Christel Provaas schreef op zondag 5 juni 2011, 14:07:
> Ik ging van anderhalf paard (hoofdpaard+bijzetshet) naar twee hoofdpaarden
> en dat is gewoon dubbel zoveel werk en gedoe. Mestscheppen, met hooi
> sjouwen, naar en van de wei leiden, voer inslaan, hoeven bijhouden,
> beweging geven, mestmonsters laten doen, harnachement: het telt en kost
> allemaal dubbel. Maar het plezier telt ook dubbel!
Echt dubbel werk is het toch niet: 2 paarden in de wei brengen duurde bij mij nooit langer: ik kon er indertijd 3 en zelfs 4 tegelijk meenemen

.
Voer brengen: of je nu 1 of meer plakken hooi breng, voor 1 of meer paarden grasbrok in de week zet, dat maakt niet veel uit in tijd.
En beweging geven: toen ik er nog 2 had nam ik er vaak 1 als handpaard mee als ik ging rijden, kregen ze allebei beweging. En nog gezellig ook.
(En vaak zocht ik iemand die op mijn 2e paard wilde rijden, ook heeel gezellig!)
Maar hoefonderhoud, poetsten, trainen, etcetera is wel dubbel tijd.
Het moeilijkste vond ik het eerlijk verdelen van de tijd: te veel aandacht aan de 1 geven, en je daar dan schuldig over voelen...
Toen mijn oude Haf overleed, wilde ik in 1e instantie direct een nieuw paard erbij kopen. Maar dat heb ik toch niet gedaan! Ik was blij dat ik nu alle aandacht aan Khatara kon geven en me daar nooit meer schuldig over hoefde te voelen...