Ik ben hier ook mee bezig toevallig, maar niet zo actief, ik zal eens kijken of ik het lijstje nog kan vinden.

Heel graag

Maria Delavega schreef >

Niet teveel romantiseren hoor, want eerst wilde ze niet en trok ze d'r Arabierenkop. Laten snuffelen, doorvragen, één stapje, belonen, weer een stapje, belonen, toen klabats erin, belonen, in beweging houden, doorlopen, en terwijl ik mijn handschoen uit was aan het doen om een snoepje uit mijn linkerzak te halen (dus 4 tellen minder geconcentreerd was) ineens, een gróóóóóte sprong en ze stond weer op de kant, was in mijn haren blijven hangen, sprong er weer in, het was spekglad (water op de kleigrond), begon om me heen te springen.Allemaal in bijna kniediep water. Ik haar weer gekalmeerd, paar keer erin en eruit gelopen, belonen, hele riedeltje en toen eruit. Ikke trots maar wel weer een typische Alegría actie, altijd dat drama maken . Naar huis gelopen in soppende laarzen van nat zwart pissig mestwater tot over mijn knieeen.


Hoe lost Piet dit op met al te overenthousiaste jonge clickerpaarden?
Negeren en andere opdrachtjes geven helpt niet, ze legt er alleen maar meer druk mee op zichzelf, dat stadium hebben we al gehad. Vandaar dat ik er nu even mee gestopt ben.

Groet, Pien

drenthe: het boerenpad in ruinerwold

goed iniatief! ben erg benieuwd!

Heftig! Ik zou enorm veel opsteken van jou zeg!
Hij zal daar wel ervaring mee hebben zeker? Eerst clickeren om kalm te krijgen om daarna te kunnen clickeren .
Mij hebben meerdere mensen gezegd dat je met een Lusitano niet moet clickeren, dat je de band moet verdienen. Mijn andere Lusitano is nog een veel groter aandeel Veiga en met die lukt dat ongelofelijk goed, maar da's meer een introvert type.
Ik denk eerlijk gezegd dat ik ver van clickeren moet blijven met Ridade en gewoon voortdoen zoals ik nu bezig ben, met de juiste begeleiding af en toe.

Is dat Alegria op je avatar?

Maria Delavega schreef op donderdag 20 januari 2011, 22:10:


Ik kan me niet voorstellen dat clickeren rasgebonden zou zijn, als het met ieder diersoort lukt, dan ook met elk paard. Ik kan me wel voorstellen dat het temperament daarop van invloed is (of andersom). Denk niet dat je zoiets moet generaliseren. Ik heb er Gría wat basisdingen mee geleerd en zo is het even goed voor nu (ik houd van van een functionele basis en ben geen truukjes- en speelmens).
Het kan paarden over een bepaalde streep trekken, motiveren, verfijnen, moedig maken etc. Maar ik vind clickeren nou ook weer geen wondermiddel. niks is een wondermiddel. Je moet ook altijd op zoek gaan naar wat bij jou als persoon past, helder blijven, ook belangrijk.

Groet, Pien

Maria Delavega schreef op donderdag 20 januari 2011, 22:14:


Ja.
Alegría is de dochter van mijn Arabmerrie BD en Ilias, Eddy's paard.

Groet, Pien

Ja, zo is het eigenlijk wel.
Wat leuk, een dochter van die witte hengst? Ziet er een heel leuk beestje uit. Zocht een foto op je site van haar, maar ze staat er precies niet op...

Toch wel..gevonden

Ja, en daar zijn wij zeer tevreden over
groetjes,
Annelies

Maria Delavega schreef op donderdag 20 januari 2011, 22:26:


Ja, van Eddy's witte hengst dus een heel bijzonde paardje.
Ze mocht alleen wat meer van het coole van haar papa hebben.
Zijn grootte heeft ze in elk geval wel geërfd.

Groet, Pien

De moeder is toch wel verantwoordelijk voor het grootste deel van het karakter.
Amai die lijkt goed op mijn Andalusiër. Ik zou die moeten kruisen met een Arabier, dat zou niet meer te doen zijn, die is uit zichzelf al 1 brok vuur. Een turbolusiër
http://www.youtube.com/watch?v=A-LMUx-Y4uA

Spirithorses schreef op donderdag 20 januari 2011, 22:35:


Misschien komt dat nog als ze over haar tienerjaren heen is? Enne, ze mag wat mij betreft nog wel wat meer van Ilias erven dan alleen het coole hoor Wat kan die Ilias machtig bewegen zeg!