De buitenstaander zal het niet opmerken, maar ik heb door de jaren heen toch wel een boel structureel zien veranderen in het paardengebeuren.
Een van die dingen is de individuele mobiliteit.
Toen ik nog klein was (sprak opa) was het gewoon dat je op 1 of andere manier bij een soort van ponyclub reed. Onderling vooral werden dan ook wel wedstrijdjes gehouden, en alles om het leuk. Zo af en toe, eens per jaar werd de hele bups in een vrachtwagen geladen en ging men naar "het evenement van het jaar" (wedstrijd, ponykamp, o.i.d.).
Nu hebben niet alleen veel meer burgers een "eigen" paard (waar ze veelal niet zelf de ruimte/tijd/faciliteiten voor hebben, dus is ergens ondergebracht vaak met veel anderen), maar rijden daar ook nog eens stad en land mee af en veroorzaken zo een enorme verdichting van de dier/dier EN dier/mens contacten. Ik zie daarbij zelden nog serieuze veterinaire contrôle (alleen de DER heeft dat beter geregeld), en zelfs op markten is die nog slechts een wassen neus nmm.

Jullie raden vast al dat ik er mijn twijfels bij heb. En naar ik vermoed de RVV ook. Omdat het zo veterinair risicovol is allemaal. Hoe lang duurt het bijv. nog voor het westnijlvirus (o.i.d.) wordt ingesleept? En dan is NL ineens weer heel klein en heel vol.
Denken jullie daar wel eens bij als je ergens heen gaat? Let je op paarden van anderen in je omgeving? Of worden paarden bijv. vóór ze jullie erf opstappen eerst eens grondig bekeken?
Ik zie dat nl. nergens meer gebeuren - was vroeger wel. Wanneer er op een bedrijf droes heerste werd er 2 maanden quarantaine ingesteld om maar wat te noemen, en een "droeswei" kun je minstens een jaar (winter over) niet veilig gebruiken... hoogste tijd voor wisselbegrazing dus - ik schril contrast met particulieren waarvan ik WEET dat ze "gewoon", ondanks droes, zijn doorgegaan met overal heen boemelen.

Groeten, Egon

In samenhang met de vorige post is mij totaal onduidelijk wat nu de praktische functie van het paardenpaspoort en chippen vanuit veterinair opzicht is.

De industrieel agrarische wereld kent de I&R-regelingen, ieder bedrijf heeft een unieke registratie (UBN-nr) met daaraan gekoppeld de identificaties van hun dieren. Als het zo zou zijn dat alleen bioindustrieboeren dieren zouden hebben, dan zou dat systeem sluitend zijn. Weliswaar is iedere burger die toevallig een varkentje houdt officieel "varkensboer" en krijg een halve meter dik dossier in te vullen (is vrinden van me die alles heel net wilden doen echt overkomen), maar dat wordt door velen wijselijk genegeerd en is de burgerlijke ongehoorzaamheid (nmm terecht) groot. Ook mag je officieel geen dier meer vervoeren zonder papierstapel... jaja, daaaaaag... slaap lekker verder daar in Den Haag. Het is ook de oplossing niet. De enige oplossing ligt in volkomen isolatie en quarantaine van het bioindustriele gebeuren zelf, en nog beter de beëindiging van die toch al onrendabele industrietak te beginnen in NL.

Maar beter gauw terug naar ponies
De paardensituatie is een heel andere. Er is beweerd, en laatst nog door Ormel (CDA) herhaald, dat het paspoort/chip (wordt door LNV ook een I&R-regeling genoemd) handig is bij veterinair beheer (anders dan medicamentcontrôle aan de slachtlijn). Ik zie dat niet... omdat er geen eigenaar (alleen identificatie, geen registratie dus ook geen UBN-nrs) noch plaats aan verbonden is, en paarden zoals we weten tegenwoordig veelal meer rijden dan dat ze lopen. Vooral dat laatste is belangrijk, en een papierstapel voor ieder paardenvervoer lijkt me maatschappelijk en technisch niet haalbaar. Zou daar in Den Haag ooit iemand over nagedacht hebben?.

Misschien dat bijv. Dorien het beter snapt?

Groeten, Egon

Allereerst mijn complimenten voor je weer prachtige beeldspraken.

Inge Teblick schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 9:58:


Ja. Maar ook een eigen instelling, durven. En nieuwsgierigheid. En je de kop vol lezen. Is nu allemaal alleen maar veel makkelijker geworden met i-net.


