Anita Cats schreef op zondag 19 juni 2011, 20:07:
>>
> Juist het strekken /aanspannen van de rugspier zorgt voor de goede
> verbinding, De basis.
Is het nu strekken of aanspannen? Gelijktijdig kan niet.
Volgens mij is strekking, in lichte mate, de bedoeling, door kanteling bekken
> Vanuit strekken vd hals gaan we verder. Het strekken vd hals zorgt ervoor
> dat de wervels van o.a. de schoft uit elkaar worden "getrokken, het heeft
> een opwaarts effect. Met behoud van deze aanspanning kan je het paard
> opgericht krijgen.
Hier noem je mi. weer een tegenstelling: strekken hals waardoor wervels uit elkaar worden getrokken, wat een opwaarts effect heeft -dus hals omhoog haalt- Opwaartse beweging hals is tegenover gesteld effect van strekken.
> Een vereisde is de goede aanleuning. Je kan dus vanuit het paard wat goede
> aanspanning heeft vd bovenlijn,
Is die bovenlijn nu vooroorzaakt door het strekken van de rugspier of door samentrekking?
het paard gaan oprichten, met behoud deze
> aanspanning, de bolle rug.
Rechte rug lijkt mij meer voor de hand liggend dan bolle rug. Ik denk niet dat je een bolle rug wil
Niks wordt gedaan met een holle rug, tenminste
> niet als je het goed doet/ porbeert
> Bij deze oprichting rijdt je nog steeds het paard met dezelfde
> aanspanning, door behoud van de impuls en van voren tegenhouden gaat de
> impuls niet alleen vw nw maar ook opwaarts.
Je spoort dus aan op tempo en houdt voor tegen... dat is ook wat ik zeg en wat tot verzameling leidt. Dat was wel duidelijk
>
> Als je mij bedoelt, ik probeer het ook via een andere weg uit te leggen om
> misschien dan wel wat duidelijk te kunnen maken.
> Ik begrijp gewoon dat er veel onbegrip is van mensen die een paard niet
> ver door hebben gereden dat de termen erg / niet begrijpend overkomen.
> Als je daar ervaring mee hebt is het vrij logisch.
Misschien is het even handig om van je hoge paard te komen. Ik denk dat ik meer rij-jaren erop heb zitten en ben met heel wat termen bekend. Maar ik ben van mening dat diezelfde termen voor een hoop vaagheid zorgen en dat ze een groot deel van de tijd worden benut om een gebrek aan exacte kennis te verdoezelen.
Voor mij is de echte kenner degene die helder en duidelijk, en voor zelfs een leek begrijpelijk verhaal kan doen over de werking van het paardenlichaam als er een ruiter op zit en hoe het voor het paard het minst belastend is om die ruiter mee te dragen.
En dat is iets wat veel dressuurruiters nu net niet kunnen vertellen. Juist omdat ze zo zijn vastgegroeid in allerlei vaktermen, dat de logica uit het oog wordt verloren.
Warboel
