Oeps, per ongeluk twee topics gemaakt.

Deze mag weg.

Lila schreef op maandag 4 april 2011, 23:59:


Ik zal m'n commentaar op de foto even hierheen kopiëren... dat praat gemakkelijker.

Sorry, maar dit is gewoon een vreemde foto! Zal de lichtval zijn? Beeldvertekening?
Wil je echt niet verontrusten maar ik vind dit een hele vreemde voet? De lamellen zouden alleen in het laatste gedeelte, tussen wand en (uiterste) zool moeten zitten. Wat jouw groene pijltjes aanwijzen is het niet. Wat het dan wél is? Schimmel? Onechte, dubbele zool? Zit er echt vreemd naar te kijken...

Heb je geen duidelijker foto's? Dus recht op de zool, maar ook recht over de hielen genomen. Het lijkt wel alsof ik helemaal geen duidelijke hielen zie?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geen idee hoe ze dat in het engels noemen (of in het NL)
Ik zie een heel smalle straal, dus vermoed te maken hebben met een "geknepen" hoef.
Tamelijk hoge hiel??
Hoe zit het met zool-materiaal?? Is het iets kruimelig - wit materiaal, dat je met moeite toch met de hoefkrabber iets weg kunt krabben??

IK DENK, is moeilijk te zeggen zonder de levende hoef in handen te hebben!
Dat de hoef/hoorn wand steeds te lang gehouden word/blijft. Deze ruimte word "opgevuld" met zool materiaal (dood materiaal). Dit fenomeen doet zich vaker voor bij veel staan op harde ondergrond, maar zonder voldoende slijtage.
De straal is mogelijk (daardoor) ook te dik en de straal bepaald de hoef-groei.
Het is een combinatie van factoren.

IK zou zeggen; haal er eerst een (echt) ervaren bekapper bij, voor gedegen advies.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Wil schreef op dinsdag 5 april 2011, 0:04:


Ik had al gereageerd in de andere topic
Maar bij veel dood zool-materiaal krijg je idd een ruimte tussen hoefwand en zool, waardoor de lamellen van de hoorn-wand zichtbaar worden.
Woody heeft het zelfde en die is ook nog nooit HB (ofzo) geweest, loopt als een locomotief over de weg.
Juist de kale harde ondergrond - en te voorzichtig bekappen - is debet aan dit fenomeen (volgens MIJ).
Breng een laag zand op die verharding aan (5 cm ?), dan is het zand dat de zool gaat ondersteunen en moet de hoef het niet zelf maken.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Oke, bedankt Nils. Lijkt me een goeie optie.

Deze straal is inderdaad smal, maar bij de andere hoeven valt dat wel mee. De hielen zijn ook niet extreem hoog. Het paard heeft wel nogal last van rotstraal en daarvoor is er laatst een ervaren bekapper bij geweest, maar die zei dat dit paard geen typische rotstraalvoeten heeft met samengeknepen hielen enzo. De vorm was oke.

Zij heeft ook niks gezegd over die rare rand. Ik was daar zelf toen nog niet zo mee bezig, dus heb het ook niet gevraagd. Misschien was die toen wel helemaal niet zichtbaar.

De zool is keihard.

Ik had zelf nog een andere optie bedacht...
Zou het kunnen dat het doorgegroeid steunsel is, dat de weg van de minste weerstand heeft gekozen? Of anders gezegd: Op de zool is het misschien weggegesleten/weggehaald, maar op de plek van de (zachtere) witte lijn kon het blijven zitten, en heeft heeft de witte lijn als het ware naar boven gedrukt.

Lila, ik sluit me aan bij Nils. Zonder de voet écht gezien te hebben is het beoordelen vanaf een foto, met misschien de nodige beeldvertekening altijd risicovol.
Haal er een profi bij. En dan weet et het.
'n Flare betekent gewoon téveel druk in dat kwartier. Anders zou het niet flaren.
Het zou ook nog weleens kúnnen dat je daarom veel meer (uitgerekt) laminae ziet als normaal gesproken. Maar dat het b.v. 'n paar mm. verderop gewoon een normale verbinding vormt.

Ik weet niet op het moment van de foto hoe lang het geleden is dat dit paard bekapt werd?
De wand steekt gewoon m.i. nog te ver uit en is niet gelijk met zoolniveau.
Ik denk dat je ook rustig kunt denken aan minimale kwartierboogjes zodat je misschien wat méér hoefmechanisme kan creeëren.
Veel meer en verder afronden, tot voorbij de kwartieren....