Niet meer. Het ernaast staan is niet voor mij bestemd, en ik leg bewust de lat vaak zo hoog als ik denk dat mogelijk is zonder totaal de plank mis te slaan.
Vroeger heb ik er genoeg naar mijn zin wel naast gestaan, en vond dat een voor mij te frustrerende bezigheid.


Valt jou dan niet op dat paarden veel sneller leren (ik zeg niet méér of abstracter leren, maar gewoon dat wat wel paard-relevant is véél sneller door hebben dan mensen)?


Heb je geprobeerd het veulen dat zijn veilige hokkie niet uit durfde door een ander paard naar buiten te laten roepen? Kwestie van de deuren open laten staan

Groeten, Egon

Marianne schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 20:50:


Waarom niet gewoon een liksteen in de wei?
Het lijkt me dat op die manier gemakkelijk naar behoefte het eventuele tekort aan mineralen opgeheven kan worden?
Voordeel is dat je paard natuurlijk voer binnenkrijgt, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over verteerbaarheid en eventuele toegevoegde stoffen uit de brokken.
Piet

Sander Degenkamp schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 17:01:


*****************
Oh, ik zie dit nu pas hahaha. Ik dacht al joh, 23 kilo, arm beest .

Nog een opmerking bij m'n eerdere reactie. Ik vind persoonlijk dat dit forum nog weleens overkomt alsof het ideaal zou zijn om je paard zo karig mogelijk te voeren omdat er anders allerlei vreselijke dingen kunnen gebeuren.

Nou onderschrijf ik dit voor een deel wel, en ik zie ook wel in dat veel problemen veroorzaakt kunnen worden door het voeren van teveel bix of granen (eczeem, hoefproblemen, nierproblematiek). En dan zou ik ook meteen roepen, voer eerst maar eens wat minder of een tijdje niet bij, en dan eens kijken hoe het gaat. 10 tegen 1 dat het probleem dan verdwijnt.

Maar laten we a.u.b. niet uit het oog verliezen, dat het andere uiterste net zo kwalijk is. Als je je paard TE karig voert, kan het paard geen enkel mechanisme aanroepen om dat tekort te compenseren. M.a.w. als je er te weinig instopt, heeft het paard alleen de mogelijkheid om .... meer te gaan eten! Maar ... het opnemen en verteren van MEER karig voedsel kost ook weer energie. Stop je er daarentegen wat te VEEL in, aan ballast, vitamines of mineralen, dan heeft je paard altijd nog z'n nieren, darmen en uitscheidingsorganen om dit teveel af te voeren of te compenseren (het lijkt hier waarachtig weleens alsof een paard geen nieren zou hebben of zo .

Ik neig er zelf dus naar dat ik er aan vitamines en mineralen en groeistoffen liever iets teveel aanbied dan te weinig (natuurlijk niet VEEL te veel en wel liefst in een zo goed mogelijke balans). En ik probeer het zo te doen, dat het aandeel ballaststoffen/rotzooi dan zo klein mogelijk blijft.

Een beetje vitamines en mineralen bijvoeren, als je per se je paard alleen op hooi en gras wilt houden, lijkt me eigenlijk haast een must in de Nederlandse (absoluut dus NIET natuurlijke) situatie.

Met mijn eigen paard en 1 ander paard heb ik gezien dat langdurige snotneusjes verdwenen na slechts 2 weken wat vitamines bijvoeren. Dit onderstreept voor mij wel dat het mogelijjk is dat een standaard Nederlandse paardenvoeding en een standaard Nederlandse (kunstmest) wei soms (altijd?) gewoon niet voldoende opleveren in vergelijk met een natuurlijke omgeving waarin paarden aan bomen kunnen knabbelen, zelf hun eten actief kunnen kiezen, en de gelegenheid hebben om kruiden e.d. te eten. Een natuurlijke omgeving is geen kunstmest omgeving waarin het paard een deel gras/hooi op eet en that's it ...

Het kan best zo zijn dat een eenzijdige karige voeding voor langere tijd geen problemen geeft, maar bedenk wel dat gebreksziekten er vaak heel lang over doen om te ontstaan (bij de mens duurt het b.v. jaren voor je een tekort aan B12 zou ontwikkelen) ... Als ik mezelf alleen op rijstcrackers "voer" houd ik het vast ook wel een hele tijd nog vol, maar wat gebeurt er op veel langere termijn?

