Coralie schreef op woensdag 13 juli 2011, 0:53:


Ja tuurlijk
De OD marge naar argyria is, wanneer je in 5 ppm denkt, echt zo gigantisch ruim om totaal niet interessant te zijn; je moet er heel wat voor doen om van 5 ppm (via microgrammen - 1 microgram = een miljoenste gram) naar grammen werkzame stof te komen; denk aan het leegslobberen van emmers colloïd-vervuild-water per dag en dat over langdurige perioden. Dit is wel echt te berekenen maar ik heb er geen moeite voor gedaan....
De marge naar toxische gevolgen anders dan argyria is dan nog eens veel groter.
Als vergelijk: "antibiotica" als tetracyclinen zijn veel en véél gevaarlijker in gebruik, je loopt dan ook dikke kans daar allerlei bijverschijnselen van te krijgen... en de goegemeente zeurt om die pilletjes bij van alles en nog wat waar eigenlijk helemaal geen noodzakelijke indicatie is.

Alle gevallen van zilver-OD, zonder uitzondering, waar ik van weet betroffen hogere concentraties zilver, andere middelen, andere methoden. Er zijn ontelbaar veel verschillende werkwijzen gedaan die door simplisten op één hoop gegooid worden. Daar heb ik dus allemaal niets aan. Ook is het gepapegaai door de "alternatieve medische beroepsgroepen" bijzonder irritant. Nouja, het geeft weer een aanwijzing hoe breinloos mensen kunnen zijn maar dat wisten we al.

Echter ooit van argyria gehoord als beroepsziekte bij zilversmeden? Metallisch/ionisch zilver is als zwaar metaal, als element verbazingwekkend ongevaarlijk voor zoogdieren in tegenstelling tot andere zware metalen. Dit tevens in tegenstelling tot zilverzouten waar ik als ex-fotograaf/laborant vroeger voldoende over heb moeten leren om daar bijzonder voorzichtig mee te zijn.

Gaat het dus allemaal niet om.
Punt is alleen maar: kan dit werken als je het goed doet en zoja, hoe werkt het? Ik heb al wel wat wellicht bruikbare hoofdstukken uit het verhaal gevonden ondertussen maar bijvoorbeeld nog altijd niet het chemische verhaal waarom die zilverionen microbiologisch zo toxisch zijn, daarentegen ongevaarlijk voor zoogdiercellen. Wel dat het zo is maar nergens het waarom. Ik zoek nu al een half jaar naar serieuze documentatie omdat ik me gewoon niet kan voorstellen dat dit niet ergens onderzocht is terwijl we zoveel knappe (bio)chemici hebben.
"Oligodynamisch effect" is ook maar een kreet, van een dikke eeuw terug toen men totaal nog geen weet had van (bio)chemie op dit niveau.

joop schreef op woensdag 13 juli 2011, 13:26:


Ik heb niet veel echt last van de klachten. Het is er allemaal wel in voldoende mate dat ik erover ging prakkezeren en opzoeken maar geen reden tot paniek. Slaapstoornis was eigenlijk het vervelendst (slapeloosheid, en op de vreemste tijdstippen een uurtje plat moeten omdat je omvalt) maar dat is de laatste tijd een stuk beter. Discipline helpt daar goed tegen. Ik snap de houding van artsen ook wel een beetje, je moet niet bij alles en nog wat meteen naar behandelingen grijpen omdat heel veel zichzelf geneest; het enige wat ik kwalijk vindt is het gebrek aan interesse om vanuit anamnese die nmm toch wel redelijk duidelijk is (als leek kom ik immers wel tot een juiste diagnose na het afstrepen van CVS etc.) tot een zo juist mogelijke diagnose te komen.
Ik heb nooit iets gemerkt van de oorspronkelijke besmetting, geen klachten whatsoever gehad. Wat de testen bevestigd hebben is een oudere besmetting, ik denk zelf een jaar of 4, 5 terug. Het heeft dus nmm geen zin fanatiek met ABs aan de gang te gaan zonder dat daar een goede onderbouwing voor is.
En die is er niet. Er is niet eens goed bekend wat nu precies de bacteriële activiteit doet en wat autoimmuun is. Dus nmm beter pas op de plaats houden, dood ga ik er wrsch. niet snel aan en tijd genoeg om dingen proberen uit te zoeken.


