Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:24:


Natuurlijk heb ik de steen ook weggehaald ja.
Nou zich vervelen doen ze niet hoor. Ze hebben een inloopstal met paddoc tot hun beschikking en staan samen dus kunnen met elkaar spelen. En ik hoorde van een man die er naast in de flat woont dat ze dat ook bijna de hele dag doen.
Toen ik de steen later soms even voor hun neus hield gingen ze na een paar likjes ook meteen weer knabbelen.
Inmiddels staan ze al denk een jaar zonder liksteen en dat gaat prima.

Groetjes Viola

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:03:


Hoi Frans.
Weet jij dan hoe het komt dat mijn haflinger echt heel dun wordt als ik hem geen extra voer geef naast hooi? Heb het vaak al geprobeerd om langzaam in weken zelfs maanden het af te bouwen, maar het lijkt wel of hij die energie dan gewoon wel nodig heeft ofzo. Heb daar zelf niet zo veel verstand van maar misschien kan jij er wat over zeggen. Hij krijgt hooi zoveel die wil en dan nou 1 kilo musli en lucerne.Hij loopt gemmiddeld 2 uur per dag(best intensief) en daarnaast nog een paar uur los in de bak. haha weet je wat ie vroeger per dag kreeg? 3 kilo bix,2 kilo haver, kilo musli, en een paar kilo lucerne. Van die brokjes enzo ben ik nu helemaal af.
groetjes Eef

Rianne Swinkels schreef op vrijdag, 5 maart 2004,

Elk paardemens heeft (als het goed is) om de

Hoi Rianne,
Ik heb een waar gebeurd verhaal voor je.
Een jaar of 12 geleden zou een nederlands echtpaar immigreren naar Portugal en daar een vakantiecentrum opzetten.
Ze verwachtten echter een groot probleem, hun nieuwe home bestond voor een groot gedeelte uit rotsachtige bodem. Ze hadden een aantal Fjorden die ook mee zouden naar Portugal. In Nederland werden ze elke 6 tot 8 weken beslagen tenminste als ze voordien al niet de ijzers waren kwijtgeraakt want dat was een grote ergernis. Affijn in Nederland nog net voor de verhuizing ijzers er onder uit en naar Portugal afgereisd. Aangezien deze mensen in eerste instantie al hun tijd moesten steken in hun onderkomen, verbouwen enz. mochten de fjorden op nagenoeg rust de wei in. (inclusief rotsbodem) Blootsvoets wel te verstaan. Na enige maanden en in eerste instantie wat brokkelhoeven begonnen de hoeven van alle paarden ik meen 6 stuks te veranderen. Na ongeveer een jaar waren de hoeven zodanig veranderd en knetterhard geworden. De paarden konden met het onmogelijkste terrein zonder ijzers prima overweg. Een paar jaar later hadden deze mensen hun zaakjes prima voor elkaar en organiseerden regelmatig trektochten met klanten en de fjorden. Deze fjorden die naar ze dachten absoluut niet in Nederland zonder ijzers konden lopen, liepen nu meerdere malen per week probleemloos 4 tot 6 uur per dag zonder ijzers over de soms onmogelijkste rotsbodems. Er is nooit geen hoefsmid meer aan te pas gekomen.
Groetjes,
Henny Wittenaar

Evelyn Steenvoorden schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:35:


Ik heb wel eens gehoord dat wanneer paarden in hun (veulen)tijd tevaak brokjes krijgen dat er dan iets in de darmen beschadigt/niet goed ontwikkelt waardoor ze dan later niet goed meer voedel kunnen opnemen.


Hmmm, misschien zit er dus wel een waarheid in die theorie...

Maar normaal vind ik het zeker niet! Mijn paarden zijn ook niet bepaald het soort paarden die van het zien van gras al dik worden maar ze zijn wel in staat om voldoende voeding op te nemen.

Groeten,
Frans