HannahFroukje schreef op zondag, 20 februari 2005, 10:01:

Dat is dus wat ik schreef over een liksteen.
Wat nog niet wil zeggen dat ik dan allerlei kunstmatige brokken moet gaan bijvoeren toch?
In voorjaar, zomer en herfst( zolang het gras groeit) ben ik ervan overtuigd dat een paard aan een wei en een liksteen genoeg heeft, in de winter om eventueel de waarde van gewoon hooi wat aan te vullen is er lucerne, haver, wortel, voederbiet, pulp enz. keus te over om je paard natuurlijk te voeren.

Welke van de toegediende vitamine zou dan verantwoordelijk zijn voor het verdwijnen van de snotneuzen? Of bedoel je dat je daar de algemene weerstand mee verhoogd?

Ik kan er niet precies de vinger op leggen, maar ik heb toch het idee dat je vindt dat gras een eenzijdig karig voedsel is, ik ben het daar absoluut niet mee eens. Een beetje extra zouten, mineralen ok, maar voor de rest is het het beste voer voor een paard, afijn, voor alle grazers, wat er is!
Piet

Hoi Sasja,
Ik zou eerst zorgen dat het paard zich veilig bij jouw voelt. Zoals Josien ook al zij, door grondwerk te doen. Laat het paard merken dat hij in jouw aanwezigheid veilig is (rust krijgt) en op jouw leiderschap kan vertrouwen. Neem hier de tijd voor. Dit heeft niets te maken met rijtechnische kwaliteiten (die zul je na die jaren ervaring wel hebben) maar alles met leiderschap. Ik kan me voorstellen dat het op dit moment frustrerend voor je is maar het is toch ook leuk als je straks een paardje hebt dat gewoon lekker los naast je staat als je hem borstelt en zijn zadel oplegt.
Als je me ff privé mailt dan kan ik je nog een adres geven van iemand die een passende cursus geeft op dit gebied.

Edward

jasja schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 21:36:

Piet schreef op zondag, 20 februari 2005, 11:28:
****************
Nee, in principe hoeft dat ook niet, maar dan moet je wel zorgen dat je veulen voldoende vitamines binnenkrijgt en voldoende variatie in voer (je noemde zelf al wat). Zelf heb ik geen bezwaar tegen een klein deel veulenbrok. Maar alleen hooi of gras heeft geen optimale voedingswaarde vergeleken bij "the natural stuff". Stel dat ze op een volle wei staat, hmmmm, dan geeft het denk ik minder snel problemen, maar hoeveel paarden staan er ECHT op een volle wei? Ik denk bijna geeneen.

******************
Nou, kijk aan, dan zijn we't helemaal niet zo oneens hoor. Ik ben ook zeker niet van de "stopzemaarvolmetbrok"-groep . Een veulen zou ik echter wel wat veulenkorrel bijvoeren, afhankelijk van de weidesituatie dan, en ik denk niet dat in een gewone liksteen vitamines zitten, alleen mineralen. Hetgeen twee totaal verschillende dingen zijn.

*******************
Ja, dat vind ik. Dat je het daar niet mee eens ben, nou ja, dat mag je zelf weten natuurlijk. Maar 't zal mijn mening niet veranderen eerlijk gezegd.

Het wordt op dit forum naar voren gebracht alsof het zo natuurlijk zou zijn om je paard op alleen maar gras te weiden (en dan ook nog op een kunstmest-bemeste wei eventueel), ik wil niemand beledigen maar eigenlijk vin'k dat gewoon een beetje kolder . (sorry hoor, tis ook maar een mening). Dan denk ik, denk nou eens na! In de vrije natuur eten ze veel meer dan dat? Boomschors, takken, bladeren, kruiden, twijgen, da's een totaal ander dieet met totaal andere inhoudsstoffen. Bovendien kan een paard in de vrije natuur zelf kiezen wat hij eet. Nou kun je dat in de wei natuurlijk ook bijvoeren, maar ik denk dat het percentage paardenbezitters die dat doet, vrij klein is. En dan vinden "wij" dat als wij ons paard op een hectare gras zetten met werkelijk alleen maar gras of erger nog, alleen maar hooi, dat we dan "natuurlijk paardhouden"??? NIET! Dat vind ik gewoon totaal doorschieten.

Of brok goed is als bijvoeding, is natuurlijk weer een heel andere discussie die al vaker is gevoerd. Wat jij zelf noemde aan bijvoeding klonk prima hoor, daar niet van, en ik denk dat je daarmee ook een heel eind komt. Maar heel vaak lees je hier: mijn paard krijgt alleen gras, of alleen hooi. Ik betwijfel dus zelf echt of dat nu werkelijk een optimale natuurlijke voeding is. Ik denk dus van niet (daar hoeven we niet meer over te discussieren hoor .

