Aohw!
Ik ben halverwege afgehaakt. Je maag krimpt toch ineen. Die ogen...

Super dat je dit zo gemaakt hebt. Misschien krijg je er toch weer een paar mensen mee aan het nadenken.

Op een "standaarddag" gaan we 2x per dag naar onze paarden, tenzij ze aan huis staan. Telkens bij het naderen van de wei bekruipt me een ongerustheid. Zou alles nog écht wel in orde zijn?
Als ze aan huis staan en ik word 's morgens wakker, of ik kom thuis van ik weet niet waar moet ik direct naar hen gaan kijken om te zien of alles oké is.

Om maar te zwijgen over het feit dat we ze vorige zaterdag hebben verhuisd naar onze nieuwe wei, quasi in het bos. Bijna 1ha groot, in één geheel, met zo'n 60 à 70 are gras er op van allerlei soort, vooral "bosgras". De rest is bos met beuk, (nog) heel veel vogelkers, veel acacia, eik, enkele berkjes, een oude appelboom, lijsterbes (waar Pav af en toe een flinke hap van neemt), kamperfoelie, hulst, mos, biezen en een boel andere planten waar ik niks van weet. Er zijn ook 1 groot gat (als ik er in sta kan ik er aan één kant niet uit kijken) met 1 steile kant , wel goed zichtbaar maar toch. Het stuk is al jaren ongebruikt.
Er staat geen schuilhok, ik heb gisteren 2 teken van me af gehaald...

De eerste nacht heb ik nachtmerries gehad, visioenen van zieke en ontsnapte paarden...

De eerste ochtend zijn we op sporenonderzoek geweest. Ze zijn de hele wei rond geweest, hebben blijkbaar het gat geïnspecteerd, maar zijn er niet ingetuimeld, hebben een dorre boom omgeduwd.

Ik ontdekte enkele plaatsen waar gegraven was en een donkere wolk van koliek vulde mijn hoofd.
Even later zag ik Pav terug ijverig graven en zoeken naar ... ??? In de winter doet ze dit ook op onze andere wei (die keihard is en dus niet zo goed graaft), op zoek naar brandnetelwortels. En als ze dan een hap neemt van een bosje vogelkers dat er niet gezond uitziet, dan krijg ik helemaal de pleuris.

Frodo en Pav voelen zich duidelijk kiplekker... gelukkig met al hun ruimte, Nexor heeft wat last van vliegend gespuis en staat vaak bij de trailer, alsof hij de "beschaving" mist.
De mest is goed en ze rollen dat het een lieve lust is, Frodo bekijkt elke fiets, voetganger, auto met veel belangstelling.

Nu is dit best een grote verandering, maar ook bij de dagelijkse controle ben ik telkens opgelucht als ik ze alle 3 weer gezond en wel zie staan. Als ze toevallig liggen slaat de schrik me ook vaak om het hart, zeker bij Frodo, die nogal eens graag voor "dood" ligt.

Vorige week hoorde ik van een kennis, een boom van een kerel, dat hij ook elke morgen opgelucht is als hij zijn paarden gezond en wel in de wei ziet staan. Dat verbaasde me van hem, hij is in mijn ogen namelijk de rust zelve.

Ben ik nu zo'n zenuwpees, of hebben jullie dat ook in mindere of meerdere mate? En kan ik hier iets aan doen?

Lena
(grandioos bitloos )

Piet, bedankt voor jouw reaktie. Heb er alleen niet zo veel aan...

Ik heb mijn paard's voeten 3 jr. lang zelf bijgehouden (voor de ijzers) maar in dit geval zou ik toch graag even een mening horen van een NB-er die ervaring heeft met HB.

De huisvesting van het paard is overigens prima in orde. Ligt namelijk niet altijd aan voer of ondergrond waar ze op lopen en geloof mij hij is al helemaal binnenste buiten gekeerd.

