Michele la Fontaine schreef op donderdag 17 februari 2011, 18:37:



Wij niet waarschijnlijk, maar het paard weldegelijk. veel paarden doen niet echt moeilijk, wat het ook weer lastiger maakt voor de ruiter om het te herkennen.


Dan heb je weer een geluk (bij een ongeluk) dat het paard "geen" schoft heeft, anders krijg je echt drukingen en ook die zijn niet altijd heel zichtbaar, maar ze zijn er wel.
"nee hoor, aan het zadel ligt het niet, waarom mijn paard soms vervelend is"

Woody hebben we 2 maanden rust moeten geven om de (niet duidelijk zichtbare) zwelling, na de 4 daagse van Dwingelo, te laten herstellen, alvorens er een passende boom gemeten kon worden.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nou heb je - puin - en gebroken puin - en gezeefd puin en ook dat gebroken heb je in maten. Het is maar welke maat je neemt.
Op dat aangetrilde puin zou je wel (een gedeelte) een grind bak/pad kunnen storten/aan leggen. Pete Ramey adviseert fijn grind en dik genoeg dat de hoeven er in weg zakken.
Moet wel rivier grind zijn (= rond), geen gebroken grind.
Gebroken grind is net als gebroken puin, het vormt na verloop van tijd een harde gesloten laag. Al die hoekjes "haken" in elkaar. Rond grind blijft altijd los.
En ik denk zeker te weten, dat daar ook gevoelige hoeven doorheen willen lopen
Dat is echte massage voor - zool en straal
Steentjes op het asfalt wilde Olly nog wel eens op "zwikken", door de losse grind stapt ie als of het op de wei loopt. Zelfs heel grove grind, (20mm) maar wel dikke laag en los.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Michele la Fontaine schreef op donderdag 17 februari 2011, 18:22:


Gelukkig maar Ik wilde het toch even zeker weten, want er zijn zadelmakers die vreemde dingen doen.
Weet je ook wie die Amerikaanse zadelmaker is?

Nils Vellinga schreef op donderdag 17 februari 2011, 19:50:


Klopt helemaal! Een schoft als "anker" voor het zadel is voor het paard helemaal geen voordeel. Na het rijden het gebied rond de schoft (of beter nog: het hele zadel- en singelgebied) palperen en kijken voor (soms heel subtiele) pijnreacties, is een goede gewoonte.

Michele la Fontaine schreef op donderdag 17 februari 2011, 18:37:


Tip: niet "rechtstampen" -dat frustreert de rug onnodig- maar tijdelijk stelling vragen naar de kant waar het zadel naar toe scheef hangt. Dus wanneer het zadel naar rechts gaat hangen, rijd je een stukje in flinke rechterstelling, dan zet het paard je zelf weer terug in het midden.

joop schreef op donderdag 17 februari 2011, 19:17:


Allemaal waar wat je schrijft, maar je moet toch ergens beginnen.
Wachten tot die kale grond (omgeploegd bv ) vanzelf begroeit raakt en een gesloten zode heeft gevormd, kan je heel lang moeten wachten. Toch maar gewoon je paardjes daarop zetten? zet ook geen zode aan de dijk, hebben ze de eerste jaren echt niks van te vreten.
Dus toch maar in zaaien en een goede zode laten vormen. Daarna kan je het aan de "natuur" over laten. Het is een start.

Vergeet ook niet dat 1 ha grond, ook maar een postzegel is.

Daarnaast ben ik van mening, dat wat je van/uit de grond haalt er ook weer in moet stoppen.
Of te wel, geen mest meer ruimen, of de gecomposteerde mest terug er op

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Alle dierenartsen adviseren Equitop Forte, omdat ze door de producent in de watten worden gelegd. Niet doen hoor Aaf, is veel te duur en barst van de suiker.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ongelooflijk bedankt Inge. Ik vond mijn vraag zelf niet erg duidelijk gesteld want ik begrijp dat blijven belonen belangrijk is. Toch lees ik aandachtig wat je hierrond schrijft omdat we onbewust misschien belonen zouden kunnen vergeten met alle gevolgen van dien zoals uitdovend gedrag. Het was vooral het overschakelen van een beloning met een hapje naar het weglaten van dat hapje zonder teleurstelling teweeg te brengen wat me bezig hield omdat er een hapje verwacht wordt. Je antwoord over een secundaire beloning en hoe het inlassen en er gebruik van maken geeft me hier antwoord op.