Maar voor een veulen - en daar ging het hier even om - zou ik zelf dus zeggen, ja, afhankelijk van de weidesituatie en het jaargetijde, zou ik wel wat bijvoeren, MINIMAAL met wat vitamines en mineralen.

Een
*****************
Vergeet de pitamientjes niet. Is heel wat anders dan pineraaltjes natuurlijk.

Al eens eraan gedacht dat naast het bijvoeren van veulens ook andere factoren meespelen voor een gezonde ontwikkeling?
Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan beendefecten of niet voldoende /onregelmatig ontwikkeld beendergestel.
Je kunt er nog zoveel gezond voer instoppen als je wilt, maar als een veulen niet de kans krijgt om veel te bewegen of verkeerd op zijn hoeven staat sla je net zo goed de plank mis.

Het bijvoeren van een drachtige merrie bijvoorbeeld voegt weinig tot niets toe een de gezondheid van het veulen. Deze 'neemt' wat het nodig heeft en de enige die tekorten zou kunnen ontwikkelen is de merrie zelf.
Dat is de reden dat ik Holly wel bijvoer. Voor haarzelf, niet voor het veulen.
En om straks een beetje reserve te hebben voor de melkproduktie, want de merrie geeft veel weg, ze is toch ook nu al niet de dikste.
Om jullie een idee te geven : Ze krijgt nu in de laatste maanden van haar dracht 2 keer per dag 1 kilo merriebrok en een beetje haver als aanvulling op het bestaande rantsoen als hooi en voederbiet.
En als blijkt dat ze meer nodig heeft krijgt ze dat van me. Want veel van haar energie gaat nu naar de groei van haar veulen en het zich warm houden.
Overigens is ze nu wel met zwangerschapsverlof sinds deze week en is ze voorlopig wandelpaard.

Veel verandert er voor het veulen nadat het geboren is:
Zolang het drinkt bij de moeder hoef je niks te doen: Alle waardevolle voedingsstoffen krijgt het via de melk.
Er verandert pas wat wanneer het veulen gaat mee-eten en daardoor minder gaat drinken.
Ik denk dat het aanvullen van voedingsstoffen dan wel een waardevol iets is, met name koper en kalk.

Daarbij vraag ik mij af of een gewone liksteen in staat is de verhoogde mineralenbehoefte van het veulen in de groei te dekken.(Petra?, Es?).
Want dat zou betekenen dat het veulen veel vaker aan die blok zou moeten 'junken' dan een volwassen paard en ik betwijfel het of een veulen dat zelf al kan reguleren als ie het zijn moeder nooit ziet doen....

Ik vind het erg makkelijk te zeggen dat je een blok deze behoefte dan wel zal dekken. Die dingen lijken mij meer bestemd te zijn voor de dagelijkse vraag, en dan nog is niet ieder paard daarin geinteresseerd. Ik geloof niet dat je dan maar kunt zeggen dat dat paard er minder behoefte aan heeft. Dat is mij te kort door de bocht.

Zou dus ook betekenen dat een paard als Stef, die veel meer verbruikt dan de anderen omdat hij ouder is en sterker zweet, meer van de blok gebruik zou maken, nou , ik zie hem nooit eraan, maar wel Cherokee, die veel minder hard werkt en zweet.Cherokee is gewoon een zoutjunk! Misschien wel vind Stef dat zout helemaal niet lekker maar heeft hij wel behoefte aan bijvoorbeeld extra koper.
Wie zal het zeggen zonder bloedonderzoek?
Stef krijgt daarom nu zijn mineralen aangevuld in de vorm van electrolyten op de dagen dat hij hard moet werken.
Voor de resterende dagen mag hij het zelf uitzoeken.
Zo weet ik tenminste dat hij wel alles binnenkrijgt, geen tekorten kan krijgen en zal herstellen.(En het teveel aan mineralen neem ik liever voor lief dan een te weinig, we hebben het hier niet over vitamines).

Afwijkingen/ziektes aan het bewegingsapparaat als bijvoorbeeld osteochondrose ofwel OCD zijn tegenwoordig 'hot item' binnen de paardenwereld.

Daarvoor zou ik eerder bang zijn dan dat mijn veulen te weinig vitamientjes binnenkrijgt.

