Ik ben ook een stille meelezer en lees hier allerlei over ijzerloos pro en sommige twijfelachtig tegen.
Al vrij lang zit ik tussen de paarden,was nog maar amper geboren en zat al op een paard. In de tijd van de ponyclub (LRV -15j) zag je slecht sporadisch een pony met hoefijzers.
Pony's stonden (bij ons althans) 24/24 en 7/7 bop de weide in kuddeverband.
Bitloos rijden werd ook al wel eens geavontuurd, rijden met halster een sprongetje hier en daar (zonder halster of andere toestanden).
Na mijn 15de heb ik afscheid genomen van de LRV (wedstrijden ed spraken me niet meer aan).
De meesten gingen verder op een groot paard (ze waren nu bij de groten
), bij dit groot paard hoorde bijna zonder uitzondering ijzers (heb nooit goed geweten waarom
).
Ook het avonturen verdween.
Na de pony's heb ik ook met ijzers en bit gereden. Bij het omgaan werd er (door mij althans) nog "NH" (sommige benamingen vind ik eerlijk gezegd redelijk raar smaken en ik hou niet zo van een hokjesmentaliteit) toegepast, is gewoon een manier van doen die niet wringt.
Nu zijn de paardjes hier ook volledig ijzerloos.
Als kind zit je al een beetje op goede weg, dan wordt je afgestompt en moet je even alles terug vrijmaken om weer op weg te geraken.
Laat ons nog even allemaal kind zijn, zintuigen op scherp, voelen zonder bevoordeeld te zijn en nog eens even kunnen "praten" met de dieren.... ze hebben iets te vertellen
Warboel
