Coralie, ik ook niet. Echt niet.
Ik denk dat als je alles echt gedaan hebt en geprobeerd hebt... en je paard nog niet pijnloos over harde en vlakke ondergronden kan lopen... er structureel iets mis moet zijn IN het hoefmechanisme.
Ik zeg dus nergens dat het niet mogelijk is... a) heb ik daarvoor te weinig ervaring b) heb ik van jouw paard de voeten nooit gezien en kan er dus ook niet over oordelen.

Over die mm. meer of minder wil ik nog wel het volgende zeggen: de cursus zoals ze in NL wordt gegeven, is ook gericht op de NL (zo je wilt BE) wijze van paarden houden.
Dus over het algemeen zachte ondergronden.

Pete Ramey maakt wel degelijk verschil met bekappen bij paarden die op zachte, of harde ondergronden worden gehouden.
Paarden die op een keiharde ondergrond, rotsige bodem moet lopen en werken, mogen wat hem betreft 1 mm. wand behouden. Omdat hij de wand dan juist wél aktief laat meedragen. Wél afronden, zoals we het hier allemaal geleerd hebben, maar de wand steekt 1 mm. boven zoolniveau uit. Ook de hielen zijn dan 1 mm. langer.
Dit bevestigt de ervaring die ik hier zelf heb. Bekap ik ze gelijk met zoolniveau... loopt Catcher NIET feilloos overal overheen. Laat ik die mm. staan.... loopt ie perfect.

Nou.... je zou idd. zeggen, wat maakt 1 mm. nu uit???? Nu, in ons geval precies het verschil tussen goed of gevoelig lopen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 24 september 2010, 18:05:


Maar sommige paarden wennen er nooit aan. Die blijven in paniek raken als hun maatje weg gehaald wordt.
Mijn paard staat nu bij 2 anderen, en dat gaat goed.
Vroeger, toen ik zelf nog 2 paarden had waar geen ander paard bij stond, nam ik de éne als handpaard mee.
Of vroeg ik iemand om samen te gaan rijden... (nog leuker).

Ik ben ook een stille meelezer en lees hier allerlei over ijzerloos pro en sommige twijfelachtig tegen.

Al vrij lang zit ik tussen de paarden,was nog maar amper geboren en zat al op een paard. In de tijd van de ponyclub (LRV -15j) zag je slecht sporadisch een pony met hoefijzers.
Pony's stonden (bij ons althans) 24/24 en 7/7 bop de weide in kuddeverband. Bitloos rijden werd ook al wel eens geavontuurd, rijden met halster een sprongetje hier en daar (zonder halster of andere toestanden).

Na mijn 15de heb ik afscheid genomen van de LRV (wedstrijden ed spraken me niet meer aan).
De meesten gingen verder op een groot paard (ze waren nu bij de groten ), bij dit groot paard hoorde bijna zonder uitzondering ijzers (heb nooit goed geweten waarom ).
Ook het avonturen verdween.

Na de pony's heb ik ook met ijzers en bit gereden. Bij het omgaan werd er (door mij althans) nog "NH" (sommige benamingen vind ik eerlijk gezegd redelijk raar smaken en ik hou niet zo van een hokjesmentaliteit) toegepast, is gewoon een manier van doen die niet wringt.

Nu zijn de paardjes hier ook volledig ijzerloos.

Als kind zit je al een beetje op goede weg, dan wordt je afgestompt en moet je even alles terug vrijmaken om weer op weg te geraken.

Laat ons nog even allemaal kind zijn, zintuigen op scherp, voelen zonder bevoordeeld te zijn en nog eens even kunnen "praten" met de dieren.... ze hebben iets te vertellen

Wil schreef :

Precies.
Dit is dus wat wij al een hele tijd riepen voordat Pete Ramey ermee kwam.
Toen wij indertijd pas begonnen met NB en bekapten 'volgens het boekje' vonden wij dat onze paarden met name op de harde ondergrond minder liepen dan ervoor. Daar flink wat mee geëxperimenteerd en resultaat was dat ze met dat extra stukje hoefwand en iets meer hiel béter liepen dan daarvoor. Het is ook onze ervaring dat er wel degelijk iets verschil is wat de ondergrond en het bekappen betreft.

Onze paarden hebben een flintertje meer hoefwand, wij laten iets meer steunsel staan, maar zeker niet zo dat het dragend is en wij snijden bij sommige paarden dus wel in de straal (inkorten). Zeker op deze harde ondergrond (drukkingen).

Bij een weide- of zandondergrond paard luistert dit veel minder nauw, maar die hebben over het algemeen ook minder harde hoeven dan onze paarden.

groet, Pien