Anja S schreef :

Nou,zie je nou dat we dan toch blijkbaar hetzelfde denken hierover.
Over betutteling; veel mensen vergelijken hun paard met hún staat-van-zijn, kijken naar zo'n paard vanuit hún (menselijke) emoties, of projecteren hún gevoelens op zo'n dier. Vaak ook is een paard een substituut voor een gemis aan een partner of het kind dat ze altijd al gewenst hadden. Ik heb er zó verschrikkelijk veel voorbeelden van, van wat ik zie om me heen (zelfs op ons eigen terrein, vergis je niet). Ik kan het niet laten daarover dan een opmerking te maken.

Door op zo'n manier naar het paard te kijken zie je het werkelijke wezen van zo'n dier niet, maar zie je het plaatje dat je graag had willen zien. Ik vind dat een vorm van ontkenning, het is denigrerend naar zo'n dier toe dat páárd moet kunnen zijn.
Ach, jij weet dat ook wel, we hebben het er vaak genoeg over gehad.

Fijne dag bij Eddy met Stephanie en Liz (als jullie met deze sneeuw tenminste gegaan zijn).
Doe hem mijn groeten en rijd voorzichtig (eigenlijk zijn jullie gek dat je met dit weer dat hele stuk gaat rijden).

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Wij hebben zware stalen hekken in de hooibakken bovenop het hooi liggen. Deze hekken zijn oude varkens hekken met horizontale platte spijlen met 6 cm tussenruimte (geschat, nooit gemeten).
Op dit moment hebben we langstengelig hooi en sommige paarden tillen dat hele hek mee omhoog als ze een hele pluk nemen. Jack heeft in sommige bakken een geleidingssysteem met staalkabel en haken gemaakt zodat het hek er niet uitgetild kan worden. Op andere bakken hebben we een zware autoband óp het hek gelegd om dat te verzwaren en ze duwen de band wel wat opzij maar eten er mooi omheen.

En zo blijf je inventief de paarden een stap voor....

Groet, Pien (die zometeen sneeuwfoto's gaat maken)

Arabesk schreef op maandag 29 november 2010, 17:10:

Dat heb ik hier dus nog nooit gezien. Die sneeuw die op de rug zou blijven liggen. Dat smelt hier altijd. Ik heb 2 paarden, één altijd al winterharde gelderlander en één voormalig stalpaard angloarabier (inmiddels ook winterharde vacht). Van -20 tot 0 graden heb ik in de afgelopen jaren er nog nooit sneeuw op zien blijven liggen (langer dan 5 minuten). Altijd natte lijven met gesmolten/eraf gegleden sneeuw. Ze staan overigens nooit in de schuilstal dan. Altijd open en bloot met warme voeten.
Ligt dat dan aan het soort vacht of aan het feit dat ze het gewoon niet koud genoeg hebben...?

Marianne Gomes schreef op dinsdag 30 november 2010, 3:50:


Je zou eens kunnen kijken op het forum van paddockparadijs.nl, daar zijn ze ook erg crea met hooi

Groet, Dani