e m kraak schreef op woensdag 20 juli 2011, 16:56:
> Vandaag, via http://www.
bitloospaardrijden.info/onderzoeken.php , wel even
>
http://www.ivis.org/proceedings/aaep/2002/910102000458.pdf gelezen. Die
> was nieuw voor me.
> Interessant omdat het aantoont dat significant trauma waar paarden in
> praktijk last van hebben vaak genoeg voor komt om dit soort behandelingen
> te verzinnen (en er vervolgens weer een bit in te hangen... 8- )
Ja, deze veterinaire handleiding operatieve verwijdering botwoekeringen vind ik een hele belangrijke! Ik verwijs er ook vaak naar, maar ook dan blijven ongelovigen ongelovig en ontkenners blijven ontkennen.
Ala, ik zal wat kopiëren vanuit de vertaling van deze handleiding:
Veel sportpaarden lijden aan pijnlijke botwoekeringen die ontstaan zijn door verwondingen.
Botvliesontsteking en de vorming van nieuw botweefsel die daarvan het gevolg is,
veroorzaakt hevige pijn als het bit de beschadigde plek raakt.
Het gebied dat het vaakst beschadigd is zijn de lagen, het tandenloze gebied tussen de
hoeksnijtand en de eerste kies van de onderkaak (tweede premolaar - figuur 1). Soms kunnen ook verwondingen ontstaan op de lagen van de bovenkaak. Een operatieve verwijdering van het aangetaste weefsel kan de pijnreactie verlichten, die het paard door een scala van gedragsuitingen toont, als hij met het bit in aanraking komt.
De meeste paarden met botvliesontsteking op de onderkaak zijn sportpaarden die met een zwaar en stevig bitcontact worden gereden. Onervaren of overijverige handen kunnen resulteren in schade aan het onderkaakbot. De vaak aangetaste paarden bevatten de volgende categorieën: dressuurpaarden, gangenpaarden, western gereden paarden, renpaarden, jachtpaarden en polo pony’s. Andere oorzaken van verwondingen zijn: paarden die op de teugels stappen, paarden die zijn vastgezet aan het bit en schade die ontstaat door diverse soorten verkeerde trainingen met bitten.
Paarden tonen vaak gedragingen die te maken hebben met het ontlopen van het bitcontact als ze gereden worden. Paarden die het bit willen ontlopen door ‘achter de teugel’ of ‘achter het bit’ te gaan lopen, of door hun hoofd zo op en neer te slaan dat de ruiter het contact loslaat.
Sommige paarden zullen de pijn verdragen, terwijl andere hun tong naar buiten hangen om die plek te beschermen die het meeste pijn doet. Het betasten van de lagen kan een pijnlijke respons oproepen.
De vorm en bouw van de lagen varieert bij paarden. Sommige paarden hebben dikke, ronde lagen, andere hebben messcherpe dunne, smalle lagen. Die laatste, de dunne en hoge lagen, zijn meer verwondinggevoelig. Als we de lagen onderzoeken zou je de beide zijden ervan tegelijkertijd moeten betasten om de symmetrie te vergelijken. Actieve botvliesontsteking zal aanvoelen als een zacht en dikker geworden weefsel, meestal met een zacht oedeem (vochtbult) en een mogelijke slijtage of afbraak van het slijmvlies. Paarden kunnen heftig reageren als het gevoelige gebied betast wordt.
Een niet meer actieve botvliesontsteking zal aanvoelen als een harde botaanmaak, bedekt met een dun laagje slijmvlies. De schade die heeft geleid tot botvorming zal vaak een zichtbare spoor in de mondholte geven en soms ook een nare reuk veroorzaken. Diagnose moet ook betrekking hebben op niet zichtbare wolfskiesjes in de onderkaak, breuk in de onderkaak, een vreemd voorwerp en afwijkende doorkomende tanden of kiezen.
Warboel
