Heb je de mogelijkheid om over grind te gaan lopen of zo?
Verharde paden met b.v. stenen?

Met b.v. even over grind lopen breekt het er ook vaak uit.
Maar als je nu al stukken los hebt, komt de rest ook wel hoor.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ach een stukje ervaring met hengsten heb ik ook wel dus mijn visie:

Ik heb mijn indertijd nog tot 9 jaar oud arabier hengst wel in 10 verschillende groepen gehad
met andere hengsten en ruinen in groepen van met zijn twee tot twintig toe. Geen verschil het ene paard moet hij wel de ander niet. Jonge paarden tot 3 jaar en onderdanige paarden maar zodra er nog een macho komt wordt het oorlog. Als ruin met zijn eigen merrie kan ik er wel merries bijzetten al duurt het een tijd tot die geaccepteerd worden maar een ruin of hengst jaagt hij door de draden. Ik had een stal met enkel volwassen hengsten, stonden ook gezamelijk op de weide geen probleem maar gewoon geen merries in de buurt hetzelfde als bij Eddy die heeft ook zijn merrie ergens anders staan meen ik.

Mijn andere hengst heeft tot zijn ruim vierde jaar met merries gestaan. Constant proberen te dekken en op een paar dagen in de maand na geen klappen krijgen. Soms hield ik mijn hart vast dan kreeg hij weer vol twee achterhoeven tegen zijn hoofd, schudde versuft zijn hoofd en ging het weer proberen onvermoeibaar, maar de dames hadden hem goed onder de duim. Dus dat gesocialiseerde hengsten niet de gehele tijd aan sex denken als ze tussen de merries staan en merries er altijd voor in zijn ook buiten de hengstigheid om heb ik nooit meegemaakt. Een speelmaatje miste hij wel want daarvoor hoefde hij niet bij de merries aan te komen. Al eerder een tijdje een hengstmaatje geleend maar dat ging met zijn ruwe spel niet goed toen een ruinpaard gered dat anders naar de slacht zou gaan en super klik. Spelen bijna de gehele dag, slapen samen, eten samen uit 1 bak, drinken tegelijkertijd uit 1 bak en ruin is zijn gedrag gaan kopieeren staan ze samen op vijf benen te flemen als ze de merries ruiken. Zijn zoon komt er waarschijnlijk ook bij over een jaar en dan hopen dat de combinatie nog klikt dat is altijd een risico. Van de winter heeft hij een tijd naast mijn dominante ex hengst gestaan en dat trok hij op een gegeven moment niet meer ging door alle afrasteringen heen en hebben we moeten opsluiten in de stal met bovenluiken dicht was compleet doorgedraaid. Weer aan de andere kant gezet zonder concurrentie in het zicht en weer helemaal de oude.

Ik reed mijn hengst ook gewoon tussen andere hengsten, merries (ook hengstige etc.)
ik vroeg altijd aan maneges die ik onderweg tegenkwam of ik een stuk mee mocht rijden als opvoeding dus daar heeft hij veel van geleerd. Ik ben wel altijd super consequent met hem geweest, wat makkelijk zijn kan met een merrie of ruin wellicht maar bij hengsten die zich bewust zijn van hun testeron komt het wat meer op leiderschap aan.

MarshaBart schreef op vrijdag 22 april 2011, 13:23:


Bij onze merrie Cheyenne ging het net zo als bij Bart. Hele stukken dubbele zool braken af. Zodra ik dan wat hoefwand kon afvijlen, dan deed ik dat tot op het punt dat ik weer 'dubbele' zool tegenkwam (wel beide kanten van de hoef gelijk houden natuurlijk) en de kwartierboogjes telkens bijwerken. Verder ging het idd helemaal vanzelf.
Mooi om de verandering van zo dichtbij mee te maken hè. Helaas heb ik toen geen foto's gemaakt. Ik had toen geen goede camera.

Zal ik ook even losgaan Ik werk in het verpleeghuis en in de thuiszorg, ook errug leuk voor een goed verhaal

Je staat erop voor 14 mei, dat weet je hè?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Sieta schreef op vrijdag 22 april 2011, 10:31:


Aanvulling hierop: véél ruimte zodat ze een kant opkunnen als ze zouden gaan vechten. Of je moet een onbetwiste niet-agressieve leider hebben die de groep in orde houdt (maar dat weet je nooit tevoren) Jij (Egon) speelt zelf toch de rol van het paard dat ervoor zorgt dat de rest niet gaat knokken? Dat kan omdat je bij je paarden woont en niet vaak weg bent, voor de meeste mensen kan dat niet.


