Peter Donck schreef op vrijdag 1 juli 2011, 9:55:


Yep. Maar op een andere bodem groeien wel weer andere planten, die op die specifieke bodem goed groeien.


Denk jij van wel dan? Dat als je bananenplanten veel extra natriumchloride geeft dat er dan zoute bananen aan gaan groeien? Lijkt mij niet. Ze blijven gewoon bananen, en op een gegeven moment als je het te gek maakt gaan ze dood, maar ze worden niet zout. Zout kunnen we prima proeven, maar je mag aannemen dat dit gegeven ook van toepassing is voor de mineralen die we minder goed kunnen proeven. Die bananenplant neemt precies datgene op wat nodig is om bananenplant te kunnen spelen. En dus kun je generaliseren en zeggen dat bananen veel magnesim bevatten. Zit er geen magnesium in de grond? Dan krijg je geen magnesium-loze bananen maar gewoon helemaal geen bananen.
En natuurlijk is er een beetje een grijs gebied maar we kunnen gerust stellen dat je niet zonder meer de bodemsamenstelling naarhet gewas kunt extrapoleren.

Ik denk inderdaad dus (nog steeds ) dat de samenstelling van een plant binnen zekere grenzen specifiek is voor de betreffende plant, en als die specifieke samenstelling niet realiseerbaar is op de betreffende bodem dan gaat de plant gewoon dood.
En dat geeft nou net de specifieke flora die je op specifieke bodemsamenstellingen aantreft.

Frans

Toevallig net mijn paarden een maandje naar een ander weidje verplaatst op compleet andere bodem, kilometertje van ons huis. Ons eigen weiland ligt op een heuvel van "kies" (grof rivierzand/fijn grind) erg schraal en dus zou je zeggen ideaal voor onze andalusische merrie die snel een dikke manenkam heeft, jeukerig wordt en ook snel te dik is, ook als ik haar op randsoen zet. Onze wei bestaat uit diverse soorten grassen en planten dus geen monocultuur. Omdat een vriendin van ons onverwacht een weide van 5000m2 gepacht had op veengrond waar het gras een meter hoog was en die wei binnen een paar weken kaal moest heb ik onze paarden daarheen gebracht. Mijn idee was om de spanjaard en onze dartmoor die beiden snel te dik worden eventueel een graaskorf om te doen. Dit was dus niet nodig de paarden hebben zich onbeperkt kunnen volvreten maar de merrie heeft geen harde manenkam, is niet te dik en niet stijf geworden. Terwijl ik ze thuis dus niet onbeperkt op het gras hoef te laten, ook niet als het even lang enuitgebloeis is.

Peter Donck schreef op donderdag 30 juni 2011, 10:29:


Peter, ik heb ze hier eens je stallen getoont. Ze zijn er hier heilig van overtuigd dat wind erg schadelijk is voor de paarden, ze lopen hier zelf altijd met watjes in de oren omdat ze denken er ziek van te worden.
Gevolg is paarden `s nachts binnen staan in een veel te warme, onverluchte stal en mijn paardje is er hoogst waarschijnlijk dempig van geworden. We proberen het hen uit te leggen, maar ze lijken het niet te (willen) begrijpen.
Het zijn m`n vriendin haar paarden, maar zij zorgen ervoor, toch willen ze ze niet buiten steken 24 op 24 uur (we proberen wel een overeenkomst te sluiten)
Naast permanente weidegang vragen we ons af of we hem geen medicamenten moeten geven. Kan iemand advies geven? Het paard heeft een groef in de flanken en heeft een korte diepe hoest en je ziet zijn tussenribspieren spannen als hij ademt (is nog maar sedert deze winter). Ik dacht iets zoals ventipulmine maar dit zal hier anders noemen, misschien de werkzame stof vermelden? Het paardje is in zijn jeugd mishandeld geweest en ik zou hem graag helpen, hij is zo lief.

Frans Veldman schreef op vrijdag 1 juli 2011, 10:38:


met "binnen zekere grenzen" geef jij hier nu wel een bepaalde nuance aan
nuance die je vroeger niet gaf
net die nuance maakt het verschil....

Ventipulmin is symptoombestrijding, werkt alleen als je het geeft maar zodra je stopt met toedienen komen de klachten weer terug. Meest belangrijke is toch de leefomstandigheden van het paard verbeteren.

Daar heb ik 2 levende voorbeelden van lopen hier. Er is hier geen "gewoon groen gras" zoals de weides die ik had in overijssel. De mate van eczeem is hier stukken minder. De fjord kan helemaal zonder deken, heeft een mooie soepele manenkam, schuurt echt niet. De connemara heeft beduidend minder last. En culicoides zijn er wel. Ik ga ervanuit dat de voeding en variaties daarbij de grootste rol spelen. De grondsoort is hier ook anders.

Dezelfde ervaring had ik met ze toen ze in 2007 hier in Portugal liepen. Eenmaal terug in Nederland sloeg het eczeem weer heftig toe.

Maria Delavega schreef op vrijdag 1 juli 2011, 10:48:


waar is hier ? want je bent de laatste tijd nogal gewaaid door de wind ....
belgie dus of roemenie ?

ventipulmin is clenbuterol, daar worden stieren en bodybuilders mee opgepompt ....

Peter Donck schreef op vrijdag 1 juli 2011, 11:09:


...en renners voor verschoond....