Daarom ook sprak ik over 'andere factoren'.
Het is gebleken dat deze welvaartsziekte bij wilde paarden niet of nauwelijks voorkomt, terwijl zij veel schraler voer krijgen dan onze paarden.
Maar wel meer afwisselend.
Zij hebben de ruimte om te gaan zoeken naar dat wat ze nodig hebben en dat kunnen wij op onze eenzijdige omheinde weien niet op die manier geven.
Aan de buitenkant van een paard kun je moeilijk zien aan welke stof precies ie vandaag van binnen behoefte heeft.

Waardoor zien we deze ziekten dan wel bij onze gedomesticeerde paarden?

Een van de ooorzaken is dat de gedomesticeerde paarden veel minder beweging krijgen. Ik ga nu even terug naar de veulens:
Een in de wintermaanden of vroeg in het voorjaar geboren veulen 'moet' vaak op stal vanwege het weer en de natte weiden.Beweging op jonge leeftijd is echter van zeer groot belang voor de ontwikkeling van een gezond en sterk beendergestel. Kraakbeen moet worden omgezet in bot en dat gaat proces verloopt alleen goed wanneer er voldoende beweging is (en dus doorbloeding).-Ik schrijf het nu even heel simpel op hoor-.
En dan heb ik het niet over een uurtje in de buitenbak maar los, op de wei, liefst 24/7 en zeer regelmatig op de harde bodem.
Daarin verschilt het veulen niet van een volwassen paard.

Met het huidige traditionele fokbeleid zie je dat de natuurlijke tendens volledig doorbroken wordt. Winterveulens, stalveulens, te vroeg inrijden/belasten/verkeerd bekappen, ijzers etc.

Daarnaast worden paarden op steeds jongere leeftijd te zwaar belast.
Omdat paarden in de traditionele manier van denken niet de harde weg op lijken te kunnen zonder ijzers staat de gemiddelde 2 - 3 jarige al op ijzers. Tel daarbij het steeds zwaardere gewicht van de gemiddelde ruiter bij op en voilà....
Belast verplicht presterend ruitergewicht op een 2 jarige is iets heel anders dan vrijuit met je vriendjes rennen op de wei en mogen rusten als je moe wordt.

Het maar volproppen van je jonge paard heeft ook nog een andere keerzijde: Hij gaat daardoor sneller groeien dan zijn beendergestel aankan.

Al deze problemen zie je niet als je veulen jong is. Net als dat niemand mij kan garanderen dat alleen hooi en H2O voldoende zijn om mijn veulen gezond en zonder tekorten te laten opgroeien.
Een veulen hoort ook niet te dik te zijn en te snel te groeien.
Quarters bijvoorbeeld (ons aanstaande veulen) groeien zeer snel en zien er daardoor al vroeg volwassen uit, daar zou ik me niet door laten willen misleiden.

Ik zal dus wel veulenbrok bijvoeren. Maar geen bergen, en als bijvoer, niet als hoofdvoer. Dat zal voor mij gras, hooi etc blijven.
Groet, Pien

Ik schreef hier eerder:


Heb op dit forum geen reactie gekregen (ook niet echt verwacht) en heb dus wat bekappers zelf aangeschreven. Van een aantal (nog) geen reactie gehad, en van een aantal wel. Eentje schreef:
"Let wel, het betreft hier een veterinaire ingreep en het is aan de veearts om hier over te beslissen en niet aan de hoefsmid of hoefverzorger (ik bedoel die horen hier eigenlijk te handelen in opdracht van de veearts) omdat het een breuk is."

En hier zit natuurlijk wel wat in. Het gaat er in principe over dit paard weer zo snel mogelijk van die breuk af te helpen, evt. met ijzers/kunststof. Maar dan de nazorg, daar kun je weer wel wat mee met natuurlijk bekappen icm eventueel hoefschoenen.

Ben nu druk "aan het mailen" met bepaalde personen en ik denk dat ook dit paard zeker weer zonder ijzers komt te staan.

Maar ben er wel achter gekomen dat je niet altijd "zonder hulpmiddelen" een bepaald hoefprobleem kunt oplossen, zeker niet als het een "intern" hoefprobleem is als hoefzweer, breuk, oid.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

HannahFroukje schreef

Ja, en hoeveel paarden hebben vrijuit de beschikking over kruiden ed.?
Wij schrokken wel een beetje toen wij een paar maanden geleden een perenboom hadden omgehaald en deze als knaagmateriaal in de wei hadden laten liggen: De paarden konden er maar geen genoeg van krijgen. Het was hun de moeite van het door-de-modder-waden waard!