Ik vind dan wel dat we het lyme-verhaal gescheiden moeten houden van een zilvercolloïd-verhaal. Allebei zijn ingewikkeld en geen reden om die ingewikkeldheden nog eens door elkaar te hutselen.
Ik weet ook nergens van hoor, het medische is mijn metier totaal niet en ook de gangbare trial-and-error medische methodiek met het dubbelblind testen als bevestiging danwel ontkrachting ligt me niet al snap ik wel dat het vanuit gigantische kennislacunes vaak de enig mogelijke methodiek is.

joop schreef op woensdag 13 juli 2011, 13:26:


Een deel van de bacterieën verstopt zich. In eerste instantie (kort na de besmetting) in de rode bloedlichaampjes, maar bij verder infectie in allerlei andere weefsels.
En in die verstopte vorm kan de AB er niet bij. Dus overleven er altijd wel een aantal bacterieën, waardoor je, ondanks de AB, nog niet helemaal van de ziekte af bent.

Aantasting van de myeline-schede hoort ook bij Lyme. De kennis van mij die er aan is overleden kreeg MS-achtige verschijnselen. Toen ze er achter kwamen dat het Lyme was, was het al veel te laat.

Verhogen van de weerstand van het lichaam is volgens mij de enige oplossing om er echt helemaal vanaf te komen.

e m kraak schreef op woensdag 13 juli 2011, 15:50:


Gaan de zilveratomen in het lichaam nooit zilver-zouten maken?

Marianne, blijf vooral lekker doorschrijven. Ik zit hier helemaal te genieten van al jouw neergepende belevenissen!
Thanks!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

ja ik lees ook graag je verhalen hoor! Wat een droomwereld.
Myr

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:59:


Vanaf zn verstapping heb ik dat ook gedaan,rust,koelen en over harde weg stappen.
Maar vanmorgen was hij op zn kleine stukje wei toch flink aan t crossen...
Ik durf t niet kleiner te maken omdat ik bang ben dat hij dan verdraaiingen krijgt,nu kan hij in elk geval rechtuit een stukje.
Pees was wel weer dunner,dankzij de regen die volop viel.
Nou ja,we gaan ervoor!

Heey, sterkte joh. Ik zal nog een leuk fotootje sturen van een lief varken om je op te vrolijken

Hallo,

Ik ben bezig om met mijn paard het trailerladen te oefenen. Dat gaat redelijk goed. Ik krijg haar in de trailer, met voer als motivatie, maar het probleem is dat ze er niet in wil blijven staan.

Het gaat als volgt: Ik loop met haar mee de trailer in. Ze komt met enige aarzeling met me mee tot helemaal voorin de trailer waar een hooinet hangt. Ze neemt dan een paar happen en stapt dan een paar passen achteruit om het op te eten. Soms blijft ze ook een minuut of twee voorin de trailer staan eten, maar als ze dan iets hoort of ziet, is dat een aanleiding om weer achteruit de trailer uit te gaan. Soms helemaal eruit, soms half. Ik hou haar niet tegen als ze achteruit gaat.

Nu weet ik niet hoe ik hier op zal reageren. Ik kan natuurlijk gewoon zo door oefenen in de hoop, dat hoe vaker ze in de trailer komt, hoe gewoner het wordt, tot ze geen aanleiding meer ziet om eruit te gaan. Maar ik ben bang dat het achteruitlopen een gewoonte wordt en dan komen we niet verder.

Ik was van plan om de stang er pas achter te zetten als ze niet meer uit zichzelf de trailer uitging, maar misschien moet ik het toch eerder doen, om het achteruitlopen te voorkomen en een eventueel beginnend patroon te doorbreken.

Ik zou het heel fijn vinden als jullie met mij mee willen denken, want ik vind het een denkproces.
De meeste mensen om mij heen zouden zonder pardon de stang erachter zetten, klep dicht en wegrijden, maar ik heb voor de weg van de geleidelijkheid gekozen. Alleen soms kan ik daarin doorslaan en verlies ik de realiteit uit het oog, dus daarvoor wil ik graag jullie advies.

Dankjulliewel. We gaan het zien, die droomwereld. Ben nu alleen met ze en met een paard waarvan de bekapper zei dat hij een hoefzweertje heeft. En Privas is de grootste die hier rondloopt.

Op de nieuwe avatar is de vreselijk mooie kont die van Maya met rechts van haar, haar trouwe vriend Goran. Onafscheidelijk die twee. En ze staan vaak onder dit dak want Alisia met veulen, Privas en vaak de zoon van Alisia Roscoe staan dan binnen en dan mogen Maya en Goran er niet bij. We hebben zo onze rangorde nietwaar.

Volgens de hoefsmid had ze gezonde hoeven, te lange tenen maar welke Bulgaar heeft die niet. Ik ga ze nog wel even PN'en met een mooie pedicure niet het Bulgaarse hak en vijlwerk.

Fijne avond Marianne