> Wat je beschrijft lijkt me resultaat van veel ervaring en oefening. Ik
> moet nog beginnen met leren mennen, dus ik ben blij met je beschrijving,
> dat geeft een idee wat er mogelijk is.
Volgens mij is het het belangrijkste dat je wederzijds vertrouwen en goede communicatie hebt (al zonder wat voor tuig of ander gereedschap dan ook). Daarna kun je bijna alles doen, eraan, tussen, onder of achter hangen zonder dat ze er vreemd van opkijken
En volgens mij zit dat bij jouw wel snor
Lekker samen groeien met de koets. Die van mij stond in 2 weken voor de kar. Had echt geen idee wat ik nog met 'm moest oefenen daarna haha, ging alsof ie het al jaaaaren deed. Hij heeft in de afgelopen 3 jaar nooit ook maar een stap verkeerd gezet. Hij is van nature zo dat hij heel rustig na gaat denken als het spannend wordt, klik, de hersentjes gaan aan... Het is een Gelderlander, die laat zich z'n kop niet zomaar gek maken. M'n angloarabier is daarin totaaaal anders. In z'n "arabierenstandje" "schiet die juist z'n emotie in" en kannie een behoorlijke druktemaker zijn. Maar ook hem heb ik
bitloos voor de kar beleerd. Ging net zo makkelijk en het sturen gaat ook perfect. Ik doe het op de zelfde manier maar deze jongen is iets minder gevoelig en een stuk onzekerder, dus moet ik vaak iets meer contact maken met de leidsels om hem te begeleiden.
>
> Mijn Docile is ook een rots in de branding, als je het te fout doet of de
> teugel laat vallen gaat ze gewoon stil staan.
Wat grappig, die van mij dus ook. Docile zou een mooie 2-span zijn met mijn Jack
Als er iemand van de koets af stapt gaat ie ook stil staan. Ik heb hem beleerd zonder oogkleppen, dus dat kon ie toen zien. Maar nu ik er toch oogkleppen op heb gedaan (smalle wegen met idioten in auto's hier, gaat beter mét) doet ie het nog. Vond het eerst jammer de kleppen erop te doen. Zo'n "noodrem" is wel handig
Maar het maakt blijkbaar niets uit, hij hoort/voelt gewoon nog steeds als iemand eraf gaat. Hoewel ie zich soms wel es vergist als iemand met veel beweging gaat verzitten
Onder het zadel gaat ie op de rem als de ruiter niet goed zit. Zo van "hier klopt iets niet, we beginnen ff opnieuw"
Lekker ding is het gewoon, je kan één met 'm zijn met lijf en gedachten
>
>> Ik doe trouwens niet aan dressuur of zo, ga altijd met een enkelspan! over
>> de weg tochtjes maken. Communicatie op maat wordt natuurlijk moeilijker
>> als je meteen met 2 of 4 paarden tegelijk te maken hebt...
>
> Ik denk dat je met een team ook een goede communicatie kan hebben maar zo
> ver ben ik nog lang niet. Wel gewoon in de kudde in de wei, daar is
> communicatie met elk individu geen enkel probleem. Ik vind het altijd
> grappig dat elk paard precies weet wat ik bedoel en tegen wie ik het heb.
Leuk
Is het bij jou trouwens vlak of heuvelachtig?
Warboel