En we denken er zelfs over een veld brandnetels te laten staan want na afmaaien was het zo op, afgelopen zomer.... Dat zegt toch ook wel wat hoor.


Ik wel. En zeker in de winter! En nog meer met een opgroeiend veulen, een drachtige merrie, een paard dat hard moet werken of geen schuilstal heeft.


Mee eens. Als je dan toch zo natuurlijk wilt bezig zijn, 'gooi' ze dan in een begrazingsproject.
Dan wel zeg ik : Alleen hooi bijvoeren is voldoende. De rest zoeken ze wel bij elkaar, dat is dan immers ook voorhanden.

Hoe natuurlijk zijn onze gecultiveerde omheinde weides nog?
Groet, Pien

deze prachtige half paard- half mens- foto vind ik zeer fascinerend.
Er is echter een facet aan dat in mijn ogen de harmonie van dit beeld verstoort. Dat is de lach van de mens. Met een vriendelijke, nauwelijks waarneembare glimlach zou deze gezamelijke paard-mens-blik naar mijn idee winnen aan diepte en rust. Is dat niet te realiseren?
Maar het blijft een mooie foto.

Moniek

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 3:28:


Ook ik tast in het duister Egon...


Nee, natuurlijk niet of eigenlijk nou ja, whatever...

Het is wel heel toevallig dat jij nou juist nu hierover begint:


Dit artikel plofte dus gisteren op mijn deurmat (bij wijze van spreken want die heb ik niet).

Het enige wat ik zeker weet is dat het paardenpaspoort het enige is dat daadwerkelijk door de EU is opgelegd, alles daaromheen is ieder land voor zich (o.a. chippen in NL dus).
En omdat Den Haag gewoonweg helemaal niet weet hoe de 'paardenwereld' in elkaar steekt en functioneert (namelijk niet) hebben ze zonder morren het paardenpaspoort geaccepteerd.
Als er een fatsoenlijke organisatie zou zijn die onze belangen echt goed zou willen behartigen dan had die Den Haag kunnen uitleggen dat het paardenpaspoort een onhaalbare kaart is en daarmee alleen maar weggegooid geld. Niet alleen voor de eigenaren, maar ook voor de gemeenschap in zijn algemeenheid.
De KNHS doet net alsof zij heel paardenhoudend Nederland vertegenwoordigd, niets is minder waar! Zij vertegenwoordigen maximaal 100.000 paarden, dus 1/4 of 1/5 van de totale paardenstapel. Daarbij is 50% van hun leden alleen maar sport-geinteresseerd en die zal het allemaal aan de reet roesten. Die overige 50% (de recreanten eerder vertegenwoordigd door de SRR <-- heette dat zo?) is voor de KNHS helemaal niet interessant, alleen maar voor de pingping. Want het mag toch duidelijk zijn dat de KNHS er financieel ineens veel beter voorstaat?

DUH!!!! Ambtenaren, koninkrijkjes en ivoren torens, breek me de bek niet open. Ik stop anders krijg ik een rothumeur

Met vriendelijke groeten,
Dorien Nannings
www.invisio.nl/antichip

Kuchen jullie paarden ook regelmatig nu?

De onze doen het niet bij inspanning, ze zijn ook absoluut niet ziek, ook geen conditieverlies of zwaar ademen ofzo.
Wij denken dat het door het hooi komt.
We hebben nu ander hooi, veel groener, en dat dompelen we niet meer.

Hoe is dat bij jullie?

Groet, Pien

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Het zijn diezelfde vee-artsen die zeggen dat paarden die de harde weg opgaan ijzers onder moeten hebben dus wat een vee-arts zegt maakt op mij niet veel indruk. Het is ook de vee-arts die zegt dat stalrust onontbeerlijk is wanneer een paard ziek is.....
Ik vind een vee-arts goed om bevallingen te doen en infectieziekten te bestrijden, voor de rest denken ze mij over het algemeen veel te traditioneel.


Wat doet een ijzer nu aan een breuk? Het enige wat het mij lijkt te doen is de hoef inklemmen en de bloeddoorstroming afknellen....
Kan me meer voorstellen bij gips of een andere vorm van fixeren van de breuk zelf.


Veel van de problemen ontstaan nog steeds door ijzers.
En een hoefzweer bestrijd je nog altijd het beste door natuurlijk te bakappen. Holly had er 4 toen ze ijzers onder had.
Maand nadat ze natuurlijk bekapt was , was alles over, nooit geen last meer van gehad.
Groet, Pien