Wat ik niet goed snap is waarom 'paniek' zo'n probleem gevonden wordt bij een blind paard.
Alsof een ziend paard nooit in paniek geraakt en door een omheining zou springen?
Puzzle heeft hier wel eens een massief houten poort gesloopt. En die zag hij goed genoeg staan. Hij sprong er gewoon los doorheen. RIP poortje. Kon hem niet bommen dat dat ding van hout was. Weg wilde hij. En ik zie hem dat gerust nog eens doen.
Tempête heeft ooit eens een metalen hek geramd, wat zo om haar hals terecht kwam.
En mevrouw was met hek en al rond de hals ribbedebie richting spoorweg.
Billy, Pête haar vriendje, heeft zichzelf ooit gespiest in zijn flank op een houten plank.
Maanden later kwamen er nog steeds stukken hout uit z'n flank gezweerd.
Mandy is zelfs helemaal een tank, als die weg wil, moet alles wijken.
Granito, de welshpony, steigert doelbewust tegen houten hekken op en gooit er zich met zijn volle gewicht bovenop. (Pony heeft het niet zo met 'omheiningen' )
En de keren dat Pête in de omheining gehangen heeft, ben ik gestopt met tellen. Bij haar is dat puur lompigheid. Tegen een stenen muur is die ook wel eens aangelopen.
In paniek door draden en omheiningen heenvliegen doen ze hier allemaal wel eens.
Ik ga namelijk niet voor spek en bonen zomaar op de weide zitten met oudejaarsavond.
Dat heeft wel degelijk een reden. (Wil niet mijn paarden ergens moeten gaan zoeken.)
Laatste keer Charly nog, de dag dat Jamaica koliek had. Jamaica stond verstopt achter mijn zus en de DA, vlak bij Charly. Maar die zag hem blijkbaar niet.
Char is dan dwars door 2 omheiningen gelopen (in de verkeerde richting) op zoek naar hem.
Maar soit, ik zal wel alleen abnormale paarden hebben?
Warboel
