Anja S schreef op donderdag 25 november 2010, 13:23:
Ik denk dat er hier zat
> mensen meelezen die hun paard bij de eerste sneeuwvlok in de wei zetten om
> het dier er pas weer uit te halen als de narcissen opkomen. Misschien dan
> sommigen het niet veilig vinden en dan wil ik graag weten waarom ze dat
> vinden.
Stilzetten tot aan de narcissen is misschien wat overdreven, maar ik ben zelf erg bang voor gladheid. Zowel met de auto als te paard. Het houd me niet volledig tegen, maar ik doe wel voorzichtig en ben dan al snel blij met een stapritje. In volle galop door de sneeuw durf ik dan ook gewoon niet. Bang voor gaten of kuilen onder de sneeuw of veraderlijke gladde plekken.
Ik voel me ook niet verplicht om meer te doen dan ik durf. Elke keer dat ik mijn eigen gevoel negeerde is me dat slecht bekomen, dus ik luister nu naar mezelf. Ik rij ook voor mijn lol, daar hoort dingen doen die ik eng vind niet bij. Ik ben niet direct een angstig persoon, maar wel iemand die heel erg van de veiligheid en voorzichtigheid is.
En ja, dan zijn de paarden wel fris als de grond weer zachter word. Ook in de weide en paddock worden de paarden beperkt door hele hobbelige grond. Ze zijn zelf wel zo verstandig om daar niet overheen te kletteren, ze passen zich aan. En als de grond dan beter begaanbaar wordt, zijn ze blij.
Door gewoon kou of regen lijk ik me niet tegenhouden. Droge kleren bij thuiskomst en lekkere warme choco. Staat lekker in contrast met mijn suffe kantoorbaan en geeft me een goed gevoel!
Groetjes Karin
Warboel
