Wat goed is voor Nancy, in de zandpaddock... is voor Winsor minder goed. Het schijnt, zoals het nu lijkt, dat hij meer zand binnenkrijgt dat goed voor hem is...
Afgelopen vrijdagmiddag 12.00 uur, meneer wilde z'n emmertje met geweekte bietenpulp niet leegeten wat hij normaal gretig doet. Eerst signaal van 'hier klopt iets niet'. Maakte me nog niet echt zorgen. Hij krijgt bietenpulp bij omdat ik hem wat schraal vond worden. Waarschijnlijk ook een signaal van teveel zand... alleen weet ik het aan het meedoen in het regiem waarin Nancy dit jaar werd gevoerd (i.v.m.
hb)
Om 15.00 uur, mest ruimen in de paddock. Zag veel rolplekken + dat Winsor nat was van het natte zand (geen zweet) Oeiiii....
Ben gaan mestruimen tegelijkertijd hem in de gaten houdende. Duurde niet lang of hij kwam op een drafje naar mij toe, schraapte een paar maal op de grond en ging pardoes in de mest liggen (niet normaal, zoekt anders de schone plekjes op) Keek naar zijn buik, daarna naar mij... dit enkele malen. Daarna moedeloos met neusje op de grond. Heb hem even laten liggen... kon bijna nog niet geloven dat hij koliek had, in mijn achterhoofd wist ik het al wel. Kruiwagen opgeruimd, naar hem toegelopen. Hij kwam weer in de benen, halster om die ik al bij me had. En stappen maar. Dat wilde hij wel, gaf geen problemen....
Na een tijdje mestte hij, oeffff... gelukkig dacht ik.... Na een tijdje stappen weer losgelaten in de bak, hij leek ietsje opgeknapt te zijn. Hij begon weer hooi te knabbelen.
Zelf even naar binnen voor een bakkie koffie. Zelf geen rust in mijn lijf dus terug naar de paardjes. En ja,... helaas was hij weer gaan rollen. Steeds weer schrapen + gestrekt gaan staan..... Maar weer gaan stappen met hem. Inmiddels was het half 5... weekend in aantocht. Gekeken of hij koorts had, nee... toch maar direct de
da gebeld. Zat naast zijn assistente en kwam direct.
Intussen ben ik weer gaan stappen, weer kwam er mest. De
da was er met een half uur. En ja, duidelijk koliek wat ik al wel wist. Er bleek een deel van de darm vol gassen te zitten, was hard wat ik ook al had gevoeld. Hij kreeg een darmontspanner + pijnstiller (weet niet meer wat) Dit goedje kwam even hard aan, hij stond te wiebelen op z'n benen en zwaaide met z'n hoofd. De
da heeft gelijk de mest onderzocht.... helaas zat en zand in.... Advies da: gekookt lijnzaad gaan geven. Na ongeveer 5 min. knapte hij zichtbaar op. Weer terug naar de paddock waar meneer weer hooi begon te knabbelen. Medicatie zou 8 tot 12 uur werken vertelde de da. Was inmiddels 18.00 uur dus we zouden de nacht wel door komen. Wel... nog een aantal malen gaan stappen met hem.
Die avond gelijk lijnzaad gehaald, gekookt... maar dat wilde meneer als lauwe slobber niet eten. Rond 22.30 uur gestapt, leek allemaal vrij aardig... toch toen ik om 23.30 uur weer kwam was het weer helemaal mis. Liggen, rollen, schrapen, strekken.... pffff, maar weer stappen. Er kwam weer mest, maar wat had hij tijdens het mesten ontzettend veel pijn, ook daarna had hij het even niet meer.... (naar om te zien)
Inmiddels was het al 0.30 uur... heb de
da uit z'n bed gebeld die direct kwam. Nogmaals een injectie. Hij vond het vreemd dat die andere al uitgewerkt was, was eigenlijk te snel.. daarom kreeg hij nu iets anders. Wederom binnen 5 min. een 'ander paard'. Daarna via de neus met een slang parafine in de maag gebracht. Wat was hij ongelofelijk braaf en lief, de kanjer..!! Weer even stappen, daarna de paddock in... direct weer wat knabbelen aan het hooi. In overleg met de
da de weide opengedaan zodat hij meer kon bewegen. Samen met Nancy in draf de weide op (ook al was die behoorlijk nat, dan maar wat stuklopen)
Inmiddels was het 2.00 uur... toch maar naar bed om wat te slapen wat niet echt lukte. De volgende ochtend rond 6.30 uur was ik klaarwakker. Direct naar de paardjes. Winsor kwam aandraven alsof er helemaal niets aan de hand was. Ging ook heerlijk eten van het meegebrachte hooi....
Verder de gehele dag (eigenlijk het hele weekend) nauwlettend in de gaten gehouden. Maar zoals het nu lijkt gaat het goed. Krijgt slobber van gekookt lijnzaad wat hij koud wel wil eten, vraag alleen niet 'hoe' want z'n hele bekkie + manenlok zit eronder.... en ikke soms ook als ik niet uitkijk....
Kortom.... we zijn weer een ervaring rijker, een ervaring die ik liever niet zou hebben
Warboel
