n wei echt compleet negeerd.

Die ongure man in de jeep bleek trouwens een hartstikke aardige vent te zijn..

Maar ja, ook ik haal dus nog steeds elke keer opgelucht adem als hij er nog staat, en in volle gezondheid :)

En ik laat nog steeds iedereen meteen zijn vriesmerk zien...

* * *
Paddy, mijn held op blote voeten

Ik zal wel simpel zijn, maar gewoon niet toestaan dat er gegeten wordt. Ik heb het ook niet zelf verzonnen, maar ik pas het wel toe ... Als wij buiten rijden wordt er niet gegeten zolang ik in het zadel zit. Bij een lange buitenrit of gewoon wanneer ik het tijd vind voor een pauze, stap ik af en dat is voor paardlief het teken "vreten". Verder gewoon niet. Je moet dus als je snaaiers hebt, in het begin goed opletten en het zien te voorkomen. Paar keer doen en dat is alles! Staat hij met zijn kop al in het gras, dan ben je dus vet te laat!

Anne Maria schreef op woensdag 3 augustus 2011, 14:05:




Nou ze staat nu in een veel grotere groep van +- 20 paarden/pony's. Voorheen stonden ze met z'n vieren. De weilanden zijn nu ook niet meer plat, dus zal haar spieren veel meer moeten gebruiken. Ze is gewoon veel vrolijker dan voorheen.

e m kraak schreef op woensdag 3 augustus 2011, 9:34:


Vanzelfsprekend moet je het eerst uitleggen! Maar als jouw kind dan nog denkt "dikke worst, ik doe het lekker toch!", dan vind ik, ik hé, dat je als ouder wel degelijk moet verbieden of niet toestaan, als dat laatste wat pedagogischer klinkt!
Egon, ik ben op dit punt een vreemde, denk ik ... vogeltjes horen te vliegen, konijntjes horen buiten te huppelen en vissen horen te zwemmen en niet aan een haak te bungelen omdat manlief niets anders weet te verzinnen dan stompzinnig naar een dobber te gaan zitten loeren ... en niet omdat de mens het zo "leuk" vindt in een hok of kooi te zitten. Toen mijn kinderen klein waren en ze zagen zo'n leuk pluizig huppeltje, moest ik maar één vraag te stellen: "zitten die nijntjes in dat hokje voor jou of voor zichzelf?"
Als je als ouder dan zoveel belang hecht dat je kroost zelf beslissingen neemt en daar op gaat zitten wachten tot de eigenwijsheid óf eigenwijzer wordt óf tot bezinning komt ... dan is dat wat mij betreft akkoord hoor ... maar dan wel voor alles, en dan ook echt alles! Niet alleen een bitje, maar het hele assortiment van wat er in het leven te kiezen valt. Maar ik geef jou op een briefje, dat doen ze dan ook weer niet! Dus vind ik het allemaal maar een hoop geneuzel en waardeer de ouders met ballen "nee, niet dus!"