e m kraak schreef op woensdag 13 juli 2011, 15:53:
> Ik heb niet veel echt last van de klachten. Het is er allemaal wel in
> voldoende mate dat ik erover ging prakkezeren en opzoeken maar geen reden
> tot paniek. Slaapstoornis was eigenlijk het vervelendst (slapeloosheid, en
> op de vreemste tijdstippen een uurtje plat moeten omdat je omvalt) maar
> dat is de laatste tijd een stuk beter.
ik vergat nog te vermelden dat het juist de slaapstoornis was die het eerste verdween na de IV AB.
> Discipline helpt daar goed tegen.
> Ik snap de houding van artsen ook wel een beetje, je moet niet bij alles
> en nog wat meteen naar behandelingen grijpen omdat heel veel zichzelf
> geneest; het enige wat ik kwalijk vindt is het gebrek aan interesse om
> vanuit anamnese die nmm toch wel redelijk duidelijk is (als leek kom ik
> immers wel tot een juiste diagnose na het afstrepen van CVS etc.) tot een
> zo juist mogelijke diagnose te komen.
artsen in FR reagerden ook met ongeloof.
> Ik heb nooit iets gemerkt van de oorspronkelijke besmetting, geen klachten
> whatsoever gehad. Wat de testen bevestigd hebben is een oudere besmetting,
> ik denk zelf een jaar of 4, 5 terug.
idem
> Het heeft dus nmm geen zin fanatiek
> met ABs aan de gang te gaan zonder dat daar een goede onderbouwing voor is.
> En die is er niet. Er is niet eens goed bekend wat nu precies de
> bacteriële activiteit doet en wat autoimmuun is. Dus nmm beter pas op de
> plaats houden, dood ga ik er wrsch. niet snel aan en tijd genoeg om dingen
> proberen uit te zoeken.
Goede raad is duur in dit geval. Met lyme kan het immers alle kanten op. Mocht ik zelf in deze situatie geraken zou ik de AB nemen, zeker nu ik het resultaat van de kuur van dichtbij heb meegemaakt.
Warboel