Groetjes
Myr

Inge Teblick schreef >

Dank voor dit stukje tekst, Inge. Ik kan er veel mee.
Ik herken de secundaire bekrachtiger niet van 'vroeger' in de clickerwereld toen er uitsluitend over voedselbeloning gesproken werd. Betekent dit dat het op een gegeven moment nieuw werd toegevoegd? Zoals je waarschijnlijk weet heb ik altijd uitsluitend met krabbel en woorden beloond en daar nooit een probleem van ondervonden. BD gaat nog steeds voor me door het vuur om haar 'góód' te horen. Alegría echter trainde ik aanvankelijk met krabbel, woord én voedselbeloning, maar op een gegeven moment vond ik dat dat graantje dat ze kreeg tussen ons in kwam te staan. Ondanks het feit dat ze gehoorzaam was (is) vond ik dat ze veelteveel gefocused was op het 'iets' doen om maar voedsel te verdienen, het maakte haar druk en niet bij zichzelf.

Ik ben toen het voedselbelonen gaan loslaten en weer teruggegaan naar de oude vertrouwde krabbel en woorden en ik heb een net zo enthousiast paard, maar wel een die nu gewoon wel bij zichzelf kan blijven. Mijn manier van trainen is verder niet veranderd, maar mijn paard is nu meer op mij gefocused ipv het verdienen van voertjes.

Herkenbaar? Had ik langer moeten volhouden met voer? Ik heb niet de indruk dat dit nu nog veel toegevoegde waarde heeft namelijk. Met woorden en krabbels kun je een paard ook heel gericht motiveren/geruststellen/overhalen/belonen.

Groet, Pien

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 17 februari 2011, 18:32:


Nee, Winsor is niet hb geweest. Dat was Nancy, onze andere haflinger.

Christel Provaas schreef op donderdag 17 februari 2011, 20:44:


Heb het helaas al besteld (kan het altijd nog terug doen )

Vraag me af of druivensuiker werkelijk zo slecht is. Ja, begrijp na de hb met Nancy wat voor effecten bepaalde dingen kunnen hebben..... (alhoewel ik nog steeds niet weet wat haar zo getriggerd heeft, het +/+ verhaal of alleen suiker/fructaan)

Alleen.... even hardop denkende.... een paard is een planteneter. Van nature scharrelt hij z'n eigen kostje bij elkaar. Ook in de winter..., en juist in de winter wanneer het vriest maken alle planten extra suikers aan om te overleven (anti-vries) Een paard krijgt op die manier in de natuur ook behoorlijk wat suikers binnen. Suikers niet in die hoeveelheden in het hooi zitten (wanneer het met zorg in de juiste periode (zonder fructaan) gemaaid is ) Of is dit een hele vreemde gedachte?

Wil er de komende dagen eens goed over nadenken of ik het wel of niet wil geven (heb het spul nog niet binnen)

Is (druiven)suiker (met mate) werkelijk zo slecht? Wie wil hierover meedenken

Wil schreef op donderdag 17 februari 2011, 17:13:


Mee eens Wil, maar gras is echt wel het hoofdmenu.
Ik merk het momenteel aan mijn paard: nu het winter is en ze nauwelijks vers gras krijgt, ga ik af en toe met haar grazen in de buurt.
En dan eet ze echt alleen maar gras. Kruiden die ze normaal echt lekker vindt (bv paardenbloem, smalle weegbree) daar graast ze nu omheen. Gras heeft de voorkeur!

En het filmpje van de wilde paarden in Portugal laat ook een stukje zeer kaal gevreten grasland zien waar de paarden de kleinste stukjes gras vanaf proberen te peuteren.

Het is mijn ervaring dat paarden pas aan kruiden beginnen als ze ruim voldoende gras te eten hebben.
Zelfde geldt voor bladeren en takken van bomen. Tweede keus NA gras!

marjolijn schreef op dinsdag 15 februari 2011, 21:31:


Ah ja, mooi gezegd Marjolijn. Heel herkenbaar.

Aafke schreef op donderdag 17 februari 2011, 21:12:


Ja, want het is niet alsof je paard dextro tabletjes staat te eten op een fructaanrijk stuk gras, de suiker is dan altijd nog verpakt in cellulose, waardoor het trager opgenomen wordt.
Ik zou gewoon bloed prikken (meten is weten) en je paard volstorten met hooi. Een half baaltje (meten is weten, dus hoeveel kilo? ) is niet overdreven veel voor een paard dat duidelijk extra nodig heeft op dit moment.
Bovendien kan het ook gewoon tijd nodig hebben, mijn paard was ook mager met een mooi puntdakje ipv een kont na stress en wormenproblemen en is pas een half jaar later een paard met een fatsoenlijk achterwerk. En daar is behoorlijk wat hooi aan opgevoerd

Hoi Aafke,
Waar het om gaat is de darmflora.
Als er veel suikers in voeding zit, kunnen de darmen dit zo snel niet opnemen en zal een groot deel door (verkeerde) bacteriën en gisten/schimmels in de darm worden opgesoupeerd.
Daardoor gaan die verkeerde organismen lekker hard groeien/zich vermenigvuldigen. En dat is slecht voor de darmen.

Als je het toch wilt voeren, 'verdun' het dan sterk met bietenpulp en/of grasbrok, zodat de concentratie van de suikers gemiddeld veel lager wordt.