Nee, jij luistert dus naar je eigen gezeik.
Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Nils Vellinga schreef op maandag 28 februari 2011, 22:42:


Bij mij ook hoor ... grote zwarte paarden met een witte pruik en een witte bontjas. Shetjes leken wel sneeuwmonsters, New Forest veulen dikke witte kont en ook de Spanjaard had een witte deken op zijn welgevormde lichaam.
Ik zie mijn paarden het grootste deel van de dag, want mijn werkplaats kijkt uit op de wei en ik kijk met enige regelmaat wat ze aan het doen zijn. Niet om te controleren, maar gewoon om dat het leuk is om naar ze te kijken. Zal eens zoeken, want volgens mij moet ik daar nog wel een foto van hebben.

Bedankt voor je info Jantien, wel eens leuk om te horen hoe en wat.

En uiteraard is bekapper best een fysiek en financieel ondankbaar beroep. Net zoals de meeste beroepen binnen de paardenwereld.

Je vergelijking naar smeden vind ik niet helemaal fair, dat is wel heel erg generaliseren.
Mijn pony vierkant op ijzers zetten ( ) duurde echt véle malen langer dan het bekappen, van zowel hoefsmid als nb'er en ik heb er verschillende aan het werk gezien.
Als ik omreken per uur dan verdiend de nb'er het meeste, en die heeft het minste materiaal.
Geeft verder ook niet hoor, maar ik vind die benadering wel heel erg negatief.
Mijn ex-hoefsmid is een fantastische vent ieg!

Het blijft interessant, die voeten!

Heidi_Aiden schreef op maandag 28 februari 2011, 22:34:


Hm, ik ga je even mailen :)

Wil schreef op maandag 28 februari 2011, 22:46:


Ja geweldig

Ik stel gewoon een normale vraag. Als er op geantwoord was, er is geen beter dicht bij jouw in de buurt , dan waren we gelijk klaar geweest hé.

Niet vromer zijn dan de paus hoor.

Anita Cats schreef op maandag 28 februari 2011, 21:08:


Paard heeft geen probleem met haar stal.
Dat ze dat bij Cindy deed, is gewoon om uit te testen hoe ver ze kan gaan. In eerste instantie zal ze even geaarzeld hebben omdat het misschien wat donker was, of smal of... welke reden dan ook. En in 2 de instantie gaat ze dat dan gebruiken om eens te zien, waar ze wel/niet mee weg geraakt. Ik geloof dat ze dat ook wel met andere dingen geprobeerd heeft? Een brugje in Cindy haar tuin, dacht ik?
Hier thuis loopt ze meestal los naar de weide en weer terug naar stal. Dat maakt deel uit van haar dagelijkse routine. Ik hoef haar niet te zeggen, wat ik van haar verwacht. Dat weet ze zelf wel.

En ze vind zeer weinig dingen eng. Heel soms veranderingen in de bodem. Een plank die over een greppel ligt ofzo, dat snapt ze niet altijd. Dan zal ze liever de greppel springen. Maar verder zal ze alles wel doen, wat je van haar vraagt. Weinig aan te trainen dus.

Er zijn vijf officiele CR-instructeurs in Belgie, en volgens mij zitten de meesten in Limburg.
Die vind je hier: http://www.centeredriding.org/instructors-search.asp

Wat je nog wel kunt doen, is proberen Tine Laperre te benaderen. Zij was eerder wel instructeur, ik vermoed dat ze zich niet 'ge-update' heeft. Als dat zo is (vermoeden he, ik weet dat niet!) dan heeft ze wel gewoon de opleiding gedaan, maar is zij niet naar het CR-weekend geweest binnen twee jaar.
Volgens mij zit zij namelijk wel in de buurt van Gent.

Pien van Spirithorses zit hier zelf ook op het forum.

Ik reageerde niet op jou. Maar op wat Egon schreef.

En 't was ook nog een grapje.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Spirithorses schreef op maandag 28 februari 2011, 21:08:


Goh, Pête haar vriendje, dekt haar elke 3 weken wel.
Ik denk nou niet dat die echt een dekhengst nodig heeft voor de sex, die komt zo ook wel aan haar trekken.
Maar als ze naar Maastricht gaat, wordt ze inderdaad natuurlijk gedekt.
Wel aan de hand, geloof ik.

Anja Seijn schreef op maandag 28 februari 2011, 21:05:


Dan laat ik haar creperen!
Dat doe ik toch altijd, wist je dat niet dan?

Paard heeft zowat een abonnement in de kliniek en ze is nog nooit lopend gemoeten hoor.

marianne laenen schreef op maandag 28 februari 2011, 20:35:


Het lijkt me beter voor onbepaalde tijd in de leesstand te gaan.
Ik heb toch alles al verteld wat ik te vertellen had.
Wat genegeerd wordt dooft vanzelf uit.

Nou ja het ging ook wel voor mij op, ik kan wel eens zeiken en blijkbaar schep ik daar nog genoegen uit ook

Merel Stoffers schreef op maandag 28 februari 2011, 23:26:


Hoe lang doet een smid over rondom beslaan? Een uur?

Ik ben dan misschien een langzame bekapper, maar ik doe zeker drie kwartier over één paard rondom netjes bekappen met mustangroll etc erbij. Dat lijkt lang, maar is dus nog geen kwartiertje per hoef.

Nils Vellinga schreef op maandag 28 februari 2011, 21:47:


Dat laatste is wat ik niet anders gewend ben van de ijslanders. Die worden gedurende een week of 6 op een weiland gezet en in de gaten gehouden. Mogen ze het lekker zelf uitzoeken.
Niet dat dat altijd gaat zoals je wil. Soms is het aantal merries erg hoog, soms staan ze te kort bij de hengst om het nog wat paardwaardig te laten. Soms wordt er een paard in elkaar getrapt, diverse situaties van gehoord.
Maar hengsten zat die vanaf het begin van de zomer een clubje merries krijgt, waar hij zich weken mee mag vermaken. En dan gaan bij populaire hengsten halverwege de zomer een paar merries weg en komen er een paar nieuwe bij. Ik heb op die manier ook kennis gemaakt met hengsten die heel gezond in hun vel zaten en ik snap tot op de dag van vandaag al die stennis rondom hengsten niet. Want die hengsten stonden gewoon aan touwtjes tussen de merries te wachten op hun rit of training, buiten het dekseizoen om. Pas toen ik bij "grote paarden mensen" ging komen heb ik kennis gemaakt met het "help het is een hengst" fenomeen en me daar altijd stellig over verbaasd.

Groetjes Karin

Denk dat het probleem de afstand is tussen onderlinge klanten.
Als een smid een stal als klant heeft en bekapt in een kwartier (en dat gebeurt) dan verdient hij erg veel meer dan een moderne bekapper die bv 30 km moet reizen voor een volgend paard.
4 keer 25 is 100 .Beslaan is een uur = 100 euro.
Da's wat anders dan 40 euro met komen en gaan voor drie kwartier, of 65 euro voor een halve dag
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.