gaby verbruggen schreef op donderdag 7 oktober 2010, 16:16:


Op de lange termijn niet. Dan passen de hoeven zich aan aan de ondergrond waar ze op leven. Als jij van de ene dag op de andere je paard ineens kilometers asfalt laat lopen, zal er inderdaad gevoeligheid optreden. Vandaar dat het belangrijk is dat de hoeven 'getraind' worden en dagelijks asfalt of harde bodem ondervinden. Dan zullen ze zich vanzelf aanpassen.


Onzin. Hoefgroei wordt bepaald door gezondheid, beweging en slijtage, in ieder geval niet door leeftijd.


Dan mag je ook nog niet teveel verwachten. Is er bij jullie "op PN" een gedeelte verhard waar hij dagelijks op staat/loopt? Dan komt het helemaal goed, maar je moet het wat tijd geven. Aanvankelijk kan hij best gevoelig lopen, dan is het misschien raadzaam om tijdelijk met hoefschoenen te rijden.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

de site werkte bij mij prima, allemaalplaatsje van hoeven en hoe te bekappen. Handig! En ja, ik voer wel iets meer dan paar meloenen en wat blaadjes... takken van wilgen eten ze met huid en haar op. Gras vinden ze niet lekker genoeg momenteel en het Duitse kruidenhooi geef ik mondjes maat, maar misschien toch nog teveel. De pech is dat ze door alle paarden (behalve de IJslander merrie) getolereerd worden in het mee-eten, ze schuiven dus altijd gewoon aan...
Van de ezelsvrouw van wie ik ze op bijna-1jarige leeftijd kocht kreeg ik het voeradvies mee ze tot hun derde zeker dagelijks een of anderhalve liter krachtvoer bij te voeren... dat heb ik even gedaan en toen snel achterwege gelaten.
Joop, dank je voor je verhaal, had wel meegewild.. lijkt me een prachtavontuur in alle stilte.
Ik voer 3 grote ezels, 3 ijsco's en 2 paso peruano's ca. 2,5 hooibalen per etmaal, totaal zo'n 40 kg hooi. Da's ca. 5kg hooi per viervoeter. En stro krijgen ze ca. 2 balen per week.
In vergelijking tot de woestijntocht een buffet aan eten hier!!! Pfff... toch uit elkaar halen en drastisch minderen? Allen: dank voor het meedenken!

ik krijg vochtige oogjes oeps. Wat een mooi verhaal. Zo bijzonder!
Bedankt voor het delen!

Fijn Angelique!

Ohhh, wat een opluchting!!!
Zo zie je maar. Als je er zelf verder geen werk van had gemaakt, was de situatie heel anders geweest.

joop schreef op donderdag 7 oktober 2010, 13:11:


De ezels hier die wij kennen (stuk of 6) zijn over het algemeen allemaal te vet en hebben ook niet zo'n geweldige voeten op deze zachte ondergrond.
Het zijn vreselijk sobere dieren.

Groet, Pien

gaby verbruggen schreef op donderdag 7 oktober 2010, 16:16:


Maak je maar niet teveel zorgen, dat afslijten valt reuze mee. En als ze al zouden afslijten gaan ze gewoon harder groeien, dat heeft de natuur zo perfect geregeld. Het zou toch te gek zijn als het paard het enige wezen zou zijn dat niet zonder hoefbescherming op het harde kon lopen. Een hond kan ook uren mee naast het paard en ik heb nog geen hond met schoenen/ijzers gezien.

Wat wel zo is, is dat de hoeven van je paard moeten harden en sterk worden en dat proces duurt nou eenmaal een tijd al gaat dit bij de een sneller dan bij de ander.

Wij hebben hier uitsluitend harde ondergrond en niet één van onze lespaarden staat op ijzers. Goede hoeven kun je kweken (trainen).

groet, Pien

Hoi Josephina,

Bedankt voor het delen! We kunnen er nog heel wat van leren he, van paarden....

Groetjes Femke