Koen Theys schreef op zaterdag 30 juli 2011, 23:37:


Huh? Dat zie ik dus echt totaal niet. De paarden kijken vrolijk, ze sjokken niet, ze hebben een geinteresseerd orenspel en ze lopen gewoon in de gang die de ruiter van ze vraagt (das toch ook de bedoeling? Of wil jij dat je steeds weer "nee, niet in draf, we blijven nu even stappen" e.d. tegen je paarden moeten zeggen? Dat lijkt mij dan weer ronduit vervelend... ook voor het paard.

Ik vind het een leuk filmpje met vrolijke paarden en mensen

Het is niet spetterend in de zin van lekker hard in galop, maar het is wel uiterst leuk in de zin van rekening houden met je paard (ze mogen best eens een graaspauze) en de paarden reageren goed op de mensen en de mensen goed op de paarden.

--
Ilona

Jammer genoeg zijn geen van mijn paarden bij mij geboren. Wel ken ik hun moeder, grootmoeder, oom etc. Dat waren ook allemaal van die suffe arabs .

Hier Arabesk's oma uit de tijd dat guldens nog van hout waren:



Safino is wel kortdurend ingereden toen hij nog niet van mij was, maar veel hebben ze toen niet gereden. Toen heb ik hem 2 a 3 jaar stilgezet en sinds deze winter wordt meneer pas intensief bereden.

We hebben altijd een zweepje mee onderweg, niet zozeer voor de paarden, alswel voor vervelende honden en stinkshetjes die gillend over het hek aan komen zetten.

**********
Vroeger toen de guldens nog van hout waren,
Reina nog een zwart hoofd had,
paarden nog met bitten gereden werden en ijzers
onder hun voeten hadden....

Nymphaea schreef op vrijdag 29 juli 2011, 9:41:



Ik denk niet dat ik daarvoor goed in de "markt" lig op de manège... Wij zijn te soft hoor!

Daarstraks met papa en de 2 meiden en de paarden op wandel geweest, en mijne man uiteraard ook.
't Militair domein op, is geen openbare weg en het leger stelt blijkbaar geen leeftijdsgrens...
Op een bepaald moment was ik met lange teugel Frodo links en rechts aan het sturen. Het oudste dochtertje had iets van "Waar is dat nu goed voor? Je hebt toch je handen".
Tot ik foto's begon te maken... toch handig dat je dan nog een stuur hebt (niet dat ik daar al zo super in ben).
Het jongste dochtertje zag een 2de kamp niet echt zitten (vond zich te klein om al zo veel te leren)... tot ze onze Pav zelf een pas achteruit kon laten zetten met 1 vinger. (Ons Pav is toch een dikke 1.70m en 't kind kan vlot onder mijn armen door. )

Ik zei dat ze echt niet moest "leren", dat we vooral gingen "doen". Even later vroeg ze of ik misschien die dingen toch niet wilde opschrijven, want ja, anders ging ze het misschien wel vergeten... .
En toen ik Frodo met 1 vinger een stapje opzij zette om netjes naast de stronk gaan te staan om op te stappen, had het oudste ook iets van "Die dingen zijn misschien toch wel handig". Zij probeert steeds haar pony met al haar gewicht aan de kant te duwen en uiteraard duwt die pony ijverig terug.

Vanavond gezamenlijk gezellig gegeten en mama wist te vertellen dat ze heel benieuwd waren van wat je met spingbalken méér kan doen dan erover te springen...
En dat ik niks ga doen wat ze op het kamp gedaan hebben, was toch ook wel doorslaggevend.
Lena
(grandioos bitloos )

PRACHTIG lijkt het me om daar te rijden. Fijne filmpjes ook. Daar zijn onze landduinen hier in de buurt niks tegen. Ik zie me ook nog niet met onze paarden op een strand. Moest dat er ooit van komen, dan zal het eerst grondwerk zijn. Maar wie weet... ooit...
Ps: ik hou ook van lekker ontspannen, maar ik begrijp Koen ook: af en toe een heerlijke galop op een stevige ondergrond, dan voel je de kracht van je paard. Een kracht waar ik wel steeds controle over wil houden.

Lena
(grandioos bitloos )

Oh dat vind ik wel interessant. Tja ergens lijkt het me logisch dat ze op een gegeven moment zelf er een stop op zetten.


hihi