Heeft kans van slagen hoor. Jack is de ruin hier die al vanaf de geboorte bij Khabal (zoon van Khani die dus ook gevasectomeerd is, maar in de andere kudde leeft) is. Khabal is nu 6 (!) en het gaat nog steeds goed met Jack! Khabal staat met zijn moeder, Jack & Camee (leeftijdsgenootje).

Bijna zelfde situatie dus........

Of het goed zal gaan, hangt wrs van de ruin en van het karakter van Bandido af. Het is super dat hij van jongsafaan goed gesocialiseerd is, dat is Khabal ook (tante Bitchie Harisha heeft hem vroeger ook goed opgevoed), dat maakt de kans van slagen wrs een stuk groter. Khani is niet op die manier gesocialiseerd, wij hebben hem gekocht toen hij twee was en Khani maakt Jack echt áf dus die kunnen niet meer samen (is een jaar goed gegaan, maar ze waren nooit vrienden dus dat is niet vergelijkbaar met Bandido en die ruin).

Khani was eigenlijk te weinig paard toen hij hier kwam, zie ik achteraf. Het is pas sinds een dik jaar ofzo dat hij normaal en zelfverzekerd en toch subtiel met Harisha krabbelt en zich paards gedraagt. Ik denk dat hij in zijn hoofd gewoon niet zo stabiel was als Khabal wel is, Khani had in zijn jonge leven al erge dingen meegemaakt. Voor Khabal is het leven betrouwbaar en leuk, Khani had toch wel een soort knik en werd denk ik overdonderd door zijn hormonen en is toen de aanval aangegaan met Jack. Bandido is ook gezond/gelukkig in zijn hoofd, is positief omdat hij niet veel negatiefs heeft meegemaakt, daarmee vergroot je denk ik de kans dat een paard normaal met andere paarden om kan gaan.


Jazeker, voor Khabal geldt dat. Die staat veel beter bij Jack dan bij Khani want hij wil wel ff bepalen wie nou de leider is, Khani of hij en dat heeft hij bij Jack helemaal niet.

Voor Khani is het niet zo, die accepteert Khabal en maakt Jack dood als hij de kans krijgt.


Khabal zit er niet mee, het is zoals het is. Khabal lijkt te denken: "Je kan er leuk mee spelen en dat is tof, en het is ook wel tof dat ie zich er niet mee bemoeit als ik wil dekken"

Voor Khani is dat dus anders.


Hebben ze in de natuur ook niet, en is ook niet echt nodig want zoas je ongetwijfeld hebt gemerkt zijn hengsten zeer goed in staat om zichzelf te bevredigen, zo geraken ze ook van de drang af (wat dat betreft is een merrie zonder hengst veel zieliger dan een hengst zonder merrie, gek he dat die merries zo lastig worden met de hengstigheid...!)

Een eigen harem is het ultieme dat een hengst kan bereiken. Ik denk dat ze dan wel het gelukkigste zijn en dat er daardoor ook gemakkelijker mee te werken is.


Je hebt misschien wel een goed punt dat spelen nu nog te belangrijk voor hem is om het met alleen merries te zetten. Dan is de oplossing met ruinen en merries denk ik leuker voor hem, als het lukt is het echt leuk voor de paarden die er in staan. Voorwaarde is denk ik wel dat de ruinen zo zijn dat ze niet bezitterig zijn, Jack is ook helemaal niet bezitterig, zou hij dat wel zijn dan denk ik dat Khabal dat niet zou pikken. Of het goed zal blijven gaan weet je niet vooraf, maar het kán wel en dan is het wel echt een leuke groep.


Wij hebben ze gewoon hups bij elkaar gedaan en ze zoveel mogelijk ruimte gegeven. Draadje ertussen kan ook maar t probleem is vaak dat ze met de voorbenen gaan uitslaaan en dat ze dan die draad om hun been krijgen. Dus sowieso dan maar 1 draad, niet te laag!


Amy in de kudde van Bandido, zou voor Amy fantastisch zijn. Kan zijn dat de eigenaresse er aan moet wennen maar onze ervaring is het dat de merries geen beschadigingen krijgen. De hengst kan wel wat klappen oplopen, vooral in het begin maar ja, ravotten van ruinen onderling heeft ook een risico en paard alleen is een ongelukkig paard he
--
Ilona

Peter Donck schreef op vrijdag 22 april 2011, 13:35:


Een hengst in zijn uppie vind ik ook zielig ja.......

