Oh nog even ter aanvulling...

'karperrug KAN dus aangeboren zijn, maar kan ook ontstaan door rugproblemen, knieproblemen en zelfs inwendige problemen.

Monique Meijer schreef op dinsdag 21 december 2010, 8:27:


nee, ik geef een oplossing om heel verwarde knopen uit manen te halen.
wat in deze lijn ten tweede x voorbijkwam
en hier vroeger al overigens genoeg
point à la ligne

Wanneer vindt het onderzoek ook alweer plaats?

Arabesk schreef op dinsdag 21 december 2010, 9:55:


Moet je je nu ook al gaan verantwoorden welk paard je precies opvangt, als je er eentje opvangt?

Niet iedereen heeft zin in een jong paard.

Ik heb bijna 2 jaar geleden een 20 jarige C-pony merrie opgevangen.
Pony was op de vrachtwagen gezet en ik kreeg telefoon.
'Mogen we ze brengen of rijden we naar het slachthuis?'
(Ze hadden mij uiteraard enkele maanden eerder al wel eens gepolst, of ik dat misschien zag zitten. Maar ik had daar nog niks op geantwoord.)
Die vrachtwagen kon dus letterlijk 2 kanten uit.
Tja, breng dan maar hé.
En ik ben best happy met mijn oude besje.

Het jaar voordien had ik een BWP-veulen aangeboden gekregen van dezelfde eigenaren.
Het beestje had wat zuurstofgebrek gehad bij de geboorte en was mentaal niet helemaal ok. (Was een dummy-veulen) Lief beest en verder ook wel gezond, maar niet bepaald verkoopbaar als sportpaard.
Ik heb erover gedacht, maar dat toch maar voorbij laten gaan.
Wat moet ik met zo'n jong beest?
Die ook nog eens makkelijk 1m65 groot zou worden en waar je 20 jaar aan vast zit.
Nee, liever niet.

Mijn oude pony heeft best ook nog recht op enkele leuke jaartjes op de wei.
Ook al was het misschien beter gerechtvaardigd dat een kreupele 20-jarige salami zou worden ipv een ander jonger dier.
Maar ik wilde deze pony opvangen, geen andere.

Oh, maar ik ben het helemaal met je eens! Elk dier is de moeite van het redden waard, al is het 40 en vooral doen!
We moeten oppassen dat er niet te veel cynisme optreedt en dat we ons hart afsluiten voor de ellende die er is in de paardenwereld.
Alle goedwillende mensen met wat ruimte zitten vol met paarden. Ook mijn Don was jaren geleden een paard met HKO fase slacht en is nu in de 20 en leeft nog steeds (loopt ook prima trouwens)
Want zo is het natuurlijk wel, het zijn bijna altijd de oudere of iets mankerende paarden die worden aangeboden en helaas is dat er niet af en toe eentje, maar net als bij mij wel een paar in de maand.
Na de geitenwollensokkers jarenlang uitgelachen te hebben weten ze ons perfect te vinden als je nu een plaats voor een afgedankt paard zoekt. Want dan is dat natuurlijk niet in een manege, waar je honderden euro's per maand kwijt bent. Nee, dan is de vraag een weitje, liefst samen met een maatje, waar het nog een beetje rond kan hobbelen en waar het zo verschrikkelijk lieve paard weer paard kan zijn en oh, ja..... hij heeft óók nog een beetje spat.

Al deze vragen zouden een stuk verminderen als de slachtprijs ineens verdubbelde.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Nu het aanbod vaan paarden voor de slacht te groot is dalen de prijzen gelukkig, zo komt er misschien toch de klad in die handel.
Iedereen die een paard wil redden van de slacht is mans genoeg er 1 te vinden, maakt niks uit of die 1 of 35 is, elk paard is de moeite waard.
Mijn hart gaat toch ook uit naar al die andere dieren die geslacht worden, massa's kippen uit de bioindustrie die hangend naar de tollende messen worden geslingerd. (des te beter want hun levensvoorwaarden zijn bar en boos) Er schieten nog andere voorbeelden in mijn hoofd maar ik ga die niet hier intypen, iedereen weet hoe het werkt op de slachterij.

Christel Provaas schreef op dinsdag 21 december 2010, 10:19:

29 december