Piet schreef op donderdag 21 juli 2011, 21:06:
> Ik denk dat het die dikke rubber matten en tijd van behandeling was die
> haar leerlingen misten en dat je daar de kreupele paarden van kreeg. Je
> kúnt eenvoudigweg soms een voet niet in één keer zo bekappen als je zou
> zeggen dat ik als ik van een afstand moet bepalen of een paard de juiste
> hielhoogte heeft, ik wel degelijk aan de dertig graden regel van de
> kroonrand denk.
>
Vriendin met camargue heeft jarenlang zeer gewetensvol gestrasserd. Paard bleef met periodes gevoelig en struikelig. Ik vermoed dat het wekelijkse uitsnijden van de zool in combinatie met het extreem laag zetten van de hielen (immers: hoefmechanisme für alles) ervoor zorgde dat het paard gewoon zere pootjes had. Toen ik haar wees op het veel simpelere en minder rigide natuurlijk bekappen is ze overgestapt en met succes.
Ik heb ook nooit begrepen waarom Srasser geen afronding maakt.
Warboel
