oeps, en Banminth is pyrantel.
de rest is volgens mij allemaal ivermectine

Nils Vellinga schreef op donderdag 23 september 2010, 21:56:


Nils , dit het is het advies van het woud zelf , waarschijnlijk ook omdat hun advies was om met ivermectine te ontwormen....wat bij bloedwormen wel lekker goedkoop is , maar niet mijn eerste keus zou zijn.


Wel als je de oude uitslagen er naast legt , nooit boven de 300 geweest bij de dames met bloedwormen.


Ik doel hiermee op de weide , niet op de composthoop.


Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Dank je Nathalie!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Gek he??

Ik heb ooit een echte bloedworm gezien in de mest van m'n Appaloosa-hengst.Ik wist geeneens wat het was?
Dat was de eerste, en tevens de laatste. Misschien heb ik veel geluk gehad in alle jaren daarna. Wat ik hier zie... zou ik me ook ernstig zorgen over maken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Stephanie Pots schreef op donderdag 23 september 2010, 12:08:


stuur maar een mailtje... kunnen we het er dan over hebben.
Mijn Noordzweden zijn overigens schatten... mits ze genoeg knuffels en krabbels krijgen, anders kijken ze je niet meer aan.

Op een gehuurd plekje bij de buren werd 4 jaar geleden een prachtige tinker geboren. Bruin- wit uit een zwarte-witte moeder.
Enige tijd later ging die moeder dood aan koliek, 'gelukkig' was er de verzekering.
Daardoor werd een haflinger, net zo oud als het veulen, bijgekocht.
Toen het veulen 2 was verhuisde ze samen met Haffie naar een stal om beleerd te worden voor de kar en onder het zadel. Omdat de eigenaar van die stal smid is werden er natuurlijk ijzers onder geslagen.
Omdat ze waarschijnlijk het gezeik over blote voeten van Piet zat was ( een paard kan immers niet op blote voeten voor de kar over straat, wat denkt die vent wel, ik heb een hartstikke goeie smid en de veearts zegt et ook ) is ze niet meer met haar paardjes bij de buren terechtgekomen maar naar een stal een paar km verder gegaan..
Paard is kreupel nu aan een voorbeen, mag niet bereden worden voorlopig ....... Ik weet zeker dat de verzekeringspapieren al weer klaar liggen.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Wil schreef op donderdag 23 september 2010, 20:46:


Ook als een paard nooit op ijzers gelopen heeft?
Want daar ken ik meerdere gevallen van: gevoelig lopen na NB. Voor sommige paarden is de zool erg gevoelig. Heeft niets met ijzerverleden te maken.
Dit komt minder vaak voor, en was op dit forum niet bekend toen het mij overkwam met mijn Haf.
Hier werd toen gezegd dat dit niet kon. Dat ik iets verkeerd moest hebben gedaan...
Gelukkig was ik eigenwijs genoeg om daar mijn schouders over op te halen, maar leuk is anders.
(Het kwam trouwens helemaal goed met dit paard, kreeg prachtige sterke hoeven na 5 maanden.)

Ik denk dat het belangrijkste bij het natuurlijk bekappen niet het bekappen is (een milimeter meer of minder hoefwand, wat maakt het uit...) maar de huisvesting van je paard. Je moet je paard dus huisvesten op de ondergrond waar je wil dat het goed, probleemloos kan lopen. Dus; als je je paard houdt in een drassige weide zul je problemen kunnen krijgen als je over asfalt rijdt. Staan je paarden deels op bv. beton, zul je asfalt beter aan kunnen maar niet ontspannen over enorm grove grindpaden kunnen draven waarschijnlijk. Ook al rij je met je paard dagelijks over asfalt of stenen paden, je zult nooit het resultaat krijgen dat je krijgt als je je paard huisvest op een bepaalde ondergrond. Het aantal trainingsuren kan daar simpelweg niet tegenop. Of is er iemand die meer rijdt dan de paarden thuis staan (incl. de nachten dus)...?
De grootste ramp is hierbij dus een natuurlijk bekapt paard op stal of dat nauwelijks bewegingsruimte heeft! Dan moeten er vast toch ijzers onder omdat natuurlijk bekappen zogenaamd niet werkt...? En we blijven toch klachten houden... Dus natuurlijk bekappen werkt niet...
Nee, huisvesting en training (en voeding)!!!! Daar gaat het om. En in dat kader vraag ik me altijd af waar die zogenaamde problemen door "natuurlijk bekappen" daadwerkelijk vandaan komen!!! Hoe vaak wordt er niet voldaan aan de eisen wat betreft voeding, training en huisvesting???

Piet schreef op vrijdag 24 september 2010, 7:33:


Ik ben op dit moment bezig met een vergelijkbare case.
KWPN merrie waarbij ik enkele jaren geleden koopadvies gegeven heb, op dát moment gezond, staat nu 24/7 op stal met ijzers en een problematisch voorbeen. Machtig mooi dier, en ik herinner me nog dat ik wég van haar was. Ik mag haar gaan ophalen, dan komt ze bij ons wonen.

Ik zit beslist niet te wachten op weer een paard erbij, maar deze eigenaar heeft mij ooit enorm geholpen bij het opstarten van mijn bedrijf en nu heeft hij het moeilijk, tja, ik kan hem en het paard niet in de steek laten nu....

Groet, Pien

Martina schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:23:


Natuurlijk bekappen en dan op stal zetten ... ja, dat is dweilen met de kraan open. Maar of het in de weide/paddock of whatever op beton staan echt zoveel training is, dat weet ik eerlijk gezegd niet zo. Tuurlijk zal het schelen en tuurlijk zullen ze, zeker rondom de hooiplaatsen, hun hoeven ietwat slijten, maar of dat echt zoveel scheelt? Ik denk eerder dat de vrije beweging van het paard meer doet dan de ondergrond waar hij op loopt. Mijn idee hoor.
Mijn paarden staan namelijk wel alleen op een weide ... ik heb een pad met gebroken puin tussen de weilanden en daar gaan ze alleen maar over als ik ze in een andere weide verplaats. Zowel Pepper, Goke als Jeen lopen probleemloos over iedere ondergrond. Pepper is 23 jaar, Goke is 16 jaar en Jeen 7. Jeen heeft nooit ijzers gehad. Van Goke en Pepper weet ik dat niet. Als ik Jeen buiten laat kiezen waar hij loopt langs de weg, loopt hij liever op het asfalt dan in de berm.
Ik denk dat het een combinatie is van huisvesting (vrije beweging), voeding en toch ook genetisch. Goke kwam hier met gigantische brokkelhoeven. Je hoefde er maar naar te kijken en de stukken vlogen eraf. Stond bij vorige eigenaar op 3 kg krachtvoer! Direct er vanaf en nu 1,5 jaar verder, fantastische hoeven. Gedeeltelijk is de gezondheid van een paard ook aan zijn hoeven af te lezen (denk ik, heel voorzichtig) in combinatie met tijd, geduld en vooral stug blijven volhouden!