Voor jou vasectomie geen oplossing dan? Merries blij en hengst blij

De merries die geen zin hebben laten gewoon geen hengstigheid zien, is mijn ervaring, en dan worden ze ook niet gedekt.
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 22 april 2011, 15:57:

hij loopt kontinu mee, langs de andere kant van de draad en dat gaat goed doorgaans
kan ruiken, knabbelen, knauwen over de draad maar er niet op,
en dat is altijd toch wel frustrie
ik wacht nog even tot het niet meer de moeite is voor mezelf
maar voor chilqat niet, nee, hier toch niet, moet ik de boel weer helemaal gaan herverdelen
hij is eigenlijk een doetje, tot het erop aankomt, en precies dat is "redelijk onvoorspelbaar"

dat is ook zo, maar dat lost niets op,
als hij al een keertje bij de ruinen en merrie komt, dan haalt hij zijn favo-over-groot-moeder eruit en dan gaat het er echt wel hard aan toe,
zowel naar merries als naar ruinen,
en ik heb echt géén zin in dat alles hier door alle draden en hagen heen gaat
en op straat of kms ver op boerenland belandt
veiligheid heeft ook nog wat,
en dan hebben we het nog niet over rijden,
hier zijn al zoveel externe risikofaktoren dat ik weinig zin heb om daar bovenop nog te moeten dealen met hormoongedoe

Frans Veldman schreef op vrijdag 22 april 2011, 13:20:

Antropomorfisme. Je redeneert vanuit menselijk perspectief. Wel eens gedacht aan simpel "like" of "dislike"?

Ook paarden hebben hun antipathieën en vriendschappen. De rest (mislukte merrie, misschien wel geen paard etc) is jouw persoonlijke invulling, op basis van menselijke aannames.
Wat heeft dat met het verschijnsel ruin te maken? Alweer antropomorfistisch: "een ruin heeft biologisch geen functie meer". Oude merries ook niet, worden die dan ook allemaal door de biologisch operende hengsten vermoord? Of ezels? Of schapen die mede in de wei staan?

Ik ken genoeg voorbeelden van hengsten die probleemloos met ruinen staan. Zonder moordaspiraties wegens biologisch disfunctioneren.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Spirithorses schreef op vrijdag 22 april 2011, 9:32:
Pardon?! Verwacht ik van jou dat jij doet wat ik doe?
Misschien vind ik het niet erg, maar zelfs leuk en haalt het mij achter mijn eeuwige scherm in bureaupositie vandaan. Het is voor mij niet mijn werk maar mijn hobby ja?
Daarbij heb ik een voedselverslaafd paard dat zich klem vreet en eentje die ermee ophoudt, dus milimeterend hooitjes trekken door een ijzeren rooster verbetert dat gedrag niet.
Juist omdat ze niet 24/7 doorlopend met hun kop in een ton met eten hoeven te staan voer ik meerdere malen per dag.

Sieta schreef op vrijdag 22 april 2011, 10:31:


OK. Dat blijft heel persoonlijk.


Voor zover ik paarden bestudeerd heb gaat dat niet over ruinen. Dat bedoel ik.
Ruinen maken de zaken die al lastig te bestuderen zijn nog ingewikkelder. Ik heb daarom zelf ook nooit ruinen gehad. Ondertussen kun je van anderen al lezen dat het met ruinen lijkt alsof het vaker fout gaat.
Overigens is die vergelijking niet eerlijk en random. Voor een eerlijk vergelijk zou je een relevant aantal groepen incluis ruinen in begrazingen moeten zetten en kijken wat er dan gebeurt.


Niet in mijn paardenwereld.
Maar als ik niet onafhankelijk was met mijn paarden thuis, en een klein beetje invloed op de natuurbegrazingsideeën, zou ik helemaal geen paarden willen hebben. Ik heb al 20 jaar "ruzie" met wat ik denk dat jij de huidige paardenwereld noemt. Dat is samen te vatten met "ik vind paarden leuk en interessant maar de paardensportwereld is niets voor mij".