Lena schreef op dinsdag 19 juli 2011, 18:02:


Ik heb dat ook, maar dacht ook dat dat kwam omdat ik ook nogal een zenuwpees ben en wat betreft mijn dieren me toch soms onnodig zorgen maak, komt daar natuurlijk bij dat ik weet dat de eigenaren van de stal totaal niet opletten: als de draad kapot of op de grond ligt, laten ze dat liggen; als water op is geven ze geen water; als Almo in zijn stal ligt, gooien ze hooi buiten op stukje grond, niet voor zijn neus wat logisch zou zijn, als Bando ziek was met koorts en helemaal opgezwollen nek (zodat hij zelfs niet kon eten) hadden ze dat helemaal niet gezien , veulentje naast Bando stond overlaatst zo mank (op 3 poten ging ie) en dat had hij helemaal niet gezien???!!! dus ja ik heb al heel veel slapeloze nachten achter de rug met alle nachtmerries en rampscenarios die in mijn hoofd speelt gehad.
En dat zal er ook niet op beteren denk ik tot ik ze bij mij aan huis zal hebben staan; alhoewel als ik dan ga werken of ´s nachts (moest ik dan toch eens doorslapen en niets horen ook al word ik wakker bij het minste geluid).... Tja \ ik denk dat ik dat altijd zal hebben ...

Arabesk schreef op dinsdag 19 juli 2011, 14:38:


Gadver. Ik kom eigenlijk nooit op bokt. Ben ook niet verder dan vijfendertig reacties gekomen en wou dat eigenlijk zo houden.
Ik ben uit nieuwsgierigheid even gaan kijken, en het motiveert niet echt de relatie nieuw leven in te blazen. Een mens zou om minder gedeprimeerd worden.

Al veelal besproken, maar toch nog maar een keer voor de duidelijkheid...

Zoals jullie wellicht weten staat mijn shet billy ter verzorging op een ander adres bij een andere pony met aanleg voor bevangenheid. Hij staat daar op een kale wei en de verzorger neemt de verzorging voor zijn rekening.

Ik was er al een poos niet meer geweest (wel een aantal keren kontakt gehad) en ging vandaag weer naar hem kijken.
Ik schrok me rot.
Zijn hoeven waren veel en veel te lang. Maanden geen bekapper meer gezien.
Je mag gerust spreken van verwaarlozing.

Nu heb ik dus meteen een bekapster geregeld, die de hoeven en zijn shetgenoot (zijn hoeven zien er wat minder ellendig uit) donderdag gaat bekappen.
Gelukkig zijn er geen tekenen van bevangenheid en zelfs de zomereczeem valt mee.
Maar de hoeven zijn echt een ramp. Paardje staat zelfs daardoor slecht op de pootjes.

Ik wil hem dus naar huis halen en wel zo snel mogelijk. Ik heb geen geschikte wei, maar zal iets moeten regelen.
Mag ik daartoe nog even alles op een rij?
Geen gras? alleen oud gras? alleen beperkt op de wei? Hoe was het ook alweer?
Hooi bijvoeren?
Nog iets waar ik aan moet denken?

Voel me overigens wel een beetje kl** want hij kan goed overweg met de andere shet en die zou daardoor alleen komen te staan.
Ik heb aangegeven bij de man waar de pony's staan en bij zijn ex, die de verzorging zou waarnemen, dat ik mijn shet ophaal en dat ze iets dienen te regelen voor hun eigen shet omdat ze hier niet alleen mogen staan, maar de ex schijnt het vooral druk te hebben met de vriend en ligt enorm overhoop met haar voormalige echtgenoot waar de pony's staan.
De beesten zijn feitelijk de dupe van een onderlinge ruzie over verantwoordelijkheden e.d.

e m kraak schreef op dinsdag 19 juli 2011, 17:03:


En dan roep ik, misschien veel te naïef, wat als "wij" nu zelf één of andere paardenbond KNHS of FEI of .... voor de rechter dagen?
Stichting oprichten, fondsen werven en ... voor de rechter dagen?

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 17:07:



Jawel hoor, ik heb wel begrepen wat jij bedoelde.
Wij hebben hier ook een pony dat alleen bitloos gereden wordt omdat die duidelijk slechter loopt met een bit. En daar zou je ook zulke filmpjes van kunnen maken.
Maar dat kan je echt niet met elk paard.
Naast het feit dat ik die commentaar in die (Cook)filmpjes enorm subjectief (en niet altijd correct) vind.
Is het mijn punt eigenlijk net dat zulke filmpjes niet altijd zullen opgaan.
Als ik met mijn paard ook zo'n proef zou rijden als die van die Dr. Cook filmpjes en ook datzelfde bitloze hoofdstel zou gebruiken, zou je zelfs het omgekeerde zien.
Ik heb namelijk zo'n gekruisd hoofdstel in de kast hangen. En mijn paard liep daar slechter op dan met een bit. Ze ging zich opkrullen en achter de hand lopen, werd traag en deed haar mond open om aan de druk op haar onderkaak te ontsnappen. Allemaal dingen die ze met een bit niet deed.
Misschien dat er met een ander soort optoming een ander resultaat zou zijn? Maar mijn paard heeft altijd goed gelopen met bit dus ik heb de noodzaak nooit gezien om daar uitgebreid mee te gaan experimenteren.
Ik heb overgings nooit veel gehad met 'dressuur' an sich. Ook nooit wedstrijden gereden ofzo. Voor mij is het alleen een middel geweest om mijn paard rad te krijgen/houden. Dus 'resultaat' was in deze wel noodzakelijk. En dan heb ik inderdaad niet de ambitie gehad om het mezelf extra moeilijk te gaan maken.
Al die paarden in die Cook-filmpjes zijn duidelijk paarden die in meer of mindere mate een probleem hebben met een bit. Dus het resultaat was nogal voorspelbaar.
Als ik een sterrekijker zou hebben die de hele tijd met de mond open zou lopen, dan zou ik misschien ook onder de indruk zijn van dergelijk beeldmateriaal. Maar als je dat niet hebt, durf ik daar sterk aan twijfelen?

Arabesk geeft daar een nogal twijfelachtige psychologische uitleg aan, dat die mensen zich toch geconfronteerd voelen. Maar dat kan alleen als je de relatie legt met je eigen handelen, toch? Zolang je eigen paard niet met de bek open loopt en uit protest gaat steigeren... Waarom zou je iemand zich dan persé aangesproken voelen?
Zoiets heeft dan misschien alleen effect voor de personen die getoond worden zelf?

Een protesterend paard heeft overgings niet altijd met de optoming te maken.
Daarstraks bijvoorbeeld nog wat gelangeteugeld met paardlief, dat doe ik met een Weense kaptoom... En dan kan die ook behoorlijk heet worden en dwars doen hoor. Duiken of net tegen de hand komen, met haar lippen klappen of nijdig in de omheining beginnen bijten etc... bitloos dus. En zo nu en dan heb ik dan ook een steigerend paard of ze crost er even van tussen om stoom af te laten. Dat heeft dan meer te maken met het feit dat ze het (te) moeilijk vindt, dan met de optoming.

Buiten wat veld-hobbelen, rijd ik haar trouwens niet meer, dus aan zulke filmpjes kan ik je niet helpen. Zul je 5 jaar moeten wachten tot haar toekomstige veulen onder het zadel is.

;

complimentjes voor het filmpje, je lef en het rustig blijven ondanks bepaalde commentaren op bokt.
Het filmpje drukt heel erg goed uit wat je op concours ziet. Ik ben er vaak genoeg geweest om te beamen dat dit soort beelden om de dooie dood geen uitzonderingen zijn, zoals wordt beweerd.
Maar ik geloof niet dat de ruiters dat willen weten-.
Net zo min als ze willen weten dat zij misschien ook minder zachtzinnig zijn dan ze zelf denken. Want het is zoveel gemakkelijker om dat te denken. Zeker als je prijzen wilt winnen.

Ik denk eigenlijk dat ruiters die het echt van zichzelf willen weten, zichzelf laten filmen terwijl ze met bit en zonder bit filmen en dan bekijken hoe hun eigen werkelijkheid eruit ziet.
Maar hoeveel ruiters zullen dit doen?

Ik heb vele topics gevolgd, ook van bitruiters, om meer te begrijpen over de bewegingen van het paard, gymnastisering etc.
Maar ik merk ook dat ik steeds meer achter mijn eigen bewuste keuzes mbt training en rijden ga staan.

Een van die dingen is het bitloos rijden. Ik bemoei me weinig tot niet met anderen. Maar hier komt er geen bit in.
Weet je wat leuk is?
Mijn bekapster verdiept zich niet alleen erg in natuurlijk bekappen (ze is eigenlijk hoefsmid) maar rijdt tegenwoordig ook bitloos.

Marianne Gomes schreef op dinsdag 19 juli 2011, 17:18:


Welk medisch bewijs?
Dat waar Nezzie mee af kwam?
Of het feit dat als je er jaren 2 bitten inhangt, of één of andere voorhistorisch tuig, en daar dan niet al te subtiel mee om gaat, dat je dan wel eens wat schade kan veroorzaken? Niet echt verrassend, dat kan je met een serrata op de neus ook...