Eerlijk gezegd vind ik het er 'n beetje rommelig uitzien allemaal en dit kan veel beter.
Weet je wel zeker dat die rotstraal helemaal verdwenen is? Raakt de straal wél de grond?

Voor mijn zicht ligt de straal nl. behoorlijk diep, dus vér onder zoolniveau.
Ik zie daar ook wat materiaal waarvan ik vermoed dat het niet helemaal koosjer is.

Maar goed.... het is en blijft beoordelen vanaf een foto. Veel liever zou ik deze voet zelf zien. Helaas is dat niet mogelijk. Probeer nog eens wat andere foto's te maken als je wilt? Andere invalshoeken etc.etc.?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik geloof zo dat ik te voorzichtig bekap. Dat is echt mijn zwakke punt dus wat Nils zegt zou heel goed kunnen.

Het paard loopt nu meer op zand, omdat de aangrenzende paddock droog is. Als die nat is blijft hij liever op het beton. :)

Lila schreef op dinsdag 5 april 2011, 0:47:


Bekappen is misschien ook een kwestie van durven, goed mogelijk.
Heb je geen profi in de buurt die je werk goed kan controleren en wat meer aanwijzingen kan geven, begeleiden?

Als het zand nat is loopt ie er liever niet? Nou..... nat zand geeft tegendruk he?
Beton niet. Zou weleens kunnen, ik schrijf nadrukkelijk kúnnen.... dat hij toch gevoelig is op die straal. Of op de hielen.
Rij je wel op verschillende ondergronden? Is je paard wél een hiellander?

(lastige vragen hier hé? )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

De rotstraal is zeker nog niet over. Je ziet ook een gat zitten in de rechter kant van de straal. Dat zal wel altijd tobben blijven onder deze omstandigheden. Het klopt dus zeker dat de straal zijn werk niet goed doet.

Het gekke is dat de wanden wel gelijk zijn aan de zool.

Ik vind het erg lastig om te bepalen wat ik weg moet halen. Als ik de wanden nog verder inkort of afrond dan komt hij naar mijn zin te veel op de zool te lopen, en hij heeft een geschiedenis van zoolzweren dus ik ben erg voorzichtig met die zool. De zool is behoorlijk vol doordat hij op beton loopt, dus ik ben bang dat de boel in de verdrukking komt.

Wat ik nu probeer is om de stralen zo goed mogelijk te krijgen, waardoor die meer gewicht kunnen dragen. Dat ontlast dan de zolen en dan kan ik de wanden ook beter inkorten en afronden.

Een goede witte lijn zou natuurlijk ook beter zijn voor de ontlasting van de zolen, maar het is voor mij even de vraag wat de juiste volgorde is.

Lila schreef op dinsdag 5 april 2011, 1:33:

De straal is de sensor die tegen de hersenen zegt: groeien!! We raken de grond!
) De straal moet dus de grond raken, als onderdeel van het hoefmechanisme.
Een paard hoort op z'n hielen te landen, en af te wikkelen over z'n straal + zool.
Een paard hoort geen rotstraal te hebben. Als je weet hoe het ontstaat, kun je het ook oplossen. (wat zijn 'deze omstandigheden' ?)
Zo lijkt het op de foto niet. )

Zolang je geen echt zoolmateriaal meeneemt met je rasp, er vanuit gaand dat je je rasp ook echt goed recht kunt houden, mag je raspen hoor. Je hoort een vlakke overgang van zool naar hoefwand te hebben. En die hoefwand rond je weer met 45 graden raspen naar buiten af.... mooi rond. Op die manier kan de wand gewoon niet hoger zijn als zoolniveau. Hij kan niet téveel op de zool lopen. Een paard hoort ook op z'n zool te lopen. Zoolzweren kunnen ontstaan omdat de zool nog niet voldoende dikte heeft. Klein scherp steentje en het kan gebeurd zijn... Een beetje zool kan gemakkelijk 2 cm. dik zijn.
Op beton kan je idd. een volgelopen zool krijgen ja. Kwestie van op verschillende ondergronden gaan rijden.

Ik denk niet dat je in 'volgordes' moet denken. Nogmaals, als je niet zo zeker van je zaak bent, haal er dan een profi bij. Laat die rotstraal behandelen, wissel van ondergronden, laat hem goed bekappen en probeer het daarna zelf goed bij te houden.