Heeft kans van slagen denk ik. Maar niet meer dan een kans. En hoe groot die kans is weet ik niet.
Relaties tussen paarden zijn zeer individueel, zeer persoonlijk. Als ze elkaar al ruim kennen en al vrienden zijn is het toch goed?
Maar ik zie, als ik zuiver op je schrijven af ga, ook al een onzekere donderwolk: de sociale relatie tussen je hengst en je ruin is (nog) niet gelijkwaardig want er wordt ge-veulen-smekt. Ik zou er niet van opkijken eigenlijk, wanneer jouw hengst op een gegeven moment zich alle 3 merries toe eigent en de ruin niet meer in de buurt mag komen.
De kans daarentegen dat het met 2 hengsten en 3 merries prima blijft gaan lijkt mij veel groter. Momenteel heb ik 2 hengsten en 4 merries. Allemaal lief.


Ik denk het niet. Sry, ik weet niet echt gefundeerd veel te vertellen over ruinen.


Goede vraag! En misschien gaat het helemaal niet over zien, maar over een andere vorm van beleving waarbij een sleutelprikkel niet klopt. Misschien wel zoiets simpels als een "fout" feromonenbeeld (of iets anders dat volslagen onbewust is), maar onderzocht is het zover ik weet niet.


Uitstekend bedacht. Wat zou de belevingswereld van zo een paard zijn?
Ze ervaren denk ik wel dat er met ruinen iets vreemds aan de hand is.


Eddy en ik hebben sinds het verschijnen van Eddy op PN al op zeer gespannen voet gestaan. Als je op Eddy wilt af gaan moet je het hem vragen.

Ik heb mijn hengsten nimmer een "harem" gegeven. Een harem is persoonlijk toegeëigend.
Ik heb altijd hetzelfde gehad in het klein, wat in de Oostvaardersplassen groots te zien is: een sociaal zowel horizontaal als verticaal complete groep met tot 7 volwassen hengsten rechtstreeks uit de begrazing op mijn postzegel. Dat ging prima. Heel duidelijk was te zien dat het ieder voor zich totaal verschillende persoonlijkheden waren. Waar het niet goed ging heb ik reeds over op PN geschreven.


Waar (bron) lees je wat (paper)?
Ik stel dat zo cru omdat nmm de populaire literatuur vrijwel unaniem onzin is over dit onderwerp en je de serieuze literatuur héél kritisch zo moet lezen dat paarden pas haremvormend zijn wanneer de omgevingsomstandigheden daar aanleiding toe geven. Precies, weer net als bij mensen.
Alle zo duidelijke ideeën omtrent paarden die harems maken, 40 km/dag (minstens!) moeten wandelen en meer van die barre praatjes komen omdat die "wilde" (NOT!) paarden bestudeerd zijn in de slechtst mogelijke omstandigheden, weggepest naar overhoekjes die mensen echt niet gebruiken konden en zelfs daar nog vervolgd ("beheerd" moet je tegenwoordig zeggen).
De populatie in de Oostvaardersplassen geeft een totaal ander beeld. Als het je interesseert moet je daar echt gaan kijken, zolang het nog enigszins intact bestaat. Neem een telescoop mee.


Is dat erg gek? Als je een merrie zoekt met als doel en dus 1ste prioriteit de verzorging van je hengst, vind ik het gewoon logisch....

Wat is het trouwens een lekker weer om lui in de schaduw van de linde, met uitzicht op de poownies, een goed boek te lezen, he?

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 april 2011, 15:37:


Zeker!
Maar voor nu kan ik het natuurlijk niet op zijn beloop laten. Ik vind het wel fijn dat hij dan de punten op de i kan zetten. Hoe meer dubbele zool er al weg is, hoe beter hij Bart zijn hoeven kan doen, denk ik zo. De periode tot de 14de is 'overleven'.
En bovendien leer ik hier al enorm van!

Liefs Marsha

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 april 2011, 16:24:


Waar, Christel, maar de vraag is dan wat de "like" of "dislike" veroorzaakt.
En waarom een "like" zomaar ineens omslaat in "dislike".


Natuurlijk werkt het zo niet. Een paard denkt echt niet na over biologische mechanismen. Maar biologische mechanismen kunnen wel veroorzaken dat ergens in een gedrags sequence niet aan sleutelprikkel wordt voldaan, bij voorbeeld.

Ezels, schapen en noem maar op zijn andere soorten is een andere discussie.


Met (alleen) ruinen samen zeg je. Maar dat is iets anders dan ruinen in sociaal complete groepen.

Wil schreef op vrijdag 22 april 2011, 13:58:


Ja, dat heb ik. Wordt wel even saai heen en weer over een klein stukje, maar als ik dat een paar keer week doe, zal het vast en zeker helpen. Het is uiteindelijk ook begonnen met grind!

Liefs Marsha