Hoe is dit eigenlijk ontstaan? Heb je dit paard zo gekocht? IJzer en stalverleden?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Fijn hè, twee topics.

Het hiellanden gaat steeds beter naar mate de rotstraal minder wordt. Het was erg slecht maar nu vind ik het acceptabel.

Ik rijd en longeer hem in bakken met verschillende bodems, maar wel allemaal zand, eentje met vilt er doorheen. Soms komt hij ook op een soort grindpaadje, maar dat is te kort om effect te hebben.

Dat hij niet in de paddock wil als die nat is hoeft niet per se iets met gevoeligheid te maken te hebben denk ik. Want met nat bedoel ik dat hij tot aan zijn knieën in de blubber zakt. Geen enkel paard gaat daar dan in. Zodra het enigszins opdroogt is dit paard wel een van de eersten die er wel in gaat. Hij staat graag op zachte ondergrond.

Helaas heb ik gemerkt dat veel profi's niet zo goed raad weten met het beton. Dat vereist volgens mij toch een speciale aanpak.

Er is te veel tijd overheen gegaan dat ik dat ook niet wist, dus ik probeer nu zo veel mogelijk kennis te verzamelen over de gevolgen van lopen op beton. Waarschijnlijk heb ik er hier dus weer eentje te pakken.

@Nils
Heb je misschien een foto van Woody waarbij dit zichtbaar is? Ben ik wel heel benieuwd naar.

Lila schreef op dinsdag 5 april 2011, 2:19:

Tóf ) Maar we vinden het wel....
Grind is idd. soms ideaal. Het masseert de onderzijde van de hoeven, paarden die eraan gewend zijn (peagravel) gaan er zelfs heel graag in staan.
Door grind lopen haalt heel vaak al het dode zoolmateriaal eruit, steunsels kunnen afbreken op precies de goede wijze.... kortom: lang leve grind!
Ah... zo'n paddock. Nee, verre van ideaal.
Tsja.... ik heb een glad betonnen inloopstal, voor hun voerplek is grof en ruw beton, ze lopen verder vrij rond over 4 hec. rotsachtige ondergrond, en verder is niets recht.
Nagenoeg de perfecte ondergrond. Toen ze hier ruim 3 jaar geleden aankwamen konden ze beiden niet blootvoets een normaal pad aflopen. Wat hier tenminste normaal is... dirtroad. Vol met keihard gebakken leem. Net zo hard als stenen.
In principe kunnen ze nu beiden over deze ondergronden galopperen.
Alleen is 1 nu bijna 21.... en die ontzie ik op wat langere buitenritten door knalrode Renegade hoefschoenen, alleen vóórvoeten.

Wat voor speciale aanpak beton zou moeten vereisen? Alleen maar beton is idd. niet goed.... je zou moeten wisselen qua ondergrond. Ook kun je hoefschoenen aanschaffen, en deze gaan gebruiken met inlegpads. Die heb je in verschillende hardheden. Doel hiervan is om de hielen en vooral stralen flink te stimuleren, zonder pijnlijke plekken (of zoolzweren!). Een beetje creatieveling kan ook zelf pads maken.
Kijk eens op www.hoofrehab.com, de site van Pete Ramey. Die kan perfect uitleggen en je ziet heel veel modellen van hoe te bekappen. Pete zelf zegt trouwens dat paarden die gebruikt worden op harde ondergronden, toch een heel klein randje wand nodig hebben om op te lopen. Bij 1 van m'n eigen paarden merk ik dat ook, 1 mm hiel meer maakt dan het verschil tussen goed of waardeloos lopen. Dus ik heb sterk de neiging om hierin mee te gaan. Ik meen dat ook Pien zulke ervaringen heeft.
Ja, lijkt me wel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Goh, wat klinkt dat heerlijk.

En ja ik heb pas een keer op een paard gezeten en meteen in de natuur en er is voor mij geen andere manier. Da's pas Paard Natuurlijk.

Heel veel plezier met jullie avontuur. Maarre ... was er ook niet iets van onkruid wieden in die advertentie ?????

Dat wordt wel meer uitgeteld en tevreden rozig dromen denk ik, na een beetje Port ook prima voor de spierpijn

Heel veel plezier, groetjes Marianne